Hodowlane plany pasjonata kierownicy

– W 2019 roku przejąłem po rodzicach gospodarstwo, było w nim tylko 15 nisko wydajnych krów. W 2020 roku stado zostało objęte oceną użytkowości mlecznej, a jego średnia wydajność od sztuki wynosiła nieco ponad 6,2 tys. kg i staram się ją zwiększać. Jestem zadowolony z objęcia stada oceną. Wcześniej nie wiedzieliśmy co z daną sztuką się dzieje. Bardzo przydatna jest też możliwość sprawdzenia cielności krowy testem PAG, w oparciu o próbę mleka. OSM Garwolin dopłaca do użytkowości mlecznej więc warto z tej usługi skorzystać – mówi Wojciech Koślacz.

W 2012 roku rodzice pana Wojciecha przeprowadzili krowy do nowej obory uwięziowej. Znajdują się w niej 32 stanowiska ścielone słomą i wyposażone w dojarkę przewodową na 5 aparatów udojowych.

– Nie udało nam się jeszcze w pełni zasiedlić nowej obory, w której utrzymujemy obecnie 22 sztuki. Oczywiście chciałbym zwiększyć stado, jednak wszystko będzie uzależnione od ilości uprawianej ziemi i od tego, ile paszy objętościowej uda mi się na niej wyprodukować. Pracuję jeszcze zawodowo, a w gospodarstwie pomaga mi żona i mama, więc docelowa wielkość stada krów mlecznych musi być dostosowana do naszych możliwości – mówi hodowca.

OSM Garwolin wspiera swoich dostawców

Nasz rozmówca chwali sobie pomoc swojej spółdzielni, jaką jest możliwość udzielenia pożyczek.

– W oborze znajdują się dwa rzędy legowisk, za którymi są kanały gnojowe. Niestety tylko jedna część jest całkowicie wykończona. W drugiej nie ma jeszcze zgarniacza obornika, planuję też ułożyć w tej części glazurę na ścianie. Aby przeprowadzić te inwestycje muszę zakończyć spłatę pożyczki udzielonej przez OSM Garwolin i zaciągnąć kolejną. Prowadzony przez naszą spółdzielnię fundusz hodowli i skupu jest bardzo pomocny, a oprocentowanie kredytu praktycznie nieodczuwalne, więc trudno z niego nie korzystać – mówi pan Wojciech.

Obora uwięziowa tylko do czasu

Wojciech Koślacz docelowo nie chce poprzestać na wybudowanej blisko 10 lat temu uwięziówce.

– Zwieńczeniem moich planów będzie budowa nowego wolnostanowiskowego obiektu. Utrzymuję młodzież luzem na ściółce ze słomy i żadna z jałówek nigdy nie miała problemów z nogami, czego nie można powiedzieć o zwierzętach utrzymywanych w uwięziówce. Jednak przejąłem uwięziówkę i na razie w niej muszę pracować – mówi Wojciech Koślacz.

• Wojciech Koślacz planuje zmodernizować tę część obory

• Hodowca stara się stopniowo zwiększać wydajność mleczną stada

Czym żywione są krowy mleczne?

Pasze w gospodarstwie zadawane są za pomocą wozu paszowego Euromilk o pojemności 8 m³.

W skład miksu wchodzi 400 kg kiszonki z kukurydzy, 330 kg sianokiszonki, 50 kg śruty zbożowej, 200 kg wysłodków buraczanych, 11 kg słomy, 15 kg śruty rzepakowej oraz koncentrat białkowy.

– Ze względu na cenę nie dodajemy obecnie śruty sojowej do paszowozu. Planuję w przyszłości wyprodukować więcej białka w swoim gospodarstwie, dlatego w przyszłym roku chcę spróbować uprawy grochu – mówi hodowca.

• – Dzięki tej maszynie nie mam problemu ze zdążeniem do pracy – mówi pan Wojciech

• Wojciech Koślacz jest zawodowym kierowcą oraz prowadzi w miejscowości Fiukówka (gm. Krzywda, pow. łukowski) mleczne gospodarstwo. W pracach wspierają go żona Sylwia i mama Wioletta. Hodowcy mają dwie córeczki: Marysię i Alę. Pan Wojciech uprawia 32 ha, z czego połowa to grunty własne. 14 ha zajmują użytki zielone, na 9 uprawiana jest kukurydza, a pozostałą część zajmują zboża takie jak: jęczmień ozimy, pszenżyto ozime i owies. Stado bydła liczy 48 sztuk i składa się z 22 krów mlecznych, 6 byczków pozostawionych do opasu i jałówek. Surowiec w ilości około 14 tys. litrów miesięcznie dostarczany jest do Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej Garwolin w Woli Rębkowskiej.

Najlepiej sprawdza się zakiszanie w pryzmie

Od przejęcia gospodarstwa przez pana Wojciecha sianokiszonka sporządzana jest głównie w pryzmach.

– Zbiór przyczepą samozbierającą i zakiszanie na pryzmach jest metodą szybką i tanią. Staram się zakisić w ten sposób jak najwięcej zielonki. Zbieramy przyczepą pierwszy pokos traw, ale z kolejnymi to już bywa różnie. Większość użytków zielonych stanowią łąki torfowe, na które po deszczach nie da się wjechać przyczepą samozbierającą, więc jakoś radzimy sobie prasą – mówi hodowca.

Józef Nuckowski
Zdjęcia: Józef Nuckowski