EFSA opracowała strategię obejmującą dwie fazy: okres rutynowego nadzoru dzików (faza przesiewowa), po którym następuje krótszy okres intensywnego nadzoru (faza potwierdzenia). Badania nad modelem wykazały, że dokładność tego podejścia rośnie wraz z liczbą zebranych i przebadanych tusz dzików, ponadto wydłużenie okresu monitorowania zwiększa szanse na zweryfikowanie, czy wirus ASF już nie krąży w środowisku. Według EFSA stosowanie aktywnego nadzoru opartego na polowaniu ma ograniczony wpływ na skuteczność strategii wyjścia. 

W opinii podano praktyczne przykłady zastosowania strategii wyjścia zarówno na duże, jak i małe obszary dotknięte chorobą. Zawiera również zalecenia dotyczące minimalnych okresów monitorowania potrzebnych do zapewnienia skuteczności strategii.

EFSA przygotowała obszerny raport na temat metod monitoringu występowania ASF w populacji dzików, oceny skuteczności działań prowadzonych w trzech zakażonych obszarach UE (Łotwa, Estonia oraz Sardynia) oraz wymieniła luki, które występują nadal w badaniach nad transmisją wirusa. 

W raporcie, który ukazał się 3 marca br. EFSA informuje, że od 2014 r. do 31 sierpnia 2020 r. do Systemu Zgłaszania Chorób Zwierzęcych w obecnej epidemii genotypu 2 ASFV w UE zgłoszono 27158 przypadków u dzików i 4500 ognisk u świń domowych.


Oprac. dkol na podst. EFSA