Jak (absurdalnie) zwalczane są choroby zakaźne zwierząt?

Mamy taką zagadkę. Gdzie to się dzieje: rolnicy skarżą się, że podczas epidemii sytuację właścicieli zarażonych stad pogarszała słaba komunikacja, opóźnienia w dostarczaniu wyników badań, autorytarne i niekiedy brutalne podejmowanie decyzji dotyczących likwidacji stada oraz ignorowanie praktycznych rozwiązań problemów w gospodarstwie? Jeden z rolników opowiadał, że urzędnicy odpowiedzialni za likwidację ogniska choroby domagali się od niego bardzo kosztownej dezynfekcji budynku. On tłumaczył im, że za połowę tej ceny postawi nową szopę. Kolejny rolnik opowiedział, jak zespołowi odpowiedzialnemu za likwidację ogniska choroby płacono za dezynfekcję śrub z zakażonego budynku i szorowanie ich drucianymi szczotkami, choć koszt zakupu nowych śrub był znikomy. A teraz odpowiedź. To nie obraz naszej walki z ASF, lecz relacje producentów mleka z Nowej Zelandii, którzy walczyli z mykoplazmozą.

Widać, że choć „co kraj to obyczaj”, to biurokracja jest nie tylko naszą specjalnością.

Trzeba pilnie dofinansować służbę weterynaryjną

Dodajmy, że w naszym kraju trwa debata między urzędowymi lekarzami weterynarii a ministrem rolnictwa. Niemal 1000 tych lekarzy podpisało się pod listem w sprawie wynagradzania ich pracy. Ciągle uważamy, że służba weterynaryjna to najgorzej dofinansowana służba w naszym państwie. A przecież 75% całego dorobku prawnego Unii Europejskiej dotyczy spraw związanych z kompetencjami weterynarii (a nie praw człowieka i praworządności, jak mogłoby się wydawać). Bez sprawnej i odpowiednio finansowanej służby weterynaryjnej ciągle będziemy się borykać z problemami przy likwidacji ognisk chorób i nadzorem nad przestrzeganiem zasad bioasekuracji. Jeśli bowiem w rolniczym powiecie pracuje tylko lekarz powiatowy i jego zastępca, to trudno się po nich spodziewać, że nie będą podejmować brutalnych i autorytarnych decyzji.

Koniec mrzonek o tym, aby rolnicy mogli kontrolować krajowe przetwórstwo

Po cichu i niezauważona przez media przeszła informacja o nowelizacji ustawy o Krajowej Spółce Cukrowej. Wcześniej akcje KSC mogli kupować tylko plantatorzy buraków i pracownicy cukrowni. Teraz będzie to mógł robić także Skarb Państwa. Pozwoli to tworzyć państwowy holding spożywczy, ale i oznacza definitywny koniec mrzonek o tym, że rolnicy będą kontrolować przetwórstwo kolejnego produktu. Do tej pory było to możliwe tylko w przypadku mleka, bo jego producenci są współwłaścicielami spółdzielni mleczarskich.

Czy nowa Rada KZSM będzie mieszanką młodości i doświadczenia?

5 lipca zaczynają się zjazdy wojewódzkie delegatów, na których będzie wybrany skład nowej Rady Krajowego Związku Spółdzielni Mleczarskich (KZSM). Mamy nadzieję, że będzie to mieszanka doświadczenia z młodością. Zależy nam, aby w składzie znaleźli się również młodzi rolnicy. Jednocześnie apelujemy do prezesa Czesława Cieślaka z OSM Koło, współzałożyciela Krajowego Porozumienia Spółdzielni Mleczarskiej, które jak wiemy, przekształciło się w Krajowy Związek Spółdzielni Mleczarskiej, aby zdecydował się na kandydowanie do nowej Rady.

Mamy nadzieję, że nowa Rada będzie rządzić też nowym Zarządem. Piszemy nowym, bo przyszedł najwyższy czas, aby pracami Zarządu kierowały znacznie młodsze osoby. Osoby, które będą miały rzeczywisty wpływ na politykę rolną w naszym kraju i będą unikały zgniłych kompromisów, aby jak najdłużej trzymać się swojej posady. Życzymy wszystkim delegatom, aby w tych wyborach kierowali się zasadami demokracji i nie godzili się na żadne gierki personalne. To do nich należy władza, a nie do Zarządu Krajowego Związku Spółdzielni Mleczarskiej.

Krzysztof Wróblewski i Paweł Kuroczycki,
redaktorzy naczelni Tygodnika Poradnika Rolniczego  

Fot. Archiwum Kancelarii Prezydenta RP