<p class=MsoNoSpacing style=text-align:justify;>Odmiana heterozyjna wczesna, bardzo plenna. Owoce grubobrodawkowe o długości 8-12 cm, odporne na żółknięcie , przeznaczone do konserwowania i kwaszenia. Taśmy wyłożyć w maju  w rzędy co 80-100 cm, na głębokość 2-3 cm, przykryć ziemią i intensywnie podlać. Nie dopuścić do przesuszenia taśmy. Wymaga gleby silnie nawożonej, zasobnej w wodę, przepuszczalnej, ciepłej</p>
<p class=MsoNoSpacing style=text-align:justify;><strong>Kod: <span class=text-brand>01-WA-00004634-SIW-7M</span></strong></p>

Ogórek konserwowy Polan F1 - taśma 7m

Newsletter Tygodnika

<div style="text-align: justify;">Rzadko jednak hodowcy widzą w tym problem ekonomiczny - choroba nie jest śmiertelna,<strong> powoduje "tylko" podrażnienie oczu, ból i czasami ślepotę oraz zmniejszone spożycie paszy</strong>. I to ostatnie jest generatorem strat - jałówka mniej je, gorzej przyrasta i finalnie cierpi na tym jej późniejsza wydajność. Tak wynika z badań <strong>Morgan Adkins</strong> z <strong>University of Georgia's College.</strong><br /><br /></div>
<h3 style="text-align: justify;">Pinkeye przenoszą muchy</h3>
<div style="text-align: justify;">Początkowe objawy pinkeye to <strong>nadmierne łzawienie, wrażliwość na światło i zaczerwienienie</strong>. Leczenie polega na stosowaniu długodziałających antybiotyków. <strong>Ponieważ zapobieganie jest lepszym rozwiązaniem, a chorobę przenoszą muchy, działania powinny skupić się na ich zwalczaniu wszelkimi sposobami.</strong></div>
<div style="text-align: justify;"></div>
<div style="text-align: justify;">Zdjęcie: Pixabay</div>

Najnowsze artykuły

Tygodnik Poradnik Rolniczy

Elite

bydło mleczne

choroby krów

hodowla bydła mlecznego

pinkeye

spadek wydajności mlecznej

zapalenie rogówki u krów

zapelnie spojówki u krów

zdrowie

zdrowie jałówek

zdrowie krów

Pinkeye u jałówek - bagatelizowana choroba, która odbije się na ich produkcyjności

<p style="text-align: justify;">W liczniejszych stadach, przy kumulacji wycieleń o błąd nietrudno. Naukowcy z Nowej Zelandii sprawdzili pod tym kątem 97 farm. Wyniki były zaskakujące - <strong>na każde 10 cieląt, 2 sztuki były nieprawidłowo dopasowane do ojców i/lub matek</strong>. Rozwiązaniem mogą być testy DNA, które pozwolą skorygować te błędy, zanim zaczną przynosić one straty.</p>
<h3 style="text-align: justify;">Niełatwo naprawić błędy w genetyce</h3>
<p style="text-align: justify;">Przykładowo - wpływ jałówek o niskiej wartości genetycznej jest utrwalony w ich potomstwie na długo po tym, jak zwierze opuści stado. Ryzykujemy też niekontrolowane zwiększenie inbredu. <strong>Niepoprawne zapisy oznaczają, że duża część córek przypisanych do konkretnego ojca nie będzie w rzeczywistości jego.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Podważa to informacje rodowodowe, które stanowią podstawie oceny genetycznej, co finalnie hamuje postęp. <strong>W razie jakichkolwiek wątpliwości warto pamiętać, że koszt badania DNA (ok 100 zł) jest nieduży biorąc pod uwagę, co można stracić.</strong></p>
<p></p>

badania genetyczne

inbred

ocena genetyczna bydła

pochodzenie krów

postęp hodowlany

rodowód bydła

wiadomości

Czy na pewno znasz wartość hodowlaną jałówki, którą chcesz zostawić w stadzie?

<div style="text-align: justify;">Dobrze funkcjonujący rozród jest jednym z elementów zapewniających <strong>opłacalność produkcji mleka</strong>. Jak wiemy bez cielęcia nie ma mleka, dlatego w poniższym artykule chcielibyśmy poruszyć kwestię dwóch chorób, które negatywnie wpływają na rozród oraz sposobom  zapobiegania chorobom wirusowym i bakteryjnym negatywnie wpływających na układ rozrodczy.<br /><br /></div>
<h3 style="text-align: justify;">Zapobieganie chorobom obniża koszty produkcji mleka</h3>
<div style="text-align: justify;">Bardzo ważne jest <strong>monitorowanie stada przez lekarza weterynarii pod względem zdrowotnym i ustalenie wraz z hodowcą właściwej profilaktyki</strong>. Działanie to pomoże nam unikać wysokich kosztów leczenia, obniżenia produkcji mleka, czy brakowania krów. Czasami wysokie brakowanie zmusza hodowców do zakupu nowych jałówek cielnych z innych gospodarstw. Podraża to koszty ogólne oraz przy niewłaściwej izolacji i aklimatyzacji nowo zakupionych zwierząt może  stanowić zagrożenie chorobowe. <strong>Stad też  opieka lekarza weterynarii, stosowna do statusu zdrowotnego stada i profilaktyka nad chroni zwierzęta przed infekcjami, a nas hodowców przed dodatkowymi kosztami.</strong><br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div style="text-align: justify;">Zapobieganie chorobom nie jest proste ze względu na złożoność hodowli i produkcji mleka. Dostęp do stada ma lekarz weterynarii, inseminator, doradcy żywieniowi, transport odbierający mleko, dostawy pasz, oraz kupcy krów i cieląt. Często też pozwalamy na odwiedziny w naszych gospodarstwach, dlatego dobrze jest zachować szczególną ostrożność i stosować przynajmniej ochraniacze na buty, a jeśli to możliwe - jednorazową odzież nawierzchnią.  Ważna jest też dezynfekcja przynajmniej kół pojazdów wjeżdżających na teren gospodarstwa. <strong>Niestety, pomimo, że są to dość proste czynności są one uciążliwe dlatego często nie są one wykonywane, zwiększając tym samym ryzyko wniknięcia chorobotwórczych patogenów do stada.</strong><br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<h3 style="text-align: justify;">Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy przyczyną poronień</h3>
<div style="text-align: justify;">Wyjątkowo niebezpieczną chorobą zakaźną bydła jest <strong>IBR/IPV</strong> (zakaźne zapalenie nosa i tchawicy). Schorzenie powoduje <strong>spadek wydajności i odporności organizmu, natomiast ze strony układu rozrodczego jest przyczyną zamierania zarodków i ronienia, najczęściej w trzecim trymestrze cielności.</strong> Ronienia często zaczynają występować w stadzie po 3-4 miesiącach po zakażeniu. Zazwyczaj najpierw dochodzi do zakażenia górnych dróg oddechowych przy objawach wysokiej gorączki (41-42°C). <strong>Zwierzęta tracą apetyt, pojawia się wyciek śluzowo-ropny z nosa (jest to objaw bardzo charakterystyczny), może być lekka biegunka. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z chorymi zwierzętami, naturalne krycie zakażonym bykiem lub inseminację zakażonym nasieniem</strong> (co jednak w dzisiejszych czasach występuje niezmiernie rzadko z uwagi na to, że wymogiem w stacjach unasienniania jest wprowadzanie na rynek nasienia od byków wolnych między innymi od IBR/IPV), jak i <strong>przez obsługę zootechniczno-weterynaryjną</strong>.<br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div style="text-align: justify;">Zwalczanie wirusa IBR jest bardzo trudne ponieważ po zakażeniu i przechorowaniu zwierzęcia wirus „ukrywa się” w jego organizmie. Uaktywnia się kiedy dochodzi do osłabienia organizmu zwierzęcia i wówczas wirus atakuje na nowo. <strong>Zakażone zwierzęta pozostają na całe życia nosicielami wirusa. Upadki dorosłych krów nie są częste, natomiast u cieląt IBR może być często przyczyną upadków.</strong><br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<h3 style="text-align: justify;">Jak wykryć wirusa IBR/IPV?</h3>
<div style="text-align: justify;">U krów w ostrej fazie choroby możemy wyizolować wirusa, natomiast po ustaniu objawów klinicznych szukamy przeciwciał. Jeśli znajdziemy przeciw ciała, (które nie są przeciwciałami poszczepionkowymi), znaczy, że zwierzę miało styczność z wirusem terenowym. <strong>Jeśli mamy podejrzenie, że wirus IBR/IPV miał kontakt ze stadem możemy zacząć od szukania przeciwciał przeciwko IBR/IPV w mleku zbiorczym.</strong> Jeśli je tam znajdziemy, pobieramy krew od około 10 % zwierząt z różnych grup wiekowych (np. do 6 miesięcy, 6-12, 12-24 miesiące i od krów dorosłych). Wtedy możemy określić sytuację serologiczną i na tej podstawie ułożyć program szczepień. <strong>Jeśli zdecydujemy się na szczepienie, należy używać wyłącznie szczepionek markerowych, wówczas przy kolejnych badaniach krwi będziemy  mogli odróżnić czy zwierzę miało kontakt z wirusem terenowym, czy obecne przeciwciała są po szczepieniu przeciwko IBR/IPV szczepionką markerową.<br /><br /><div data-article-box=""></div></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong></strong></div>
<div><strong><img src="/media/uploads/chore_na_wirusow%C4%85_biegunk%C4%99_i_chorob%C4%99_b%C5%82on_%C5%9Bluzowych_zwierz%C4%99ta_przez_kilka_dni_s%C4%85_siewcami_wirusa%2C_kt%C3%B3ry_po_wnikni%C4%99ciu_do_organizmu__znacznie_ich_obni%C5%BCa_odporno%C5%9B%C4%87.jpg" alt="Chore na wirusową biegunkę i chorobę błon śluzowych zwierzęta przez kilka dni są siewcami wirusa, który po wniknięciu do organizmu  znacznie ich obniża odporność" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="997" height="628" /></strong></div>
<ul>
<li><strong>Chore na wirusową biegunkę i chorobę błon śluzowych zwierzęta przez kilka dni są siewcami wirusa, który po wniknięciu do organizmu  znacznie ich obniża odporność </strong></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">Oczywiście najlepszym sposobem było by pozbycie się wszystkich zwierząt ze stada, u których znaleźliśmy wirusa lub przeciwciała przeciw IBR/IPV, ale to metoda najdroższa. Dlatego najczęściej hodowcy decydują się na szczepienie, o ile regulacje prawne nie stanowią inaczej. <strong>Choć to nie uwolni stada od zakażenia, to znacząco redukuje siewstwo wirusa zmniejszając jego krążenie w stadzie, a jeśli jakieś nowe zwierzęta zachorują, przebieg choroby jest łagodniejszy.</strong> Jeśli zdecydujemy się szczepić całe stado, to po 3-4 tygodniach od pierwszego szczepienia powtarzamy szczepienie, później należy powtarzać szczepienia co 8-9 miesięcy, aby zachować wysoki poziom przeciwciał w stadzie. Pierwsze szczepienie u cieląt przeprowadzamy w wieku 6 miesięcy.<br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<h3 style="text-align: justify;"><strong>Cielęta z BVD nie dożywają 2 roku życia<br /></strong></h3>
<div style="text-align: justify;">Drugą chorobą której każdy hodowca powinien się obawiać jest  <strong>BVD/MD</strong> j czyli <strong>wirusowa biegunka bydła i choroba błon śluzowych</strong>. Głównym źródłem zakażenia są zwierzęta trwale zakażone (IP), które rozwija się wyłącznie u płodu, gdy dochodzi do zakażenia cielnej krowy pomiędzy 40-120 dniem ciąży. <strong>Po urodzeniu takie ciele jest nosicielem wirusa i wydala go z wydzielinami i wydalinami. Takie cielęta często umierają do 2 lat życia. Wykrycie takich osobników jest o tyle trudne, że kiedy badamy na obecność przeciwciał nie znajdziemy ich. Dopiero badanie w surowicy krwi na obecność wirusa wskaże nam osobniki trwale zakażone.</strong> Najczęściej jest to około 1 % stada jeśli występuje problem BVD/MD. Po wykryciu i wyeliminowaniu tych sztuk należy monitorować stado.<br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div style="text-align: justify;">Wirus ten powoduje <strong>gorączkę, biegunkę, zapalenie płuc, spadek mleka</strong>. Chore zwierzęta przez kilka dni będą siewcami wirusa, który po wniknięciu do organizmu często obniża odporność i to jest najbardziej kosztowne, ponieważ wszystkie bakterie i wirusy atakują zwierzę. Najczęściej cierpią cielęta na wtórne infekcje układu oddechowego i pokarmowego. Mamy do czynienia z częstymi ich upadkami. <br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div><img src="/media/uploads/ipv_zwierz%C4%99ta_pozostaj%C4%85_na_ca%C5%82e_%C5%BCycia_nosicielami_wirusa.jpg" alt="Zakażone IBR/IPV zwierzęta pozostają na całe życia nosicielami wirusa" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="995" height="573" /></div>
<ul>
<li><strong> Zakażone IBR/IPV zwierzęta pozostają na całe życia nosicielami wirusa </strong></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">Między innymi, ze względów na łatwość  zakażenia się naszych stad  powyższymi chorobami coraz większe znaczenie przywiązuje się do biobezpieczeństwa. P<strong>omimo całej trudności z tym związanych warto jest opracować ze swoim lekarzem weterynarii taki program oraz ciągle monitorować stada .</strong> Z pewnością pomoże nam to w hodowli i mimo kosztów z tym związanych wpłynie pozytywnie na opłacalność produkcji mleka.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><strong>Lek. Wet. Piotr Hola</strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong>Dr nauk wet. Rafał Stachura</strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong></strong></div>
<div style="text-align: justify;">Zdjęcia: Beata Dąbrowska</div>

BVD/MD

choroby zakaźne bydła

dr Rafał Stachura

IBR/IPV

produkcja mleka. bydło mleczne

wirus IBR/IPV

wirusowa biegunka bydła

wirusowa biegunka bydła i choroba błon śluzowych

zakaźne zapalenie nosa i tchawicy

zdrowie bydła

Jak zapobiegać chorobom zakaźnym w stadzie?

<div style="text-align: justify;">Zbiór 193 szczepów kwasu mlekowego i bifidobakterii zdeponowany jest w <strong>Krajowej Kolekcji Kultur Mikroorganizmów</strong>, w <strong>Instytucie Pasteura</strong> (CRBIP), a pozostałe – ponad 1600 szczepów Danone przechowuje w swoim centrum badawczo-innowacyjnym w Paryżu. </div>
<h3 style="text-align: justify;">Jogurt niczym lekarstwo</h3>
<div style="text-align: justify;">Pierwszy jogurt Danone wyprodukował w 1919 roku w Barcelonie farmaceuta <strong>Isaac Carasso</strong>, by <strong>pomóc dzieciom cierpiącym na infekcje jelitowe</strong>. <br /><br />Wcześniej rosyjski naukowiec <strong>Ilji Miecznikow</strong> w 1908 r. potwierdził naukowo przydatność jogurtu. Isaac korzystając z bałkańskiej receptury, zaczął produkować jogurt w swoim małym laboratorium. Codziennie rano do aptek Carasso dostarczał 400 glinianych naczyń z jogurtem.</div>
<div style="text-align: justify;"></div>
<div style="text-align: justify;">Dziś hasło firmy to <strong>„Jedna planeta. Jedno zdrowie”. </strong><strong></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong></strong></div>
<div style="text-align: justify;">Zdjęcie: Pixabay</div>

Pinkeye u jałówek - bagatelizowana choroba, która odbije się na ich produkcyjności

Pinkeye (różowe oko), czyli zakaźne zakaźne zapalenie rogówki i spojówki u jałówek mlecznych może zmniejszyć zyski od 100 do 200 zł na przypadek (Farm Journal).

Pinkeye przenoszą muchy