Mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana (Myzus persicae) jest gatunkiem powszechnie występującym na świecie. Jej żywicielem pierwotnym jest m.in. brzoskwinia, a wtórnymi – rośliny psiankowate, papryka, ziemniak, burak, rośliny motylkowe i liczna grupa chwastów. W uprawach warzywnych, także w szklarniach, uszkadza pomidory, bakłażany i paprykę. Korzystając z danych IMGW prezentujemy jej obecność w przykładowej, centralnej lokalizacji – rejonu Kutna (patrz schematy terminu występowania i zaleceń agrotechnicznych).


Larwa (stadium szkodliwe) osiąga długość do 2 mm. To
bezskrzydłe dzieworódki koloru zielonego, oliwkowego lub różowego.
Występują głównie na spodniej stronie liści. W naszych warunkach częściej mamy do czynienia z cyklem niepełnym, czyli dzieworodne samice żerują i zimują w szklarniach, a wiosną uskrzydlone mszyce przelatują na uprawy zbóż lub młode plantacje ziemniaków. Przy suchej i ciepłej pogodzie, z którą mamy obecnie do czynienia, szybko rozwijają się kolejne kolonie w nowych zasiedlonych miejscach.
M. persicae jest aktywnym wektorem wirusa liściozwoju (PLRV), M (PVM) i Y (PVY), który jest obecnie najważniejszym gospodarczo wirusem w uprawach ziemniaka w Polsce. Wegetatywny sposób rozmnażania ziemniaka przez bulwy potęguje z roku na rok zawirusowanie, ponieważ wirus przechowuje się w bulwach – sadzeniakach, z których w następnym roku wyrastają chore rośliny. Zawirusowanie powoduje spadek plonu bulw o 30–70%. Dlatego trzeba często, w zależności od podatności odmian na wirusy, wymieniać materiał sadzeniakowy na nowy, kwalifikowany.
Próg ekonomicznej szkodliwości
Dla ziemniaka próg szkodliwości wynosi 20 mszyc na 100 liściach. Potencjalnym zagrożeniem w nasiennictwie jest już 1 mszyca uskrzydlona na plantacji, która przelatując między roślinami chorymi, może porażać wiele zdrowych, przenosząc wirysy PLRV, PVY lub PVM.
Metody zwalczania
Podstawową metodą ochrony upraw ziemniaka było zaprawianie bulw zaprawą insektycydową, niestety obecnie nie ma już jej w rejestrze MRiRW. Na wiosnę pozostaje więc jednie zabieg insektycydami, których s.cz. jest flonikamid. Opryskiwanie roślin powinno się wykonywać w momencie stwierdzenia pierwszych osobników na liściach lub w żółtych naczyniach. Kolejne – w odstępach 7–14 dni, uwzględniając skalę zagrożenia.
Do ochrony zbóż można wykorzystać insektycydy, których s.cz. są: acetamipryd, deltametryna, eswenwalerat, flonikamid, lambda-cyhalotryna, pirymikarb, czy sulfoksaflor.
W zasiewach buraka cukrowego jest to deltametryna, a w warzywach, w tym z grupy strączkowych, mieszaninę pyretryny i oleju rzepakowego.
[bie]