Czym powinny charakteryzować się owoce śliwy do przechowywania
Późne odmiany śliw zaczynają dojrzewać we wrześniu, a te najpóźniejsze osiągają dojrzałość zbiorczą na przełomie września i października lub nawet w październiku. Ich owoce mogą być wykorzystane bezpośrednio po zbiorze do spożycia w stanie świeżym oraz na przetwory, ale coraz częściej trafiają one również do chłodni. Dzięki temu smakiem śliw zbieranych w naszym kraju możemy cieszyć się jeszcze późną jesienią, a nawet w grudniu. Ważny jest jednak wybór odpowiedniej odmiany do przechowywania, mającej owoce o grubej i elastycznej skórce oraz jędrnym miąższu.
Co wpływa na możliwość przechowywania śliwek w chłodni
Śliwki przeznaczane do przechowania powinny być zebrane w optymalnym dla danej odmiany terminie, przed osiągnięciem dojrzałości konsumpcyjnej i jak najszybciej schłodzone po zbiorze. Wśród śliwy domowej przykładem dobrze przechowujących się odmian są m.in. President, Tophit Plus, Presenta, a w przypadku odmian śliwy japońskiej: Black Amber, Friar, Angeleno. Ich owoce po wyjęciu z chłodni zachowują atrakcyjny wygląd i jędrny miąższ. Owoce o delikatnej skórce i niezbyt jędrnym miąższu warto zagospodarować zaraz po zbiorze, ponieważ w czasie przechowywania szybko pogarsza się ich jakość – miąższ ciemnieje i gnije.
Amers – odmiana śliwy tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby
W grupie odmian dojrzewających we wrześniu duże znaczenie w uprawie towarowej ma Amers – odmiana tolerancyjna na szarkę i mało podatna na inne choroby śliw, dobrze plonująca, o wysokiej jakości owoców. Jej drzewa rosną umiarkowanie silnie, kwitną średnio wcześnie, plonują obficie i regularnie. Są częściowo samopłodne. Owoce dojrzewają w pierwszej połowie września. Są duże, o masie 50–60 g, owalne, lekko spłaszczone. Okrywa je bordowoniebieska skórka, która słabo wybarwia się u owoców zacienionych. Miąższ jest żółty do pomarańczowożółtego, dość jędrny, smaczny i bardzo dobrze oddziela się od pestki.