- Ile wyniesie szacunkowa wysokość płatności rocznej do kwalifikującej się powierzchni uprawy buraków cukrowych
- Dlaczego zaproponowana w planie strategicznym stawka jest niższa od dotychczasowej wysokości wsparcia
- Jaki poziom cen cukru na rynkach światowych na podstawie długoterminowego trendu prognozuje Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – Państwowy Instytut Badawczy
– Ukierunkowanie wsparcia bezpośredniego na
rolników zajmujących się uprawą
buraków cukrowych przyczyni się do zapewnienia
stabilności dochodów tych
rolników i poprawy ich
konkurencyjności oraz do utrzymania
produkcji buraków cukrowych – czytamy w planie strategicznym
Wspólnej Polityki Rolnej na lata
2023-2027.
Długa lista kłopotów plantatorów buraków cukrowych
Zdaniem autorów polskiego PS
WPR, przed
uprawą buraków cukrowych rysuje się wiele
zagrożeń i s
ytuacji niepewnych, które mogą doprowadzić do znacznego
ograniczenia ich
produkcji lub jej całkowitego zaprzestania.
Liberalizacja handlu cukrem, w tym umożliwienie napływu cukru spoza UE, prowadzi do coraz
niższej opłacalności produkcji cukru wewnątrz UE, a w ślad za tym idzie presja na
obniżanie cen surowca do produkcji korzeni buraków cukrowych. Stawia to
plantatorów w sytuacji
braku opłacalności uprawy.
Buraki mogą być przetwarzane jedynie przez lokalne cukrownie
Brak możliwości alternatywnego zagospodarowania surowca w gospodarstwie oraz relatywnie wysokie koszty transportu sprawiają, że buraki mogą być przetwarzane jedynie przez lokalne cukrownie, a ich uprawa poza stosunkowo bliskim sąsiedztwem zakładów przetwórczych jest nieopłacalna.
Przyszły
areał uprawy tej rośliny oraz rozmieszczenie powierzchni w kraju, będzie więc uzależnione od liczby działających
zakładów przetwórczych, ich
mocy produkcyjnych oraz
kondycji ekonomicznej.
Utrzymaniu
opłacalności uprawy buraków
cukrowych nie sprzyja odnotowywany od 2013 r.
spadek cen skupu tego surowca. Na podstawie długoterminowego trendu
Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – Państwowy Instytut Badawczy prognozuje utrzymanie się
wyższej ceny cukru na rynkach światowych jedynie w 2022 roku, a w kolejnych latach jej
obniżkę nawet poniżej poziomu z lat
2018-2019.
Będzie to więc generowało
presję dochodową na
przemysł przetwórczy w latach 2021-2023, jak również na
obniżkę cen oferowanych
rolnikom uprawiającym
buraki cukrowe.
Jaka pomoc dla producentów buraka cukrowego?
Ogółem w latach
2023-2027 planuje się przeznaczyć na płatności dla rolników ok.
362,5 mln EUR, co stanowi
2,09% puli środków na płatności bezpośrednie i ok.
13,95% puli środków na wsparcie dochodów związane z produkcją. Szacunkowa wysokość
płatności rocznej do
kwalifikującej się powierzchni uprawy buraków cukrowych wyniesie
301 EUR/ha (średnia z lat 2023-2026).
Stawka w roku
2027 będzie niższa, gdyż
koperta finansowa nie uwzględnia transferu środków z II filaru WPR (brak przepisów UE umożliwiających przesunięcie środków z II na I filar WPR).
Ponieważ
powierzchnia zgłaszana do wsparcia związanego z
produkcją do uprawy
buraków cukrowych wzrastała w ostatnich latach (w 2021 r. o ok.
8% względem roku 2017), zaproponowana w planie strategicznym stawka jest
niższa od dotychczasowej wysokości wsparcia. Średnia stawka za lata
2015-2021 wynosiła ok.
384 EUR/ha.
autor: wkfot. Pixabay, Sierszeńska
