Kiedy można wypowiedzieć umowę zawartą na czas określony?
Umowę zawartą na czas oznaczony można, co do zasady, wypowiedzieć tylko w przypadkach wskazanych w Kodeksie cywilnym, na przykład gdy dzierżawca nie płaci czynszu. Według art. 673 k.c. w związku z art. 694 k.c., jeżeli czas trwania dzierżawy nie jest oznaczony, zarówno wydzierżawiający, jak i dzierżawca mogą wypowiedzieć najem z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku z zachowaniem terminów ustawowych. Zatem skoro umowa ma być zawarta na czas oznaczony, to powinny być podane przyczyny w umowie dzierżawy pozwalające na wypowiedzenie, np. wydzierżawiające ma zamiar sprzedać grunt rolny.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 10 lutego 2020 r. (sygn. akt: V ACa 110/19) wskazuje, że art. 673 § 3 k.c. nie precyzuje, jak ma wyglądać określenie „wypadków”, o których mowa w tym przepisie. Przyjmuje się jednak, że chodzi tu o wskazanie sytuacji, w których może nastąpić wypowiedzenie. Z językowego punktu widzenia wypadek to zdarzenie, wydarzenie, fakt. Zatem postanowienia umowy ograniczające się jedynie do stwierdzenia, że dopuszczalne jest wypowiedzenie umowy najmu (dzierżawy) zawartej na czas określony byłyby niezgodne z omawianym przepisem. Nie jest więc dopuszczalne wypowiedzenie takiej umowy, jeżeli nie wymieniono w niej wyraźnie przyczyn uzasadniających takie wypowiedzenie. Strony mogą poza zasięgiem przepisów bezwzględnie obowiązujących dowolnie określić przyczyny wypowiedzenia umowy w taki sposób, by zabezpieczały one ich interesy.