Warto przypomnieć, że ziemniak ma jeden z najsłabszych systemów korzeniowych spośród roślin rolniczych. Stąd konieczność jego uprawy w redlinach, w których gleba jest spulchniona.
Potas pobierany jest z całego profilu przerośnięcia korzeniami i nie ma, jak np. fosfor, właściwości stymulujących wzrost korzeni w głąb gleby. Ponadto składnik ten jest łatwo wypłukiwany na glebach lekkich. Natomiast na glebach o dużej zawartości minerałów ilastych może być blokowany w tzw. przestrzeniach międzypakietowych. Dlatego potas powinien być stosowany tak, aby nie doprowadzić do jego strat, a jednocześnie gleba była nim wysycona w równym stopniu w profilu redliny.

Wysokie dawki potasu powinny być dzielone

Dlatego wysokie dawki potasu, ponad 120 kg/ha K₂O, powinny być dzielone, zwłaszcza na glebach lekkich, na których uprawia się ziemniaki. Dotyczy to zarówno formy w soli potasowej, siarczanie potasu czy w nawozach wieloskładnikowych i blendowanych.

• Pierwsza dawka w ilości ok. 60% całości może być zastosowana jeszcze w lutym. Pozwoli to na rozpuszczenie granul nawozu i ich wymieszanie pierwszymi zabiegami uprawowymi.
• Drugą dawkę można stosować bezpośrednio przed sadzeniem.