Pszenica

Aktualna prognoza USDA dotycząca globalnych zbiorów pszenicy w sezonie 2019/20 w tym miesiącu jest wyższa o 0,5 mln ton, rośnie do rekordowego poziomu 764,5 mln ton. Poziom produkcji w bieżącym sezonie jest podwyższony dla Indii i Argentyny. Wzrosty te z nadwyżką kompensującą obniżki dla Turcji i Australii. Produkcja w Indiach wzrosła o 1,4 miliona ton do rekordowego poziomu 103,6 miliona ton. Wśród największych eksporterów, w porównaniu do ubiegłego sezonu największe wzrosty zbiorów prognozowane są, w Unii Europejskiej aż o 17,1 mln – do poziomu 154 mln ton, na Ukrainie o 4 mln – do 29 mln ton, w Rosji o 1,8 mln ­– do 73,6 mln ton, a w USA o 1 mln do poziomu 52,3 mln ton.

Światowy wolumen handlowy jest zwiększony o 0,8 mln ton do 183,6 mln ton ze względu na wyższy eksport z Rosji i Argentyny, co rekompensuje obniżenie ilości sprzedawanych przez Kanadę i Australię. Rosyjski eksport wzrósł o 1,0 mln – do 35,0 mln ton, głównie z powodu wyższego importu Turcji, ponieważ Rosja jest jej wiodącym dostawcą. Import pszenicy do Turcji wzrósł o 2,0 mln ton do rekordowej wielkości 10,5 milionów ton. Powodem prawie 20% wzrostu zakupów Turcji jest większa konsumpcja, zmniejszona produkcja i polityka rządu w zakresie importu dodatkowych ilości bezcłowych prowadzona w celu ustabilizowania krajowych cen. Przywóz pszenicy do Turcji jest najwyższy od 10 lat. USDA przewiduje, że kraj ten w sezonie 2019/20 będzie trzecim co do wielkości importerem, za Egiptem i Indonezją. W szybkim tempie do rekordowego poziomu 6,5 miliona ton swoje zakupy pszenicy powiększył także Bangladesz. Eksport z UE pozostaje na podobnym, jak miesiąc temu zakładano, poziomie – o prawie 9 mln ton wyższym niż w ubiegłym sezonie i wyniesie 32 mln ton.

Prognoza globalnej konsumpcji wzrosła o 0,7 mln ton, w związku ze wzrostem w Turcji, Bangladeszu i Kanadzie, co z nadwyżką rekompensuje redukcje dla UE, Iraku i Libanu. Dlatego przewidywane w tym miesiącu światowe zapasy końcowe na rok zbiorów 2019/20 są nadal rekordowo wysokie, wynoszące 287,1 mln ton, w tym 52% całości pozostanie w Chinach.

Kukurydza

Aktualna prognoza USDA na sezon 2019/20 dotycząca amerykańskich zbiorów kukurydzy i jej wykorzystania jest bez zmian, w stosunku do zeszłego miesiąca.

Globalna produkcja kukurydzy zwiększy się o 0,4 mln ton do 1,11 mld ton, ponieważ wzrosły szacunki zbiorów dla Republiki Południowej Afryki o 1,5 mln ton – do 16 mln ton, co jednak jest częściowo równoważone przez redukcje zbiorów w Indiach, Peru i w Rosji. Wzrost produkcji w RPA jest spowodowany wyższą rentownością uprawy kukurydzy. W tym sezonie największy spadek zbiorów nastąpił w USA o 16,5 mln ton – do 347,8 mln ton.

Brazylia, zbierając 101 mln ton i Argentyna 50 mln ton prawdopodobnie uzyskają podobne ilości jak przed rokiem.

Główne zmiany w handlu światowym w bieżącym sezonie obejmują wyższy prognozowany eksport kukurydzy z Ukrainy, RPA i UE. Zwiększa się import kukurydzy do Kanady i Peru, ale obniża do Filipin.

Światowe zapasy końcowe kukurydzy wynoszące 297,3 mln ton zwiększają się nieznacznie o 0,5 mln ton w stosunku do ostatnich dwóch lat, ponieważ wzrosty dla RPA, Kanady i Rosji z nadwyżką zrekompensowały spadek ziarna gromadzonego w Argentynie.

Soja/Oleiste

Według USDA, w tym miesiącu globalne perspektywy na rok 2019/20 obejmują większą produkcję i zapasy oleistych w stosunku do wcześniej zakładanych. Światowa produkcja soi wzrosła o 2,4 mln ton do 341,8 mln ton, głównie dzięki wzrostowi o 1 mln ton zarówno dla Argentyny (do 54 mln), jak i Brazylii (do 126 milionów). Brazylia tym samym zanotuje kolejny rekord i zbierze aż 9 mln ton więcej soi niż rok temu. Większe zbiory w Argentynie wynikają z wysokich plonów w tradycyjnych obszarach rolniczym zlokalizowanych w centralnych i północno–zachodnich regionach kraju. Przerób soi w Argentynie jednak ma sukcesywnie spadać i zmniejszy się o 1 mln ton.

Przy wyższej produkcji w Ameryce Południowej i niższym zużyciu, globalne zapasy soi zwiększają się o 3,6 mln ton do 102,4 mln ton, wciąż są jednak o prawie 8,5% niższe niż po ubiegłym sezonie.

Znacząca zmiana w danych dotyczących roślin oleistych obejmuje redukcję o 1 milion ton w produkcji oleju palmowego, głównie w Malezji i Kolumbii, co doprowadziło do 19% spadku zapasu olejów roślinnych w skali światowej w ciągu roku.

Juliusz Urban     Fot. Claas Polska