Skarga kasacyjna - kiedy można ją wnieść?

Kwestię tę reguluje artykuł 3981 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Wskazuje on, że skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie mogą wnieść: strona, prokurator generalny, rzecznik praw obywatelskich lub rzecznik praw dziecka. Wniesienie skargi kasacyjnej przez stronę wyłącza, w zaskarżonym zakresie, wniesienie skargi kasacyjnej przez prokuratora generalnego, rzecznika praw obywatelskich lub rzecznika praw dziecka.

Skarga kasacyjna - kiedy jest niedopuszczalna?

Z kolei według art. 3982 § 1 k.p.c., skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50 tys. -zł. Natomiast w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – niższa niż 10 tys. zł. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych typu przyznanie i wstrzymanie emerytury lub renty oraz objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia.

Wartość przedmiotu zaskarżenia nie ma też wpływu w sytuacji skargi kasacyjnej w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem.

Kodeks postępowania cywilnego wskazuje, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna także w sprawach:

• o rozwód, o separację, o alimenty, o czynsz najmu lub dzierżawy oraz o naruszenie posiadania,
• dotyczących kar porządkowych, świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych oraz o deputaty lub ich ekwiwalent,
• rozpoznanych w postępowaniu uproszczonym,
• od wyroku ustalającego nieistnienie małżeństwa lub orzekającego unieważnienie małżeństwa, jeżeli choćby jedna ze stron po uprawomocnieniu się wyroku zawarła związek małżeński.

Jakie są podstawy do wniesienia skargi kasacyjnej?

Zgodnie z art. 3983 § 1 skargę kasacyjną strona może oprzeć na następujących podstawach:

• naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,
• naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

prof. UAM dr hab. Aneta Suchoń
fot. Pixabay