Zgodnie z nimi nadliczbowe prosięta przenoszone są do lochy, której własne są odsadzane lub wykarmiane przez inną lochę. W ostatnich latach udało się znacząco zwiększyć plenność loch. Jednak uzyskiwanie w miotach coraz większej liczby prosiąt wymaga większej dbałości o nie, aby nie spadła ich przeżywalność. Liczne mioty przekraczają możliwości lochy pod względem wykarmienia i odchowania potomstwa ze względu na liczbę czynnych sutków, a także mniejszą masę urodzeniową prosiąt oraz ich żywotność i odporność.
Przy wzroście liczby prosiąt w miocie z 10 do 15 sztuk średnia masa ciała przy urodzeniu obniża się o 500 g, a odsetek sztuk ważących mniej niż 1 kg wzrasta z 3 do 15%. Niska masa ciała przy urodzeniu to niższe przyrosty prosiąt w okresie przed odsadzeniem i po nim. Wpływa ona także na wyniki rozrodu w przyszłości. Jak pokazały doświadczenia, loszki, których masa urodzeniowa przekraczała 1,4 kg, rodziły w pierwszym miocie o 0,2 prosięcia więcej, a w drugim o 0,9 więcej w porównaniu z loszkami o niższej masie urodzeniowej.
- Jeśli maciora będzie odchowywała małą liczbę prosiąt, niessane sutki ulegną zasuszeniu, dlatego dobrze jest wyrównywać mioty