Nawozy zielone alternatywą dla obornika oraz drogich nawozów mineralnych
Rośliny przeznaczone na nawóz zielony mogą zajmować pole od wiosny do jesieni, czyli mogą być uprawiane w plonie głównym. Jednak zdecydowana większość z nich uprawiana jest jako poplony czy wsiewki poplonowe. Dla wielu rolników uprawy międzyplonów i roślin okrywowych to skuteczny sposobów ograniczenia strat wielu składników mineralnych znajdujących się w glebie, w tym azotu. Uprawa międzyplonów wydłuża okres przykrycia gleby, a pobierany azot przez rośliny zmniejsza jego straty, zwłaszcza przez wymywanie azotanów.
Nie tylko bobowate pozwalają gromadzić azot. Inne rośliny takie jak: słonecznik, facelia, szarłat czy bobik, skutecznie gromadzą np. potas, wapń i magnez.
Za najlepsze nawozy organiczne, do których należą nawozy zielone uważa się bobowate i mieszanki bobowatych z innymi gatunkami. Z praktycznego punktu widzenia lepszą rośliną na nawóz zielony będzie ta, która wytworzy najwyższy plon suchej masy materii organicznej.
Średnie roczne straty azotu w Polsce według szacunków IUNG wynoszą 120 kg N/ha, a proces ten najintensywniej zachodzi jesienią i wczesną wiosną. Na glebach pokrytych roślinnością wynoszą one ok. 8–11 kg N/ha, a w glebach nieobsianych 45–80 kg N/ha. Wysianie międzyplonów roślin bobowatych pozwala te starty w jakimś stopniu ograniczyć i jednocześnie gromadzić go w glebie.
Skład chemiczny nawozów naturalnych i organicznych znaleźć można w wielu publikacjach polskich instytucji badawczych. Takie informacje są ważne przy planowaniu nawożenia i bilansowania planów nawozowych, ale również z uwagi na przepisy.