Model produkcyjny w Australii
Cykl produkcyjny bydła opasowego rozpoczyna się od hodowli matek dla ich potomstwa. Następnie w tym modelu cielęta przechodzą na wybiegi, podzielone mniejszymi zagrodami (ang. feedlot). W ten sposób, niezależnie od tego, czy zagrody są zadaszone, czy zwierzęta przebywają na zewnątrz, spędzają czas głównie jedząc, zamiast wędrować, jak np. na pastwisku czy wolnym wybiegu – głównym celem tego systemu jest tucz.
Od bydła opasowego pozyskiwana jest nie tylko wołowina, ale również produkty uboczne, takie jak skóra, żelatyna, pojawiające się w słodyczach, kosmetykach, a także insulina i leki do inhalacji.
Australijska wołowina
We wszystkich stanach i terytoriach zależnych Australii wychów bydła mięsnego odbywa się na zewnątrz. Na południu kontynentu, gdzie pastwiska oraz uprawy mają lepszą jakość, liczba stad i ich pogłowie jest największe. Aż 69% wołowiny i cielęciny produkowane jest w stanach Queensland (największy wytwórca) i Nowej Południowej Walii. W 2021 r. Australia uplasowała się na 7 miejscu na świecie pod względem wyprodukowanego mięsa wołowego.
Największym odbiorcą australijskiej wołowiny jest Japonia, aczkolwiek tegoroczny export obniżył się aż o 19% względem 2020 r. Stabilnym rynkiem zbytu jest także Korea Południowa – a dzięki bardzo małym zmianom w imporcie (tegoroczny spadek importu tylko o 1,9% dla Korei), oba azjatyckie kraje wyprzedziły tak wielkich odbiorców jak Chiny i Stany Zjednoczone, a także Indonezję.