Kiedy możliwe jest nabycie gruntu poprzez zasiedzenie?
Zasiedzenie jest uregulowane w art. 172 Kodeksu cywilnego. Według niego posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze – wtedy nabycie następuje po 30 latach. W świetle art. 176 § 1 k.c., jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Jeżeli jednak poprzedni posiadacz uzyskał posiadanie nieruchomości w złej wierze, czas jego posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej 30 lat. Według § 2 przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy obecny posiadacz jest spadkobiercą poprzedniego.
Musi Pan zatem sprawdzić u poprzedniego właściciela przede wszystkim, czy nastąpiła ciągłość posiadania. Sąd Najwyższy w postanowieniu z 14 lipca 2021 r. (sygn. akt: III CSK 202/20) stwierdził, że przez przygraniczny pas gruntu należy rozumieć wąskie zazwyczaj pasmo ziemi przylegające do geodezyjnej – katastralnej lub ewidencyjnej granicy nieruchomości, posiadane przez właściciela nieruchomości sąsiedniej z naruszeniem tej granicy w sposób prowadzący do nabycia własności tego pasma przez zasiedzenie (art. 172 i n.k.c.). Pasmo to bywa wyraźnie oznaczone na gruncie np. ogrodzeniem, naturalnym ukształtowaniem terenu, uprawami, zabudowaniami.