Przyczyny biegunek u prosiąt

Przyczyn występowania biegunek u prosiąt jest wiele, ale najczęściej jest to zachwianie równowagi flory bakteryjnej przewodu pokarmowego i mnożenia się bakterii chorobotwórczych lub warunkowo chorobotwórczych w końcowej części jelita. Zdarza się, że jest to podłoże wirusowe, a często też mieszane. Jednak najczęściej biegunki u prosiąt wywołują patogenne szczepy pałeczki okrężnicy i wydzielane przez nie enterotoksyny. U prosiąt ssących powodem bywają też beztlenowce – mówi prof. Daniel Korniewicz z LNB.

• Drobnoustroje chorobotwórcze: W przeciwdziałaniu biegunkom okresu ssania, powodowanym przez toksyny wytwarzane przez Clostridium perfringens należy pamiętać, że prosięta narażone są na zakażenie głównie ze środowiska. Drugim czynnikiem są lochy, dla których C. perfringens typu A i C nie są bezwzględnie chorobotwórcze. Lochy są nosicielami tych drobnoustrojów.
• Odsadzenie i stres odsadzeniowy: Przejście osesków z żywienia ciepłym mlekiem maciory na pasze suche jest newralgicznym momentem. Mamy totalną zmianę i zazwyczaj jest ona połączona jeszcze z przeniesieniem prosiąt do odchowalni, łączenia ich w nowe grupy, a więc muszą na nowo ustalać hierarchię. Są też narażone na nowe warunki środowiskowe i zmianę mikrobioty – zaznacza ekspert.
• Prosięta odsadzamy zazwyczaj w luce immunologicznej – spada odporność bierna, a czynna jeszcze się nie wytworzyła. Ale jeżeli popatrzymy na produkcję enzymów, jest ona dostosowana do trawienia mleka lochy i produktów mlecznych, a nie roślinnych. Samo odsadzenie powoduje też poważne zaburzenia w aktywności enzymatycznej prosiąt.

• Żywienie: Najważniejszym składnikiem pokarmowym prowadzącym do biegunek prosiąt odsadzonych jest nadmierne pobranie białka. Problematyczne są przede wszystkim białka wysokofermentujące w jelicie grubym, gdzie w wyniku fermentacji prowadzonej przez bakterie powstają substancje toksyczne, takie jak aminy biogenne czy skatol.

Jak zapobiegać biegunkom u prosiąt?

Najprostszym sposobem na zminimalizowanie przypadków biegunki poodsadzeniowej u prosiąt jest odpowiednie postępowanie na fermie. Składa się na to wiele czynników, m.in.:

• obniżenie poziomu stresu,
• zapewnienie paszy i wody do picia odpowiedniej jakości,
• dostępu do siary wysokiej jakości,
• zachęcanie odsadzonych prosiąt do jak najwcześniejszego wyjadania paszy sypkiej,
• wysoki poziom higieny,
• wzmocniona bioasekuracja,
• dobrze wyszkolony personel zarządzający fermą.

Jednak nie jest to takie proste, ponieważ nie zawsze jesteśmy w stanie opanować rozwój tej choroby i obejść się bez dodatkowych czynników/dodatków niwelujących jej rozwój.

Jak odchowywać prosięta bez ZnO?

W odchowie prosiąt bez ZnO priorytetem jest dobre zarządzanie stadem, ale są i inne, równie ważne czynniki. 

• Ograniczenie poziomu białka oraz aminokwasów, a także wprowadzenie do diety polisacharydów nieskrobiowych (NSP), może pomóc w kontrolowaniu biegunki poodsadzeniowej.
• Stosowanie probiotyków, prebiotyków czy synbiotyków, a także ekstraktów ziołowych stabilizuje florę bakteryjną jelit. Podobne działanie wykazują niektóre kwasy organiczne.
• Coraz popularniejsze w ochronie organizmu prosięcia przed PWD staje się wykorzystanie nowych form miedzi, takich jak trójzasadowy chlorek miedzi (TBCC) oraz otoczkowane formy tego pierwiastka.
• Nowym rozwiązaniem w odchowie i żywieniu prosiąt odsadzonych jest stosowanie tlenku cynku o zwiększonej porowatości.

Zapotrzebowanie dobowe prosiąt na cynk

Musimy pamiętać o tym, że cynk jest jednym z najważniejszych mikroelementów pod względem funkcjonowania organizmu. Wszyscy zajmujący się produkcją świń zgodzą się, że ZnO jest najbardziej efektywnym dodatkiem zapobiegającym lub zmniejszającym natężenie biegunek i wpływającym korzystnie na poprawę wyników produkcyjnych. Jakie jest dobowe zapotrzebowanie prosiąt na cynk?

Jak opanować biegunkę poodsadzeniową?

Tlenek cynku w produkcji zwierzęcej z dużym prawdopodobieństwem może być zastąpiony różnorodnymi zamiennikami, do których należą: komponenty fermentowane, probiotyki, prebiotyki, synbiotyki, kwasy organiczne (w tym ich połączenia z glicerolem, tj. α-monoglicerydy), fitobiotyki, otoczkowane formy miedzi, czy tlenek cynku o większej porowatości. Można również wykorzystać niestandardowe rozwiązania żywieniowe. Jak wspierać mikrobiom przewodu pokarmowego i minimalizować skutki okresu poodsadzeniowego?