To dobre, żyzne gleby, klasy bonitacyjnej: II, III, IIIb. Głównie czarnoziemy i gleby gliniaste. – Na powiększanie areału gospodarstwa decyduję się wtedy, gdy jest możliwość dokupienia dobrych gleb – wyjaśnia swoją strategię w tym względzie pan Dariusz. – Wiadomo, nie są potrzebne wysokie nakłady, aby uzyskać zadowalający plon.

Struktura zasiewów w bieżącym sezonie przedstawia się następująco: 14,5 ha rzepaku ozimego i 16 ha pszenicy ozimej. Pod dynię na ziarno zostawione jest ponad 20 ha.

Uprawa buraka cukrowego było drogą przez męke

– O przykładach nie najlepszej współpracy ze strony cukrowni w Werbkowicach można by mówić długo – stwierdza rolnik.  – A poza tym burak cukrowy się najzwyczajniej nie opłaca. Z kalkulacji ekonomicznej wynika, że trzeba do niego dołożyć. Dlatego rolnicy z naszego regionu odchodzą od produkcji buraka rozwijając w to miejsce plantacje fasoli, kukurydzy czy dyni – wyjaśnia nasz rozmówca.

Jego zdaniem, inwestycje poczynione w uprawę dyni zwracają się najszybciej. A – w przeciwieństwie do fasoli – nie ma problemów z jej zbiorem, nawet późną i deszczową jesienią. Dlatego uprawa dyni w gospodarstwie jest rozwijana.

– Dysponuję już własną suszarnią. Jestem dzięki niej niezależny, nie muszę czekać w kolejce i od narzuconego terminu uzależniać zbioru – mówi pan Dariusz. – Planuję również budowę kombajnu do dyni własnej konstrukcji. Tu również chodzi o uniezależnienie się, bo na razie korzystam z kombajnu będącego we wspólnym użytkowaniu.

• Dariusz Szambara z małżonką Barbarą od kilku lat mieszkają w Werbkowicach. Gospodarstwo przez nich prowadzone znajduje się kilka kilometrów dalej, w kierunku wschodniej granicy Polski. Nasz rozmówca oprócz prowadzenia gospodarstwa zajmuje się też różnego rodzaju usługami. Małżonkowie mają dwójkę dzieci, starsza Maja skończyła 8 lat, młodszy Mikołaj ma 5 lat

• Pod koniec sierpnia Dariusz Szambara obsiał rzepakiem 14,5 ha

Rzepak daje stabilny plon

W tym roku siew rzepaku przeprowadził między 25 a 27 sierpnia.

– Klimat się zmienia, wegetacja się wydłuża. Opóźniam więc siew, żeby rzepak nie przerastał – mówi pan Dariusz. – Gdy późną jesienią porównuję moje rzepaki do tych wysianych tydzień wcześniej, to różnica jest ogromna. Optycznie prezentuje się tak, jakby ich siew dzieliło kilka tygodni, a nie kilka dni.

Pan Dariusz podkreśla, że w przypadku rzepaku bardzo ważna jest równomierna obsada.

– Może być rzadsza niż zalecana, ale równomierna – stwierdza. – Najlepszy plon, 4,4 t/ha, uzyskałem przy wysiewie… 1,25 kg/ha. Wyszło tak przypadkiem z powodu problemu z siewnikiem. – Świadomie tak niskiej normy wysiewu pana Dariusz by nie zaryzykował. W mniej sprzyjających warunkach mogłoby się to bowiem skończyć zagłuszeniem roślin przez chwasty a w konsekwencji znaczącą redukcją plonu.

Co do rozstawy, która w przypadku upraw rzepaku bywa bardzo różna a każda ma swoich zwolenników, nasz rozmówca sieje mechanicznym siewnikiem w rozstawie rzędów co 37,5 cm.

– Taka rozstawa zapewnia większy przewiew łanu, co uważam za istotne. Rzepak ma wysoki potencjał plonowania i nie należy go zbytnio zagęszczać, jest wtedy bardziej podatny na choroby grzybowe. Ilość nasion przeznaczoną na 3 ha, ja wysiewam na 4 ha, a nawet 5 ha. Dobrze wykarmione rośliny sobie poradzą i przyniosą oczekiwany plon – mówi.

Średnie plonowanie rzepaku z wielolecia w gospodarstwie to 4,1 t/ha. Ubiegły sezon ze średnim wynikiem 3,4 t/ha odbiegał negatywnie od tej średniej.

– Wiosenne przymrozki w czasie kwitnienia zrobiły swoje – wyjaśnia rolnik.

Jedna odmiana rzepaku

– Sprawdzona już u mnie, gwarantująca może nie wybitny, ale stabilny plon – wyjaśnia pan Dariusz. – Sieję jedną odmianę ponieważ przy mojej skali produkcji rzepaku jest to rozwiązanie optymalne. Gdybym miał dwie odmiany, to każdą z nich musiałbym prowadzić osobno. Nie zakwitną przecież idealnie równo, szkodniki i choroby też mogą atakować w różny sposób. A w przypadku jednej odmiany każdy oprysk przeprowadzam na całej plantacji, za jednym napełnieniem zbiornika opryskiwacza, co pozwala zaoszczędzić czas. Lepiej zarwać jedną noc nić pięć – wyjaśnia rolnik.

Jesienią w rzepaku nasz rozmówca zastosował regulator wzrostu Stabilan 750 SL oraz środek grzybobójczy Tarcza Łan 250 EW. Ponieważ rzepak należy do grupy roślin o szczególnie wysokim zapotrzebowaniu na składniki pokarmowe jesienią, to listę jesiennych zabiegów zamknęła aplikacja mikroelementów: boru, manganu i molibdenu. Pierwszy jest odpowiedzialny za właściwy rozwój systemu korzeniowego. Drugi i trzeci mają duże znaczenie dla właściwej gospodarki azotem.

Przeprowadzenie zalecanych zabiegów, to jedno. Drugie, to ich terminy.

– Zabiegi przeprowadziłem terminowo, do tej pory (rozmawialiśmy 29 listopada – red.) nie zaobserwowałem presji chorób i szkodników – mówi pan Dariusz.  – Z moich obserwacji wynika, że rzepak jest rośliną bardzo czułą na odstępstwa od terminów agrotechnicznych. Jeśli z jakichś powodów nie przeprowadzimy lub opóźnimy któryś z zabiegów fungicydowych np. w pszenicy, to efekt nie będzie tak dramatyczny, jak w przypadku rzepaku, gdzie rozpiętość możliwego plonowania jest bardzo duża.

• Równomierna obsada to jeden z kluczy do sukcesu w uprawie rzepaku