Endywia jest bliską krewną cykorii. Obie mają charakterystyczną goryczkę. Nie tworzy główek, tylko szerokie rozety liściowe, które w zależności od odmiany są mniej lub bardziej kędzierzawe, zielone, złociste lub czerwonobordowe i powycinane.

Jak sadzimy endywię?

Wysiew nasion na rozsadniku na przełomie czerwca to odpowiedni termin na rozpoczęcie produkcji rozsady. Ponieważ endywia jest rośliną długiego dnia, wcześniejszy wysiew nie jest wskazany, gdyż wybije w pędy kwiatostanowe. Produkcja rozsady trwa około miesiąca. W przypadku siewu na miejsce stałe z pominięciem rozsadnika nasiona wysiewamy w rzędy odległe co 30 cm. Gdy siewki podrosną, przerywamy je, pozostawiając rośliny w odległości co 30 cm. Z rozsadnika rozsadę wysadzamy, gdy osiągnie 4–6 wykształconych liści. Sadzimy tak głęboko, jak rosły na rozsadniku, uważając, by liście sercowe pozostały na powierzchni gleby. Tu również odległość rzędów powinna wynosić 30 cm, a odległość między roślinami w rzędzie 25–30 cm. Po posadzeniu rośliny obficie podlewamy. Po 12 tygodniach od sadzenia rośliny osiągają dojrzałość konsumpcyjną.

Pielęgnacja endywii w praktyce

Endywia lubi glebę lekką o dużej zawartości próchnicy. Gleba powinna być starannie uprawiona. Pod jej uprawę nie nadają się gleby piaszczyste, jałowe, gliniaste, ciężkie i zaskorupiające się. Odpowiednie stanowisko to słoneczne i zaciszne. Szczególnie dobre wyniki osiąga się podczas długich i ciepłych jesieni. Odczyn pH powinien być na poziomie od 6,5. Rośliny nawozimy w dwóch dawkach saletrą amonową przed sadzeniem i 4 do 5 tygodni później, stosując po 5 dag na 10 m² azotu w każdej. Ponieważ równie ważny w nawożeniu jest potas, przy stosowaniu nawozów wieloskładnikowych wybierać należy ten, który zawiera więcej tego składnika.

Jakie wymagania glebowe ma endywia?

Endywia ze względu na płytki system korzeniowy ma wysokie wymagania co do wilgotności wierzchniej warstwy gleby, którą należy systematycznie spulchniać, by nie dopuścić do zaskorupienia. Podczas długotrwałych suszy należy dostarczać roślinom wody w ilości około 15 l/m² co około 4 dni.

Dla uzyskania delikatnego smaku i kruchości liści konieczne jest bielenie, które trwa około 2 tygodni. Rozpoczynamy je, gdy liście osiągną maksymalną wielkość. Związujemy wówczas rozety liści jak najwyżej sznurkiem, tak aby światło nie docierało do wewnętrznych liści główki. Zabieg wykonujemy tylko wówczas, gdy liście są suche, by nie nastąpiło gnicie wewnętrznych liści. Zamiast związywania liści można zbudować konstrukcję z desek, na którą naciągamy czarną folię. Można też wykorzystać szczelną skrzynkę. Te osłony również skutecznie ochronią rośliny przed deszczem. Rośliny dobrze znoszą przesadzanie, toteż przed wystąpieniem mrozów wyjmuje się je z bryłą ziemi i przesadza do wilgotnego piasku w piwnicy. Tu główki samoczynnie się wybielą przy braku dostępu światła.

• Przed laty endywia była w Polsce bardziej popularną roślina niż sałata​

fot. pixabay
Artykuł kazał się w Tygodniku Poradniku Rolniczym 27/2022 na str. 60. Jeśli chcesz czytać więcej podobnych artykułów, już dziś wykup dostęp do wszystkich treści na TPR: Zamów prenumeratę.