Jak włókno wpływa na zdrowie prośnych loch?
Błonnik pokarmowy zmniejsza ryzyko wrzodów żołądka i zwiększa produkcyjność loch poprzez poprawę produkcji siary i redukcję wskaźnika martwych urodzeń. Działanie włókna zwiększa perystaltykę jelit, a dzięki zdolności wiązania wody zmiękcza kał, minimalizując ryzyko zaparć. Zaparcie u loch powoduje fizyczne zablokowanie kanału rodnego, a tym samym utrudnia rodzenie się prosiąt i zmniejsza ich szanse na przeżycie. Zatrzymanie treści pokarmowej wywołuje też nadmierne namnożenie bakterii w jelitach, produkcję endotoksyn i prowadzi do MMA, czyli gorączki poporodowej i zapalenia wymienia.
Włókno surowe jest składnikiem paszy obniżającym koncentrację energii. Lochy prośne otrzymujące paszę do woli pobierają więcej energii niż wynoszą ich potrzeby bytowe i zapotrzebowanie związane z rozwojem płodów, w efekcie zwiększa się odłożenie tłuszczu i białka w ciele. Jeżeli w okresie ciąży wzrasta pobranie energii, a przyrost masy ciała jest ponad normę, ma to ujemny wpływ na późniejszą laktację. Pobranie paszy podczas laktacji obniża się i zwiększa się ubytek masy ciała loch. Z tego względu w żywieniu loch prośnych stosuje się ograniczone żywienie mieszankami o niskim poziomie energii. Wpływa to jednak niekorzystnie na ich dobrostan i spokój.
Energia pochodząca z fermentacji włókna w jelicie grubym jest dostępna znacznie dłużej po karmieniu, ale w mniejszych ilościach, zapewnia stałe pobranie energii z przewodu pokarmowego i przyczynia się do stabilnego stężenia glukozy we krwi. Będzie to miało duże znaczenie zwłaszcza dla loch podczas porodu, nawet jeśli nie będą w stanie pobierać paszy. Dlatego zwiększenie pobrania błonnika przez lochy jest ważne, zwłaszcza jeśli nie można karmić ich częściej niż dwa razy dziennie.