- ile wyniosą zbiory pszenicy na świecie?
- gdzie USDA dostrzega największe redukcje zbiorów pszenicy?
- ile pszenicy w tym sezonie zbierze UE?
- o ile rosną szacunki zbiorów pszenicy w Ukrainie?
- gdzie najbardziej wzrasta wykorzystanie pszenicy?
- w jakim segmencie wykorzystania pszenicy będą największe wzrosty?
- jak, w świetle korekt zbiorów będzie wyglądał eksport?
- o ile spadną światowe zapasy pszenicy?
- jak bardzo spadną zapasy pszenicy w Rosji?
- a co nowego w światowym bilansie kukurydzianym?
- jak to możliwe, że trzeci globalny eksporter kukurydzy zostanie wręcz z minimalnym zapasem?
Amerykańscy eksperci szacują, że tegoroczne zbiory spadną o kolejne 3,3 mln t do 793,4 mln ton i będą już tylko o 3,5 mln t większe od efektów poprzedniego sezonu.
Zbiory pszenicy w dół
Aktualne redukcje przypisać należy przede wszystkim niższej produkcji w Australii, Kanadzie, Argentynie i UE, nieznacznie kompensowanych wzrostami dla Ukrainy.
Australijskie zbiory zostają zmniejszone o 3 mln ton do 26 mln ton ze względu na suchą pogodę w Australii Zachodniej, Nowej Południowej Walii i Queensland, co spowodowało obniżenie plonów i produkcję pszenicy aż o 13,6 mln t niższą od ubiegłorocznej.
Przy tych korektach Kanada ze zmniejszeniem o 2 mln t do 31,0 mln t wygląda już skromniej, ale należy pamiętać, że jest to już druga kolejna taka sama redukcja tegorocznych zbiorów, które w zeszłym sezonie wynosiły 34,3 mln t.
Do obniżek światowej podaży z jednomilionową korektą do 16,5 mln t przykłada się Argentyna. Także o milion ton redukowane są prognozy zbiorów pszenicy w UE, które wynosząc 134 mln t będą takie same jak w poprzednim sezonie.
Sytuację bilansową poprawia nieco 1,5-milionowy wzrost zbiorów na Ukrainie do 22,5 mln t.
Stała konsumpcja, więcej na paszę
Pomimo mniejszych zbiorów, światowa konsumpcja zostaje prawie niezmieniona, przy zmniejszonym wykorzystaniu na żywność, na nasiona i dla przemysłu, a zwiększonym wykorzystaniu na paszę, co odzwierciedla zmiany w strukturze jakościowej zbieranej w tym roku pszenicy.
Wykorzystanie pszenicy na paszę rośnie po równo o 1 mln t w Chinach i w Unii Europejskiej. pozostałości zostało zwiększone o 1 mln ton zarówno w Chinach, jak i w UE, gdzie ze względu na mokrą pogodę podczas żniw, będzie się dysponować większymi ilościami ziarna gorszej jakości.
Podobnie w Ukrainie wzrośnie wykorzystanie pszenicy na cele paszowe, ale w tym kraju może to być zarówno efekt jakości, utrudnionego eksportu, jak i rosnącymi potrzebami produkcji żywca, celem organizacji zaopatrzenia wysyłanego na front.
Eksport jednak mniejszy
Światowy eksport pszenicy we wrześniowym raporcie zostanie zmniejszony o 2 mln t, ale wynosząc już tylko 207,3 mln t będzie o 12 mln t mniejszy niż w poprzednim sezonie, choć wyższy o 6,5 mln t niż w latach 2021/22.
Aktualnie eksport korygowany jest w wyniku 2,5 -milionowej redukcji dla Australii (obecnie 19 mln t), 0,5 mln t dla Kanady (23 mln t) i jednomilionowego zmniejszenia eksportowej aktywności UE, do 37,5 mln t. Ograniczenia handlu tylko częściowo równoważą podwyżki dla Rosji (49 mln t ; + 1 mln t), Kazachstanu (10,5 mln t; + 1mln t) i Ukrainy (11 mln t; + 0,5 mln t).
Zapasy mocno w dół
Szacunki światowych zapasów końcowych zaledwie w ciągu ostatniego miesiąca spadły o 7 mln t do 258,6 mln t i będą najniższe od sezonu 2015/16.
O 2 mln t korygowane są zapasy w Chinach, które wynosząc niecałe 133 mln t, będą o 6 mln t niższe od poprzedniego sezonu. Półtora miliona ton wynosi aktualna korekta zapasów w UE, a stoki końcowe wynoszące 12 mln t będą o ponad 4 mln t niższe od ubiegłorocznych. O milion ton, w porównaniu do poprzedniego raportu i aż 6 mln t w skali roku, do 10,4 mln t zmniejszają się szacunki zapasów w Rosji.
O 1 mln t swoje zapasy pszenicy zwiększy za to Kanada, która na koniec sezonu zgromadzi 3,5 mln t, wracając tym samym do takich samych zasobów jakie miała na zakończeniu sezonu 2022/23.
Kukurydza bez zmian?
Przy tak znacznych korektach dotyczących bilansu pszenicy, zmiany w kukurydzianych prognozach na sezon 2023/24 są naprawdę niewielkie.
Światowa produkcja kukurydzy od poprzedniego raportu praktycznie się nie zmienia, jednak wynosząc 1 mld 214 mln t, będzie o 58 mln t wyższa od ubiegłorocznej.
Aktualne prognozy szacowane są przy 0,5 milionowym wzroście w przypadku Ukrainy (do 28 mln t; + 1 mln t rok/roku), co w dużej mierze skompensowane jest 300-tysięcznym spadkiem dla UE do 59,4 mln t, co będzie ilościami o ponad 7 mln t większymi od poprzedniego sezonu. Produkcja kukurydzy w UE jest obniżana w oparciu o obniżki dla Francji i Bułgarii, które są częściowo zrównoważone podwyżką dla Niemiec.
Eksport kukurydzy USDA w tym sezonie konsekwentnie nadal szacuje na 196 mln t, o 14,5 mln t więcej niż w sezonie 2022/23. Największym eksporterem nadal będzie Brazylia z 55 mln t, o 3 mln t wyprzedzając Stany Zjednoczone i trzecią Argentynę, która ma wyeksportować 40,5 mln t. Utrzymane na 19,5 mln t są także prognozy eksportu kukurydzy z Ukrainy.
Zwiększone o 2,9 mln t do 314 mln t, zostały natomiast zapasy kukurydzy. Taki bilans odzwierciedla o 1,3 mln t wzrost w Brazylii (do 8 mln t), o 800 tys. t wzrosną zapasy w Meksyku (2,9 mln t), o 500 tys. t Ukrainie (4,4 mln t) i podobnie w Chinach (do 201,8 mln t).
Te wzrosty zostały skompensowane nieznacznie, bo o 0,5 mln t spadkiem zasobów Argentyny. W taki oto sposób trzeci eksporter kukurydzy na świecie będzie mógł „pochwalić” się zapasem wynoszącym zaledwie symboliczny 1 milion ton.
oprac. Juliusz Urban Fot. Sierszeńska