Przygotowanie kiszonki z traw i roślin motylkowatych
Jakość kiszonek w znacznym stopniu zależy od materiału wyjściowego. Zdarza się, że są one robione w pośpiechu lub z niedostateczną uwagą, co wpływa na znaczne obniżenie ich wartości odżywczych. Skutkiem tego jest niezadowolenie z ostatecznego produktu. Kiszonka może wykazywać tendencję do wtórnej fermentacji, której mogą towarzyszyć pojawiające się pleśnie i grzyby, a w konsekwencji mykotoksyny. W polskich warunkach – w zależności od regionu – termin pierwszego pokosu przypada najczęściej w maju.
Trawy przeznaczone do zakiszenia powinny być koszone w takiej fazie rozwojowej, aby miały wysoką wartość pokarmową i dawały najwyższy plon strawnych składników pokarmowych z jednostki powierzchni. Optymalnym terminem koszenia trwałych i polowych użytków zielonych jest stadium zaawansowanego strzelania w źdźbło lub początek kłoszenia dominujących w zbiorowisku traw, natomiast w przypadku roślin bobowatych zaawansowany początek pąkowania. W zależności od siedliska i składu botanicznego różnice mogą wynosić nawet 2-3 tygodnie. Opóźnienie tego terminu powoduje zmniejszenie w roślinach ilości białka ogólnego, a zarazem zwiększenie ilości włókna.