Kto dziedziczy po zmarłym i jaki jest podział majątku?

Według art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego, w pierwszej kolejności do spadku powołane są z ustawy dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek – dziedziczą w częściach równych. W przypadku braku zstępnych spadkodawcy do spadku z ustawy powołani są jego małżonek i rodzice (art.  932 k.c.). Udział spadkowy każdego z rodziców, które dziedziczy w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy, wynosi jedną czwartą całości spadku. Jeżeli jedno z rodziców spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada rodzeństwu spadkodawcy w częściach równych.

Natomiast jeżeli którekolwiek z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, pozostawiając zstępnych, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego zstępnym. Podział tego udziału następuje według zasad, które dotyczą podziału między dalszych zstępnych spadkodawcy.

Artykuł 933 k.c. wskazuje, że udział spadkowy małżonka, który dziedziczy w zbiegu z rodzicami, rodzeństwem i zstępnymi rodzeństwa spadkodawcy, wynosi połowę spadku. W przypadku braku zstępnych spadkodawcy, jego rodziców, rodzeństwa i ich zstępnych cały spadek przypada małżonkowi spadkodawcy.

Zatem połowa spadku po wuju należy się jego żonie (Pana cioci). Druga zaś połowa rodzeństwu – każdemu po 1/3 (czyli 1/6 spadku). Część po zmarłych braciach wuja przysługuje ich dzieciom. Jeżeli Pana wuj i ciocia pozostawali we współwłasności małżeńskiej, w skład spadku wchodzi tylko połowa majątku. Druga część jest własnością Pana cioci.

Jak przeprowadzić postępowanie spadkowe?

Aby przeprowadzić postępowanie spadkowe, Pana ciocia powinna złożyć wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym mężu do sądu rejonowego. Wskazać należy, że zmarły nie zostawił testamentu oraz kto dziedziczy z ustawy. Załączyć należy m.in. akt zgonu spadkodawcy, akt małżeństwa cioci i wuja, akty urodzenia pozostałych spadkobierców.

Według artykuł 628 k.p.c. do czynności w postępowaniu spadkowym, które należą do zakresu działania sądów, wyłącznie właściwy jest sąd ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy.

dr hab. Aneta Suchoń, prof. UAM
fot. Pixabay