Niewątpliwą zaletą zabiegów nalistnych jest możliwość bardziej precyzyjnego dobrania herbicydów i ich dawek do występujących chwastów w momencie, gdy wytworzyły one już co najmniej 1–2 liście, a ich identyfikacja nie stanowi większego problemu. Herbicydy nalistne stosowane są po wschodach rzepaku od fazy liścieni do fazy 6–8 czy 9 liści, a nawet w niektórych przypadkach do fazy rozwoju pierwszego pędu bocznego, czyli aż do końca wegetacji jesiennej lub początku zimy. Ich działanie może odbywać się na dwa sposoby: kontaktowo (działanie parzące) lub układowo, czyli po wniknięciu substancji czynnej do rośliny.
Kiedy najlepiej odchwaszczać rzepak?
Im wcześniej, tym lepiej. Najszybciej w terminie powschodowym, bo już w momencie wytworzenia liścieni przez rzepak, można zastosować dwie pojedyncze substancje czynne, tj. dimetachlor, metazachlor oraz mieszaniny s.cz., np. chlopyralid + pikloram + aminopyralid, dimetenamid-P + chinomerak czy metazachlor + dimetenamid-P + chinomerak.
Dimetachlor można stosować najpóźniej do fazy 4 liści rzepaku. Chwasty najskuteczniej zwalcza w fazie kiełkowania, do fazy dobrze wykształconych liścieni. Dimetachloru nie zaleca się stosować częściej niż co trzy lata na tym samym polu, w dawkach nieprzekraczających łącznie 1 kg s.cz. na 1 ha. Metazachlor stosuje się do fazy 6, a w niektórych przypadkach nawet 8 liści rzepaku. Do fazy 4 liści można zastosować fabryczną mieszaninę chlopyralidu, pikloramu i aminopyralidu, a do fazy 8 liści miks dimetenamidu-P i chinomeraku. Od liścieni lub 1. liścia rzepaku do 7 liści można stosować mieszaninę metazachlor + dimetenamid-P + chinomerak. Natomiast w fazie liścieni lub 2 liści, aż do uzyskania przez rzepak 8 liści można wykorzystać fabryczny duet metazachlor + chinomerak. Niewątpliwą zaletą tej mieszaniny jest zwalczanie wielu gatunków chwastów oraz możliwość zastosowania jej w tzw. okienku pogodowym, czyli w momencie, kiedy pojawią się optymalne warunki pogodowe.
Natomiast w bardzo krótkim przedziale czasowym, zawierającym się pomiędzy 1 a 3 liśćmi właściwymi rzepaku można zastosować mieszaninę metazachloru, pikloramu i aminopyralidu. Jest to bardzo skuteczna mieszanina, stosowana głównie do zwalczania chabra, maku, chwastów rumianowatych oraz jasnot. Mieszanina ta nadaje się do stosowania podczas niewielkich opadów (ale nie długotrwałej suszy) w temperaturze powietrza w przedziale 8–25°C.
Następna kombinacja to dodanie do metazachloru s.cz. dimetenamid-P, którą stosuje się w fazie rzepaku ozimego od 2 do 8 liści właściwych. Tą mieszaniną zwalczymy m.in. tobołki polne, będące w tej samej rodzinie roślin, co rzepak.
Preparaty zawierające te dwie s.cz. pobierane są dwoma sposobami – z gleby poprzez korzenie kiełkujących nasion chwastów (najskuteczniej, gdy gleba jest wilgotna) oraz nalistnie do momentu osiągniecia przez chwasty fazy 2 liści właściwych. Ponadto zaletą tej mieszaniny jest wysoka skuteczność w ograniczaniu chwastów uciążliwych (np. bodziszek, rdestówka, maruna) oraz możliwość zastosowania jej w sekwencji krótkich przedziałów czasowych, czyli w momencie wystąpienia optymalnych warunków atmosferycznych.
