Z artykułu dowiesz się
- Skąd nabywać materiał szkółkarski?
- Jakie materiały są pomocnicze w prowadzeniu winnicy?
- Jakie odmiany winorośli są prostsze w uprawie?
r e k l a m a
Partnerzy portalu
Jak założyć własną winnicę?
20.03.2020autor:
Teren pod winnicę powinien być starannie przygotowany, tym bardziej, że plantacja będzie prowadzona przez wiele lat. Ma to ogromny wpływ zarówno na korzenie roślin, jak i same krzewy.
Dobrym przedplonem przed sadzeniem krzewów są zboża, okopowe, motylkowe oraz facelia czy gorczyca. Nie poleca się sadzenia winorośli na terenach, które były przez wiele lat odłogowane, tam bowiem istnieje duże prawdopodobieństwo występowania szkodników glebowych jak pędraki, drutowce czy opuchlaki. Podobnie jak się ma z terenem po lucernie czy truskawkach. Po drzewach też należy odczekać ok. 3.–4. lat z uwagi na choroby grzybowe bytujące w glebie. Jesienią w roku poprzedzającym sadzenie należy zastosować obornik w dawce ok. 40 ton na ha i głęboko przyorać. Dawki nawozów, jakie wprowadzamy do gleby przed sadzeniem powinno się ustalić badając gleby w stacji chemiczno-rolniczej, ale orientacyjnie wynoszą one 400 kg/ha superfosfatu potrójnego, 300 kg//ha soli potasowej oraz 250 kg siarczanu magnezu i ta ilość nawozów starcza roślinom na 3 lata. Po sprawdzeniu odczynu gleby w razie potrzeby stosujemy wapnowanie. Wapno nie tylko podnosi pH, lecz także wpływa na lepszą strukturę gleby i zwiększa jej żyzność. Dzięki zawartości wapna w glebie aktywniejsza jest mikroflora, która rozkłada substancję organiczną.
Materiał szkółkarski tylko z sprawdzonych miejsc
Trzeba pamiętać, by materiał szkółkarski nabywać tylko w sprawdzonych, certyfikowanych punktach. Tylko wtedy mamy gwarancję, że jest zdrowy, spełnia wszystkie standardy i wymagania oraz odmiana jest właśnie tą, którą chcieliśmy. Sadzonka powinna być wyrośnięta, mieć 3 korzenie szkieletowe i jeden o średnicy 4 mm, pęd 3–4-pąkowy, minimum 20-centymetrowej długości. Najlepsze są krzewy szczepione i należy wybierać te na podkładkach o wysokiej odporności na mróz. Mają jednak też swoje wady. Sadzonki własnokorzeniowe, które przemarzną szybko się regenerują i mają szansę odbić i utworzyć krzew od początku, te szczepione natomiast muszą być ponownie szczepione bądź usunięte.
r e k l a m a
Biorąc pod uwagę sposób prowadzenia winnicy, odmiany, siłę wzrostu i zasobność gleby, dopasowujemy odpowiednią rozstawę rzędów. Ważny jest tu również sprzęt, jakim będziemy się posługiwać przy np. zabiegach pielęgnacyjnych. Można przyjąć, że średnia odległość między rzędami wynosi 2 do 2,5 metra. W rzędzie natomiast sadzonki sadzimy co 80 cm przy niskiej głowie lub 1 do 1,5 m przy szpalerach Guyota a 1,8 przy wysokim szpalerze. Pamiętajmy, by rzędy były ukierunkowane północ–południe, co sprzyja dobremu nasłonecznieniu i dobrej cyrkulacji powietrza. Po wyznaczeniu rzędu wykopujemy dołki pod rośliny, które muszą pomieścić system korzeniowy i pozwolić na swobodne rozłożenie korzenie na dnie. Tu też stosuje się zasadę głębokiego sadzenia, które chroni system korzeniowy przed przemarznięciem, a także krzewy są bardziej odporne na suszę. Stosuje się sadzenie na głębokości ok. 30 cm na glebach ciężkich i 40 lub więcej na glebach piaszczystych. Jeżeli przed sadzeniem jesienią nie zastosowaliśmy obornika, warto dać go podczas sadzenia. Wówczas dołki kopiemy głębsze, by na dnie zmieściło się ok. 2 kg obornika z kilkucentymetrową warstwą ziemi, która odizoluje obornik od korzeni. Zamiast obornika możemy zastosować kompost. W dołku umieszczamy sadzonkę prawie na całą jej długość, gdy jest za długa sadzimy ją ukośnie. Po posadzeniu nad powierzchnią gleby powinna wystawać tylko jej górna część tzw. główka, z przyciętymi przyrostami.
Wymagane rusztowanie do utrzymania pionowego wzrosu
Dla właściwego utrzymania pionowego wzrostu wymagane jest zastosowanie rusztowań. Do 2 lat rośliny mogą być prowadzone przy drewnianych lub bambusowych palikach. Od 3. roku, czyli od momentu, gdy rośliny wchodzą w okres owocowania, powinniśmy ustawić już trwałe rusztowania, składające się ze słupków podporowych i drutów. Wysokość rusztowań zależy od formy prowadzenia, ale zazwyczaj wynosi 2 m. W rzędzie co 5 m wbija się słupek podporowy na 0,6 m w głąb, do którego mocujemy powlekane tworzywem druty na średnio 5. wysokościach. Pierwszy drut rozciągamy na wys. 70 cm, kolejne 80, 110, 140 i 170 cm. Do dolnych drutów mocujemy szkieletowe części roślin, czyli pień i łozę. Na górnych drutach rozpinamy pędy owocujące, czyli latorośle. Do przywiązywania stosujemy sprężyste zapinki, taśmy. W uprawie winorośli na wysokim pniu stosujemy indywidualne podpory, podobnie jak u drzewek owocowych.
- Winorośl jest pnączem i wymaga podpór i rusztowania
Odmiany o jasnej skórce są mniej wymagające w uprawie
O powodzeniu uprawy i płynących profitach decyduje nie tylko jej lokalizacja, lecz wybór odmiany ma tu niebagatelne znaczenie. Do głosu tu dochodzą odmiany deserowe, czyli konsumpcyjne oraz odmiany przerobowe, z przeznaczeniem do produkcji win. Jedno jest pewne, nie powinniśmy uprawiać odmian późnych, czyli tych, które wymagają długiej wegetacji, bo w naszych warunkach mogą nie dojrzeć.
Ważne jest również, że odmiany o jasnej skórce są mniej wymagające w uprawie. Najbardziej przystosowane do warunków klimatycznych w Polsce są mieszańce winorośli właściwej z gatunkami amerykańskimi. Odmiany te cechują się wyższą odpornością na choroby, mniejszymi wymaganiami cieplnymi i lepszą mrozoodpornością. Z odmian mieszańcowych do celów przetwórstwa uprawia się odmianę o granatowej skórce, m.in. Zilga, Rondo, Regent, Cabernet, Nero, natomiast o skórce żółtozielonej m.in. Aurora, Refren, Bianca, Greta, Jutrzenka, Solaris, Perła Zali, Kristaly. Z odmian deserowych polecić można odmiany o żółtozielonej skórce m.in. Suvile, Aloszenkin, Himrod, Palatina, Iza Suzy czy Muscat Letnij. O skórce różowej Reliance, Canadice, Einset Seedles, a o skórce granatowej warte polecenia są m.in. Eszter, Agat Dońskij, Kodrianka, Prince, Nero, Dacznyj, Wostorg czy Alden. Naukowcy nadal pracują nad nowymi odmianami i co pewien czas na rynku można spotkać te najnowsze, które przeszły już szereg badań.
- Najmniej wymagającymi w uprawie odmianami są te o jasnych owocach
Zdjęcia Małgorzata Wyrzykowska
Zdjęcie główne Pixabay
Masz pytania?
Zadaj pytanie redakcjir e k l a m a
r e k l a m a
Najważniejsze tematy
r e k l a m a