W Niemczech takich gospodarstw ciągle przybywa, a wielu rolników zajmujących się do tej pory produkcją konwencjonalną przestawia się na <strong>produkcję ekologiczną</strong>. Stowarzyszeni są oni w organizacji Bioland. W 2019 r. liczba gospodarstw–członków w jej obrębie zwiększyła się o ponad 400 i wyniosła na koniec 2019 r. 8 154. Towarzyszy temu także zwiększenie powierzchni <strong>upraw ekologicznych</strong>, która w ciągu poprzedniego roku zwiększyła z 418 381 ha do 445 972 ha.<br /><br />Gospodarka recyklingowa, lepsze warunki utrzymywania <strong>zwierząt gospodarskich</strong> i <strong>efektywna gospodarka żywnościowa</strong> stają się teraz głównymi celami rolnictwa, tak aby w perspektywie osiągnąć zamierzony cel, tj. 20% udziału rolnictwa ekologicznego do roku 2030.    <em>mwal<br /><br /><img src="/media/_versions/image001_big.png" alt="" width="460" height="294" /><br /></em>

zastępca redaktora naczelnego, szef działu Uprawa

author

dr Maria Walerowska

top agrar Polska

hodowla ekologiczna

uprawa ekologiczna

Niemcy coraz bardziej eko

Efektem są <strong>rosnące ceny żywności</strong>, ale i tak przybywa firm ogłaszających upadłość. Pogłębiają się też zaległości wobec banków i dostawców. W ciągu roku <strong>opóźnione płatności ze strony przemysłu spożywczego poszły w górę o niemal jedną piątą i wynoszą 1,13 mld zł</strong>. Największy udział w przeterminowanym zadłużeniu mają <strong>przetwórcy mięsa</strong>, najlepiej wypada <strong>przetwórstwo mleczne</strong> – wynika z raportu „Przemysł spożywczy w Polsce: Co dwunasta firma ma problemy z wypłacalnością” opracowanego przez Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor we współpracy z Polską Federacją Producentów Żywności.<br /><br />Dochodzące do <strong>1,13 mld zł</strong> <strong>zaległości producentów żywności</strong> wobec banków i partnerów biznesowych stanowią ponad jedną piątą zaległości całego sektora przemysłowego. W bazach BIG InfoMonitor oraz BIK przemysł miał na koniec III kw. 2019 r. 5,44 mld zł przeterminowanych zobowiązań. Biorąc pod uwagę, że branża spożywcza odpowiada za 16 proc. całkowitej produkcji sprzedanej przemysłu, udział w kwocie zaległości sektora przemysłowego przekracza ten poziom i wskazuje, że kłopoty z uzyskaniem płatności ze strony producentów żywności są poważniejsze niż w innych gałęziach przetwórstwa. Jeszcze wyraźniej widać to po udziale firm niepłacących swoich zobowiązań na czas. W branży spożywczej jest takich przedsiębiorstw 7,9 proc. (działających, zawieszonych i zamkniętych) podczas gdy w całym przemyśle 5,6 proc., a średnia dla gospodarki wynosi 6,2 proc.<br /><br /><div data-article-box=""></div>– Z pewnością w tych niekorzystnych statystykach ma swój udział handel, którego zaległości wobec dostawców rosły w minionym roku w wysokim tempie, a wśród oczekujących miesiącami na płatność od handlu są też producenci żywności. W sytuacji gdy firmie nie udaje się ściągnąć należności trudno regulować zobowiązania i tak problem zatacza coraz szersze kręgi – zwraca uwagę <strong>Sławomir Grzelczak, prezes BIG InfoMonitor</strong>.<span class="Apple-converted-space">  </span>Kwota zaległości producentów artykułów spożywczych w ciągu roku wzrosła o ponad 19 proc. podczas gdy w przypadku sumy zaległości wszystkich sektorów było to mniej niż 12 proc.<br /><br /><div data-article-box=""></div><span class="Apple-converted-space"> </span>– Nasze dane pokazują, że głównie pogłębiają się problemy firm, które już znajdowały się w tarapatach, bo sam udział niesolidnych dłużników wśród producentów artykułów spożywczych w tym czasie się nie zmienił – mówi Sławomir Grzelczak. Problemów branży spożywczej nie brakuje. W opinii <strong>Andrzeja Gantnera</strong>, wiceprezesa oraz dyrektora generalnego Polskiej Federacji Producentów Żywności warunki funkcjonowania przemysłu spożywczego, a co za tym idzie poziom rentowności przedsiębiorstw, trudno obecnie uznać za stabilne. Wzrastające koszty pracy, nośników energii, gwałtowne wahania cen surowców rolnych wywołane warunkami klimatycznymi oraz epidemiami typu <strong>ASF czy ptasia grypa</strong>, przy jednoczesnej dużej presji cenowej ze strony dystrybutorów powodują, że wiele przedsiębiorstw boryka się ze spadkiem marż. Jest to szczególnie widoczne w największych branżach takich jak <strong>przetwórstwo mięsa, mleka, owoców i warzyw</strong>.<br /><br /><div data-article-box=""></div>- Kumulacji negatywnych czynników nie udaje się kompensować przez dalszy wzrost wydajności pracy, skalę produkcji czy wprowadzanie oszczędności w działalności firmy. Muszą być one kompensowane przez wzrost cen produktów - to dlatego w zeszłym roku inflacja związana ze wzrostem cen żywności była dwa razy wyższa niż średnia inflacja w Polsce. Niestety rok 2020 zapowiada się równie niestabilnie – wzrost cen żywności będzie postępował. Mimo to rentowność na poszczególnych etapach łańcucha produkcji żywności będzie malała, bo cena na półce nie równa się zyskowi netto producenta. W szczególnie trudnej sytuacji znajdą się małe i średnie przedsiębiorstwa, które mają dosyć ograniczone możliwości kompensacji kosztów – dodaje <strong>Andrzej Gantner</strong>.<br />
<div data-article-box=""></div><h2>Najwięcej zaległości mają duże firmy oraz branża mięsna</h2>
<br />Skala przeterminowanych płatności jest mocno zróżnicowana w zależności od wielkości przedsiębiorstwa. Jak wynika z danych BIK oraz BIG InfoMonitor, spośród 5784 dużych firm – spółek prawa handlowego zarejestrowanych w KRS, problem z terminową spłatą zobowiązań ma 1061 firm, czyli niemal co piąta spośród firm działających, zawieszonych i zamkniętych, jakie uwzględniają statystyki BIG InfoMonitor oraz BIK. Odsetek niesolidnych dłużników w tej grupie wynosi aż 18,3%. Lepiej radzą sobie mniejsze firmy spożywcze prowadzone przez osoby fizyczne oraz spółki cywilne zarejestrowane w CEIDG. Tu problem z terminową obsługą zadłużenia ma co szesnasty przedsiębiorca – 1865 firm spośród ponad 31 tysięcy. W rezultacie odsetek niesolidnych dłużników wśród ogółu małych firm wynosi tylko 6%.<br /><br /><div data-article-box=""></div>Łączne przeterminowane zadłużenie większych przedsiębiorstw wyniosło na koniec III kwartału 2019 r. prawie 802,5 mln zł zaś mniejszych niemal 324,5 mln zł. Największy udział w przeterminowanym zadłużeniu sektora ma branża mięsna (45,6%). Również na tę branżę przypada najwyższy odsetek niesolidnych dłużników – 10,2%. Rekord - 16,4% niepłacących na czas - należy do producentów oraz przetwórców mięsa drobiowego. <strong>Rekord jeśli chodzi o sumę zaległości również pozostaje w branży mięsnej</strong>. Stoi za nim firma z województwa śląskiego, której łączny przeterminowany dług wynosi ponad 81 mln zł.<br /><br /><div data-article-box=""></div><br /><br /><div data-article-box=""></div><span class="Apple-converted-space"> </span>Na kolejnym miejscu, jeśli chodzi o udział w przeterminowanym zadłużeniu znajduje się przetwórstwo owocowo-warzywne (13,9%), dalej są producenci wyrobów piekarskich i mącznych (11,2%) oraz przemysł olejarski (8,6%). Pozytywnie wyróżnia się branża mleczarska. Producenci mleka, serów i lodów odpowiadają zaledwie za 2,9 proc. zadłużenia sektora podczas gdy ich udział w produkcji sektora dochodzi do 17 proc.<br /><br /><div data-article-box=""></div>- Relatywnie wysoki poziom zadłużenia branży mięsnej jest konsekwencją wielu czynników. Spadek rentowności produkcji i sprzedaży wynika z ograniczeń w eksporcie, głównie na rynki Chin oraz Azji Wschodniej (z powodów utrzymywania się na części obszaru Polski wirusa ASF oraz wirusa ptasiej grypy), a także z braku możliwości eksportu na rynek Rosji. Występowanie chorób żywca pociąga za sobą także koszty podwyższania poziomu bioasekuracji w zakładach produkcyjnych i przetwórczych. Duża zmienność cen surowca, przy dość stabilnym poziomie cen sprzedaży hurtowej wymuszanym przez duże sieci handlowe, owocuje zbyt niskimi cenami zbytu oraz brakiem rentowności sprzedaży. W świetle tego pomysł obciążenia producentów mięsa dodatkowym podatkiem mięsnym, nad którym obecnie debatuje Parlament Europejski, wydaje się absurdalny. Propozycja złożona przez organizację True Animal Protein Price jest wymierzona w samą produkcję mięsa – nie chodzi tylko o obniżenie emisji CO2, ale o drastyczne zmniejszenie popytu na białko zwierzęce. Należy pamiętać, że wprowadzenie takiego podatku dotknęłoby nie tylko hodowców i producentów, ale przede wszystkim konsumentów. Mam nadzieję, że Unia Europejska podejdzie do tej sprawy rozsądnie – komentuje <strong>Wiesław Różański, prezes Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego</strong><br /><br /><div data-article-box=""></div><span class="Apple-converted-space"> </span>- Stałym czynnikiem niepewności w branży spożywczej jest pogoda i przebieg wegetacji, który przekłada się na wielkość plonów oraz ceny produkcji rolno-spożywczej. Niemal co roku branża rolno-spożywcza, a zwłaszcza sadownicza i ogrodnicza, mierzy się z takimi zjawiskami jak niekorzystne warunki przezimowania roślin, wiosenne przymrozki w okresie kwitnienia, ulewne deszcze, grad, huragany oraz coraz bardziej dotkliwe susze. Zbiory niektórych owoców i warzyw w sezonie 2019 były znacznie niższe niż w 2018 r., co pociągnęło za sobą wzrost cen surowców. Przykładowo zbiory jabłek były niższe o 25%, zbiory owoców z krzewów owocowych oraz plantacji jagodowych o 20%, produkcja warzyw gruntowych o 8%, np. W związku z tym wzrosły koszty produkcji przetworów owocowo-warzywnych, np. zagęszczonych soków, soków NFC (nie z koncentratów), a w efekcie również soków w opakowaniach jednostkowych, czyli butelkach i kartonach. Pomimo że negatywny wpływ pogody można częściowo ograniczyć poprzez różnego typu inwestycje np. nawodnienie, osłony i tunele, to zawsze należy się liczyć z ryzykiem nieprzewidzianych strat oraz obniżenia jakości i wielkości produkcji tych najbardziej wrażliwych upraw, jakimi są owoce i warzywa – dodaje <strong>Barbara Groele</strong>, sekretarz generalna Krajowej Unii Producentów Soków<br /><br /><div data-article-box=""></div><span class="Apple-converted-space"> </span>- Polska branża mleczarska znajduje się w dość dobrej sytuacji finansowej, choć czynniki zewnętrzne nie są obojętne dla jej funkcjonowania. Coraz bardziej odczuwalne zaczynają być rosnące ceny pracy, wzrost cen mediów oraz coraz większa presja rolników na wzrost cen za mleko w skupie. Przed sektorem mleczarskim jest też wiele wyzwań, którym musi sprostać, a mianowicie Europejski Zielony Ład i wpisana w to koncepcja „od pola do stołu”, a także umowy o wolnym handlu, w tym z południowoamerykańską organizacją MERCOSUR, której wejście w życie bez wątpienia będzie miało duże znaczenie dla stabilności finansowej polskich zakładów i spółdzielni mleczarskich. Relatywnie niewielkie parametry zadłużenia sektora mleczarskiego wynikają z kilku aspektów. Po pierwsze w Polsce w sektorze mleczarskim dominuje spółdzielczy model biznesu, tzn. ok. 80 proc przetwórców mleka to spółdzielnie, których właścicielami są rolnicy. Ci z ceny płaconej za mleko odprowadzają na konto spółdzielni środki na fundusze, np. udziałowy, zasobowy. Wiele spółdzielni właśnie z tych funduszy pokrywa część inwestycji, w części finansując je też kredytami. Dostęp do tak zgromadzonego kapitału ma duże znaczenie dla utrzymania płynności finansowej firm. Mimo to w 2019 roku trzy spółdzielnie mleczarskie zostały zlikwidowane lub postawione w stan likwidacji – mówi z kolei <strong>Agnieszka Maliszewska, Dyrektor Polskiej Izby Mleka.</strong><br /><br /><em>Źródło: BIG Info Monitor</em>

Efektem są <strong>rosnące ceny żywności</strong>, ale i tak przybywa firm ogłaszających upadłość. Pogłębiają się też zaległości wobec banków i dostawców. W ciągu roku <strong>opóźnione płatności ze strony przemysłu spożywczego poszły w górę o niemal jedną piątą i wynoszą 1,13 mld zł</strong>. Największy udział w przeterminowanym zadłużeniu mają <strong>przetwórcy mięsa</strong>, najlepiej wypada <strong>przetwórstwo mleczne</strong> – wynika z raportu „Przemysł spożywczy w Polsce: Co dwunasta firma ma problemy z wypłacalnością” opracowanego przez Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor we współpracy z Polską Federacją Producentów Żywności.

<p>redaktor portalu topagrar.pl i działu top bydło, zootechnik, specjalista w zakresie hodowli bydła mięsnego i mlecznego</p>

authoress

Dorota Kolasińska

branża przetwórcza

branża rolno-spożywcza

przemysł mięsny

rosnące ceny żywności

spadek rentowności

Wiesław Różański

zadłużenie

Branża przetwórstwa mięsnego najbardziej zadłużona

Rozpoczęła się <strong>europejska dyskusja</strong> na temat <a href="/articles/aktualnosci/unia-europejska-moze-wprowadzic-podatek-od-miesa-chodzi-o-co2-i-32-mld-euro-rocznie/" target="_blank" rel="noopener"><strong>podatku od mięsa</strong></a>, o którym pisaliśmy w minionym tygodniu. Państwa UE nie są obojętne tematowi dodatkowych opłat. W <strong>Polsce</strong> po publikacji części raportu dotyczącego propozycji wprowadzenia podatku od mięsa jednej z organizacji w mediach zawrzało. <br /><br />Przeciwny projektowi będzie <strong>cały łańcuch produkcji i przetwórstwa mięsa</strong>, ale również konsumenci, bo to oni wyłożą na ten cel pieniądze i to niemałe. Nie tylko w Polsce się dzieje, ale także w <strong>Niemczech</strong>.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br />Niemiecki konsument miałby zapłacić więcej za <strong>mleko, jaja, sery czy mięso</strong> – aby sfinansować poprawę warunków bytowania zwierząt gospodarskich. Obecnie zajmują się tym eksperci doradzający <strong>niemieckiemu rządowi</strong>.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br />Wyroby mięsne miałyby podrożeć o 40 eurocentów/kg. Propozycje podwyżek dotyczą także innych produktów. Nałożony podatek miałby być wykorzystany jako rekompensata dla rolników za zmniejszenie intensyfikacji produkcji i poprawę warunków. Zamierzony cel – <strong>wszystkie zwierzęta w boksach, luzem, na pastwiskach, a więc więcej przestrzeni z dostępem na zewnątrz<span class="Apple-converted-space"> </span></strong>– ma być osiągnięty w 2040 r.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br />Była minister rolnictwa <strong>Renate Kuenast z partii Zielonych</strong> twierdzi, że mimo iż najprawdopodobniej jest już na to za późno, ale mogłoby to mieć rację bytu, ale tylko w sytuacji prawidłowego oznakowania produktów i ich pochodzenia.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br />Według sondaży Niemcy są w stanie dopłacić do kg mięsa w zamian za „pewność” pochodzenia surowca. Jednak inni twierdzą, że nie jest to dobry kierunek, gdyż spowoduje zmniejszenie spożycia mięsa. Potrzebne są raczej jasne oznaczenia, np. znak dobrostanu czy wyższe standardy hodowli, a także monitoring i adekwatna wypłata środków.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br /><em>oprac. dkol na podst. next.gazeta.pl</em><br /><em>fot. poglądowe</em>

dobrostan

Julia Klöckner

Niemcy

podatek od mięsa

topagrar Polska

Niemcy – zapłacą dodatkowy podatek od serów, mięsa, jaj i mleka?

<p>Feiler <a href="/articles/afrykanski-pomor-swin-asf/polsko-niemieckie-spotkanie-w-sprawie-asf-w-gubinie/" target="_blank" rel="noopener">w rozmowie z polskim Głównym Lekarzem Weterynarii dr. Bogdanem Konopką podkreślił obawy, które ma jego kraj w związku z występowaniem ASF stosunkowo blisko granicy z Niemcami</a>. Jak dotąd wspólne wysiłki rządów federalnego i krajowego zapobiegły przedostaniu się wirusa do Niemiec. I w tej kwestii nie należy się poddawać – mówił niemiecki sekretarz stanu. Uważa on, że państwa sąsiadujące mają obowiązek podjęcia intensywnych działań zapobiegawczych. Również po stronie polskiej należy zrobić wszystko, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się ASF. Feiler <strong>zapewnił również Polskę o wsparciu ze strony Niemiec</strong>. <br /> <br />Dzień wcześniej, minister gospodarki i techniki Julia Klöckner rozmawiała z Janem Krysztofem Ardanowskim, polskim ministrem rolnictwa o środkach mających na celu powstrzymanie wirusa. W trakcie rozmowy telefonicznej omówili możliwość budowy ogrodzeń po obu stronach granicy. Zgodnie z własnymi deklaracjami Ministerstwo Rolnictwa Berlina pozostaje w ścisłym kontakcie również z władzami Brandenburgii, Saksonii i Meklemburgii-Pomorza Zachodniego. Państwa te ponoszą szczególną odpowiedzialność za zapobieganie wprowadzeniu wirusa ASF, ale także za jego wczesne wykrywanie. W międzyczasie Saksonia zaczęła stawiać ogrodzenia wzdłuż granicy państwowej z Polską. <strong>Za pomocą elektrycznych ogrodzeń i zapachów chcą zapobiegać przedostawaniu się ewentualnie zainfekowanych dzikich zwierząt do Niemiec</strong>. Środek dotyczy odcinka o długości 4,5 km na Nysie Łużyckiej i ma na celu uzupełnienie istniejącego ogrodzenia dla zwierząt łownych w Brandenburgii.<br /><br /><div data-article-box=""></div></p>
<div data-article-box=""></div><h2><br />Tylko 20 kilometrów od Niemiec</h2>
<p>Tymczasem rząd polski próbuje zapobiec rozprzestrzenianiu się ASF na zachodzie kraju poprzez ustanowienie dodatkowych blokad. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad zarządziła 3 stycznia br. <a href="/articles/afrykanski-pomor-swin-asf/przejscia-dla-zwierzat-wzdluz-autostrad-i-drog-ekspresowych-sa-zamykane/" target="_blank" rel="noopener"><strong>zablokowanie kilku zielonych mostów na autostradach w województwach graniczących z Niemcami</strong></a> bezpośrednio na terenie kraju. Przy wznoszeniu ogrodzeń o wysokości 1,5 m należy w miarę możliwości zapobiec dalszemu przemieszczaniu się dzikich zwierząt w kierunku zachodnim. W innych miejscach kierownictwo chce również wznieść ogrodzenie lub odeprzeć zwierzęta zapachami. Na krótko przed przełomem roku Główny Inspektorat Weterynarii potwierdził występowanie wirusa u kilku martwych zwierząt w gminie Żary w woj. lubuskim. Co oznacza, że wirus znajduje się w odległości 20 km od Niemiec.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><br />Większe przedsiębiorstwa również ucierpiały</h2>
<p>O ile sytuacja w Polsce w zakresie topograficznego rozprzestrzeniania się ASF wyraźnie się pogorszyła, o tyle w ubiegłym roku odnotowano sukcesy w walce z tą chorobą. Według badań przeprowadzonych przez Główny Inspektorat Weterynarii w 2019 roku <strong>tylko 48 polskich hodowli trzody chlewnej zostało zakażonych ASF</strong>. Było to o połowę mniej niż w poprzednim roku, a także najniższy wskaźnik zakażeń od 2016 r. Jednak zdaniem ekspertów jest jeszcze zbyt wcześnie, aby dać znać wszystko jasno. Chociaż całkowita liczba ognisk choroby zmniejszyła się, to jednak liczba zwierząt poddanych ubojowi nie spadła, ponieważ <strong>ogniska choroby występowały częściej w dużych gospodarstwach</strong>. Pokazuje to również, że nawet środki zapobiegawcze w dużych i dobrze zorganizowanych gospodarstwach nie zapewniają 100% ochrony przed wirusem.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><br />Większa troska o popyt wewnętrzny</h2>
<p>Ponadto prezes grupy interesu rolników w Westfalii-Lippe (WLV) Johannes Röring odniósł się do sąsiedniego kraju, Belgii, gdzie cena świń jest tylko o 5 centów/kg niższa niż w Niemczech, pomimo epidemii. Ponadto Röring wskazał, że prawdziwy niedobór wieprzowiny dopiero teraz zagraża Chinom. Ponieważ afrykański pomór świń nie jest niebezpieczny dla ludzi, wiele z zabitych świń domowych nadal było tam spożywanych w ubiegłym roku. W 2019 roku około połowa wszystkich świń domowych w Chinach zostanie zabita; jest to jedna czwarta światowej populacji. W tym kontekście polityk rolniczy CDU wyraził zaufanie do niemieckiego rynku wieprzowiny rzeźnej. <strong>Bardziej niepokojący niż ASF jest jednak rozwój krajowego spożycia wieprzowiny, które według niego spadnie o 9% w 2019 roku</strong>.<br /> <br /><em>Oprac. dm</em><br /><em>Źródło: AgE</em></p>

Feiler w rozmowie z polskim Głównym Lekarzem Weterynarii dr. Bogdanem Konopką podkreślił obawy, które ma jego kraj w związku z występowaniem ASF stosunkowo blisko granicy z Niemcami. Jak dotąd wspólne wysiłki rządów federalnego i krajowego zapobiegły przedostaniu się wirusa do Niemiec. I w tej kwestii nie należy się poddawać – mówił niemiecki sekretarz stanu. Uważa on, że państwa sąsiadujące mają obowiązek podjęcia intensywnych działań zapobiegawczych. Również po stronie polskiej należy zrobić wszystko, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się ASF. Feiler <strong>zapewnił również Polskę o...</strong>