Z artykułu dowiesz się
- Dlaczego rolnicy zdecydowali się na opas herefordów?
- Jak hodowcom udaje się ciąć koszty żywienia nie mając pastwiska?
- Jakie maszyny powiększą już niedługo park maszynowy?
r e k l a m a
Partnerzy portalu
Kiedyś służył w Iraku, dzisiaj hoduje herefordy
23.06.2021autor: Andrzej Rutkowski
Przygodę z herefordami zaczęli 10 lat temu, kiedy to zakupili pierwsze dwie jałówki tej rasy. Hanna i Krzysztof Golmanowscy szybko zorientowali się, że potrzebny jest buhaj kryjący, bo przy mięsnych mamkach inseminacja nie sprawdza się tak dobrze jak przy krowach mlecznych. Gdy kupili już buhaja, nie mógł stać on bezczynnie i dokupywali kolejne jałówki. Jak podkreślili, najtrudniejsze są początki, a to ze względu na drogi materiał hodowlany.
Rynek europejski powoli zaczyna doceniać herefordy
– Wybraliśmy herefordy ze względu na łatwe wycielenia przy niedużej masie urodzeniowej cieląt, małe wymagania żywieniowe chociażby w porównaniu z rasą limousine oraz bardzo łagodne usposobienie. Jak krowa się ocieli, to spokojnie mogę wejść do kojca, a przy rasie limousine nie byłoby to już tak łatwe. Oczywiście za hereforda nie dostanę tak wysokich cen jak za rasę limousine, ale te różnice cenowe są coraz mniejsze. Rynek europejski powoli zaczyna doceniać hereforda. Ostatnio po bardzo dobrych cenach sprzedaliśmy odsadki do Kazachstanu – podkreślił Krzysztof Golmanowski.
Jak zorganizowana jest obora po rozbudowie?
W 2018 roku hodowcy rozbudowali oborę poprzez jej wydłużenie do 38 m, dzięki czemu mogli zwiększyć stado podstawowe do 30 krów mamek, a docelowo chcą ich mieć jeszcze o 5 więcej. Szerokość budynku pozostała bez zmian i wynosi 12 m. W nowszej części pojawiło się miejsce dla odsadków pogrupowanych pod względem wieku oraz płci. Ze starszej części z roku 2016 korzystają krowy mamki z cielętami. Podczas rozbudowy wykonano utwardzony wybieg dla krów i cieląt oraz wygrodzono specjalny kojec służący do dokarmiania najmłodszych. Kojec ma tak wąskie wejście, że mieszczą się tam tylko cielęta. W kojcu czeka na nich kiszonka z kukurydzy, siano oraz pasza treściwa w postaci własnych śrut zbożowych.
r e k l a m a
Obora ścielona słomą w systemie głębokościółkowym posiada konstrukcję bezsłupową oraz dach izolowany płytą warstwową wraz ze świetlikiem kalenicowym. Stół paszowy znajduje się przy ścianie bocznej i ma szerokość 3,5 m.
Tanie żywienie opasów bez pastwiska - jak to możliwe?
Rolnicy uprawiają nieduży areał w stosunku do liczebności stada, dlatego nie mogą pozwolić sobie na ekstensywne żywienie oparte na wypasie. Pomimo że cały rok krowy są na dawce alkierzowej, to i tak hodowcy wypracowali system cięcia kosztów żywienia.
– Przy herefordzie pomimo braku pastwisk można znacznie ograniczyć koszty żywienia, gdyż jest to rasa mało wymagająca pod tym względem. Aby osiągnąć dobre wyniki reprodukcyjne oraz przyzwoite przyrosty nie potrzebujemy pasz z zakupu oprócz premiksów. Latem codziennie dowozimy świeżą lucernę na zielono, dawkę uzupełniają kiszonka z kukurydzy, siano i słoma. Śruty zbożowe otrzymują tylko odsadki i cielęta – wyjaśnił Krzysztof Golmanowski, który do ścinania i dowożenia zielonki z lucerny skonstruował maszynę na bazie starego ścinacza zielonek Orkana 2. O tej maszynie napiszemy więcej w jednym z lipcowych numerów TPR w dziale „Technika rolnicza”.
- Krowy i cielęta bardzo chętnie korzystają z utwardzonego wybiegu
- Kojec do dokarmiania cieląt
- W dobudowanej części obory przebywa m.in. grupa buhajów w wieku powyżej 16 miesięcy
Nowy garaż już czeka na maszyny
Obecnie rolnicy kończą budowę garażu o wymiarach 34x12 m na park maszynowy zakupiony po części przy wsparciu PROW.
– Lada moment przyjadą do nas nowe maszyny zakupione z dofinansowaniem, takie jak: przyczepa, rozrzutnik obornika, brona uprawowa, gniotownik do ziarna, owijarka do balotów, zbiornik do przechowywania paliwa, a także ładowarka teleskopowa – powiedział hodowca.
Co ciekawe, Krzysztof Golmanowski to nie tylko rolnik, hodowca i konstruktor. Jako zawodowy żołnierz służył m.in. na misji w Iraku, a od 3 lat jest na wojskowej emeryturze. To właśnie spokojne herefordy wybrał jako odskocznię od żołnierskiego rygoru.
- Hanna i Krzysztof Golmanowscy mają syna Marcela, gospodarują na 16,5 ha we wsi Sugajenko (gm. Kurzętnik, pow. nowomiejski). Uprawiają kukurydzę na kiszonkę, lucernę, pszenicę ozimą, żyto i owies. Utrzymują 64 sztuki bydła rasy hereford, w tym 30 krów mamek. Stado znajduje się pod oceną wartości użytkowej prowadzoną przez Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego.
Andrzej Rutkowski
Zdjęcia: Andrzej Rutkowski
Zdjęcia: Andrzej Rutkowski
Andrzej Rutkowski
redaktor "Tygodnika Poradnika Rolniczego" oraz magazynu "Elita Dobry Hodowca", ekspertka w dziedzinie chowu i hodowli bydła oraz produkcji mleka
redaktor "Tygodnika Poradnika Rolniczego" oraz magazynu "Elita Dobry Hodowca", ekspertka w dziedzinie chowu i hodowli bydła oraz produkcji mleka
Masz pytania?
Zadaj pytanie redakcjir e k l a m a
r e k l a m a
Najważniejsze tematy
r e k l a m a