Knury to grupa zwierząt o specyficznych potrzebach pokarmowych. Poprzez żywienie można stymulować ich płodność, która oceniana jest na podstawie objętości nasienia, koncentracji plemników, ich ruchliwości oraz uszkodzeń. Na cechy te wpływ mają nie tylko energia oraz białko w paszy, ale także szereg innych związków, takich jak składniki mineralne, witaminy oraz kwasy tłuszczowe. W czasie odchowu knurków hodowlanych należy skupić się na osiągnięciu wysokiego libido samców oraz dobrej jakości produkowanego przez nie nasienia. Odpowiednie żywienie osobników, które w przyszłości mają zostać przeznaczone do rozrodu, gwarantuje ich prawidłowy rozwój, co w konsekwencji odzwierciedli się w ich kondycji oraz jakości i ilości nasienia.
Młode knurki rosną szybciej, mają więc większe wymagania niż tuczniki. Nadmiar składników pokarmowych oraz energii w dawce będzie prowadził do zatuczenia knura, co w konsekwencji wpłynie negatywnie na jego zdrowie i doprowadzi do pogorszenia możliwości reprodukcyjnych. Takie osobniki kryją niechętnie, są ociężałe i często mają problemy z układem kostnym oraz zwyrodnieniem stawów biodrowych, co uniemożliwia im skoki na lochę. Niedożywienie natomiast prowadzi do osłabienia i obniżenia jakości i ilości nasienia. Zwierzę staje się apatyczne i niechętnie kryje.
