Czy grozi kara za to, że odmówiło się wpuszczenia "animalsów" na swoją posesję?

Za to, że nie wpuścił Pan przedstawicieli Fundacji na swoją posesję, żadna kara nie grozi, gdyż organizacje pozarządowe nie mają samodzielnych uprawnień do wchodzenia na prywatny teren. Jeśli właściciel ich nie wpuszcza, mogą zwrócić się o pomoc do policji. Artykuł 220 Kodeksu postępowania karnego przewiduje, że, co do zasady, przeszukania mieszkania, domu, budynku gospodarczego, obejścia policja może dokonać na polecenie sądu lub prokuratora. Jednak w wypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie sądu lub prokuratora nie mogło zostać wydane, organ dokonujący przeszukania okazuje nakaz kierownika swojej jednostki lub legitymację służbową, a następnie zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie przeszukania.

Postępowanie sądowe może natomiast dotyczyć powodu, dla którego przedstawiciele Fundacji chcieli wejść na Pana posesję. Przypuszczalnie chodzi o to, że organizacja dostała sygnał świadczący o tym, że dochodzi do znęcania się nad zwierzętami.

Czym jest znęcanie się nad zwierzętami?

W myśl art. 6 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, pod pojęciem tym należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień. Przy czym znęcaniem się jest nie tylko umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, ale także utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji. Warunki, w jakich powinny być przetrzymywane zwierzęta gospodarskie, określa Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej.

Jaka kara grozi za znęcanie się nad zwierzętami?

Zgodnie z art. 35 wymienionej wyżej ustawy, znęcanie się nad zwierzętami jest przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności do lat 3, zaś w typie kwalifikowanym ze szczególnym okrucieństwem – od  3 miesięcy do lat 5. W razie skazania za to przestępstwo sąd orzeka też przepadek zwierzęcia, jeżeli sprawca jest jego właścicielem. Sąd może też ukarać sprawcę zakazem posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt. Zakaz taki jest obligatoryjny, gdy sprawca działał ze szczególnym okrucieństwem.

W przypadku zatem uzasadnionego podejrzenia, że w Pana gospodarstwie miało miejsce znęcanie się nad zwierzętami, może dojść do wszczęcia postępowania karnego. Ustawa o ochronie zwierząt przewiduje również w art.  7 w przypadku znęcania się możliwość czasowego odebrania zwierzęcia właścicielowi lub opiekunowi, jeszcze przed wszczęciem postępowania karnego.

Czy gospodarz może stracić zwierzęta?

Możliwe są dwa tryby odebrania zwierzęcia. W pierwszym z nich najpierw wydana zostaje decyzja wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i w oparciu o nią zwierzę zostaje faktycznie odebrane. Decyzja podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji od policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Podlega ona natychmiastowemu wykonaniu. Od decyzji tej przysługuje prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 3 dni od daty doręczenia. SKO ma 7 dni na rozpoznanie odwołania.

Drugi tryb ma charakter interwencyjny i jest stosowany w przypadkach niecierpiących zwłoki. Wówczas najpierw dochodzi do fizycznego odebrania zwierzęcia, jeżeli dalsze jego pozostawanie u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego zdrowiu lub życiu. Każdy z tych podmiotów ma uprawnienie do samodzielnego stwierdzenia warunków bytowych zwierzęcia, jego stanu zdrowia oraz kondycji. Nie jest wymagane uzyskanie zaświadczenia od lekarza weterynarii, chociaż w praktyce podczas interwencji jest on najczęściej wzywany.

Kto może odebrać gospodarzowi zwierzęta?

Odebrania dokonuje policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Podmioty te niezwłocznie zawiadamiają o odebraniu (burmistrza, prezydenta miasta) w celu podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. W obu przypadkach kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela lub opiekuna. Odebrane zwierzę podlega zwrotowi, jeżeli sąd nie orzeknie przepadku zwierzęcia, a także jeżeli postępowanie karne w tej sprawie zostanie umorzone.

Dla dokonania oceny, czy w dacie czasowego odebrania zwierzęcia istniały podstawy faktyczne i prawne uzasadniające wydanie decyzji w tym przedmiocie, zasadnicze znaczenie mają stwierdzone warunki jego bytowania oraz jego stan fizyczny w momencie odebrania zwierzęcia.

Alicja Moroz
fot. Pixabay