<p><strong>Brazylijska Santa Catarina, rozpoczyna zbiory.</strong> Największy producent jabłek w Brazylii zapowiada najlepsze plony jabłek pod względem jakościowym, dzięki warunkom pogodowym. Oficjalne otwarcie zbiorów odbyło się w 17 marca 2022 roku w<strong> São Joaquim</strong>, w którym uczestniczył sekretarz stanu do spraw rolnictwa, rybołówstwa i rozwoju obszarów wiejskich <strong>Altair Silva.</strong></p>
<h2>Ponad 600 tys. ton</h2>
<p>Chociaż susza zbiera swoje żniwa, Santa Catarina <strong>spodziewa się zbiorów w wysokości 601 500 ton</strong>, ponad połowę wszystkiego, co wyprodukowano w całym kraju. Według dyrektora wykonawczego Brazylijskiego Stowarzyszenia Producentów Jabłek <strong>Moisés Lopes de Albuquerque będą to najsłodsze owoce i ostatecznie bardziej cenione przez odbiorców końcowych.</strong></p>
<p><br />Źródło: abrafrutas-org<br />Fot. envatoelements</p>

authoress

Patrycja Bernat

Sad Nowoczesny

brazylia

duże zbiory

największy zbiory jabłek

rynek jabłke

zbiory jabłek

Najlepsze plony jabłek w historii

<p>Firma <strong>KRÓLIK Maszyny Sadownicze</strong> wróciła w tym roku z Targów TSW 2022<strong> z nagrodą im prof. Szczepana A. Pieniążka.</strong> To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest już od 2015 roku <strong>dla innowacyjnych produktów przeznaczonych do produkcji ogrodniczej.</strong></p>
<p>Królik odebrał nagrodę za<strong> innowacyjny zespół dwóch przyczep współpracujących z platformami i kombajnami sadowniczymi -  Królik bin handling</strong>.</p>
<h2>Na czym polega innowacyjność systemu Królik bin handling?</h2>
<p>Królik bin handling to odpowiedź na problemy użytkowników platform i kombajnów sadowniczych. Jest to zespół dwóch współpracujących ze sobą przyczep. W pierwszym etapie pracy z systemem następuje przeładunek skrzyniopalet między platformą i wózkiem pomocniczym. Natomiast drugi etap polega na przeładunku między wózkiem pomocniczym i przyczepą.</p>
<p>- Pracownicy na platformie sadowniczej zbierają wtedy owoce i w tym samym czasie, równolegle do zbioru odbywa, się przeładunek skrzyniopalet. Właśnie na tym w telegraficznym skrócie na tym polega innowacyjność systemu – wyjaśnia <strong>Adam Królik z firmy</strong> <strong>KRÓLIK Maszyny Sadownicze.<br /></strong></p>
<p><strong>Jak praca systemu </strong><strong>Królik bin handling </strong><strong>wygląda w praktyce? Zobacz film!</strong></p>
<p></p>

Kamila Szałaj

Królik bin handling

KRÓLIK Maszyny Sadownicze

nagroda im prof. Szczepana A. Pieniążka

przeładunek skrzyniopalet

system zbioru jabłek

wózki pomocnicze

zbiór jabłek

Jak szybciej i wygodniej zbierać jabłka?

<h2>Firma KRÓLIK Maszyny Sadownicze podczas Targów TSW 2022 zaprezentowała Królik bin handling - innowacyjny system, ułatwiający zbiór jabłek. Na czym polega innowacyjność tego rozwiązania? </h2>

Owoce

<p>To nie będzie kurtuazyjna rozmowa. Adam Pajewski, producent owoców i doradca sadowniczy, w rozmowie z Agnieszką Okłą-Wierzbicką porusza kilka "niewygodnych" kwestii. Mówiąc o potencjale rynków afrykańskich i azjatyckich, wskazuje, jak je zdobyć i gdzie szukać na to pieniędzy.</p>
<h2><strong>Czy komory są w tym roku zapełnione?</strong></h2>
<p>Nie u wszystkich. Niektórzy spodziewając się podwyżek prądu, zastanawiali się, czy w ogóle warto przechowywać w tym roku owoce. Ponadto sadownicy tej jesieni częściej sprzedawali jabłka "z drzewa", a jeżeli chowali je do chłodni, to były to bardziej przemyślane i dobrze skalkulowane odmiany. W związku z tym owoce, które trafiły do komór, są dobrej albo bardzo dobrej jakości.</p>
<h2><strong>Czy to znaczy, że sadownicy nauczyli się, aby nie wkładać do komór wszystkiego "jak leci"?</strong></h2>
<p>Sadownicy nauczeni są przede wszystkim bardzo bolesnymi doświadczeniami po zeszłym sezonie, kiedy to w komorach było zamykane totalnie wszystko, bo każdy liczył, że wiosna znowu "zapłaci" po 4 zł/kg. Tymczasem okazało się, że handel stanął i trzeba było wszystko oddać na przemysł po 40 gr!</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Tegoroczne ceny były rekordowo niskie… </strong></h2>
<p>Nie można mówić o tym jako o problemie tylko tego sezonu. To efekt pewnych zaniechań i problemów z kilku lat. Jeżeli nie spojrzymy na naszą branżę całościowo, to takie lata będą się powtarzały. Chyba że rok do roku wystąpią klęski nieurodzaju albo mrozy, i to najlepiej w całej Europie – wtedy ceny będą wysokie. Przy takim założeniu prosimy się o kłopoty. Problem jest wielowątkowy i trzeba się nad tym wszystkim zastanowić. Oczywiście, większość "ekspertów" powie, że trzeba sadzić odpowiednie odmiany, mieć superjakość – owoce zebrane na czas, dobrze przechowane itd. Tylko później piękną Galę sprzedajemy po 1 zł, a pracownikom, którzy mieszkają na nasz koszt i mają dodatkowe benefity, płacimy po 13–14 zł i więcej (przy naszych wszystkich rosnących kosztach życia i odtworzenia produkcji). Przy takim podejściu już na starcie jesteśmy "pod kreską".</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Więc co należy zrobić?</strong></h2>
<p>Zdefiniować problem i określić działania, jakie powinniśmy podjąć, żebyśmy tego problemu nie mieli. Najprostszym rozwiązaniem, które jest powszechnie lansowane, jest ograniczenie produkcji jabłek. Brzmi ładnie, ale konia z rzędem temu, kto powie, w jaki sposób to zrobić. Wystarczy zapytać te same osoby, które podsuwają takie rozwiązanie, ile w tym roku posadziły nowego sadu. Poza tym wiele starych, nieproduktywnych sadów, które mamy, wymieniamy na nowe, więc siłą rzeczy zwiększa się potencjał plonotwórczy, bo jak mieliśmy 30 t/ha, to teraz będziemy mieli 60 t/ha, a w dobrym roku nawet 80–100 t/ha (tak było w 2018 r.). Nie tędy droga.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Więc którędy?</strong></h2>
<p>Po rosyjskim embargu wszyscy na gwałt szukali alternatywnych rynków zbytu. Rynkiem, którym się zachwycano jako bardzo chłonnym, przyszłościowym, były Chiny. Jednak chyba nikt nie sprawdził, ile jabłek produkują same Chiny, a produkują ich 3–4 razy tyle, co cała Unia Europejska! Więc chyba jednak kiepskie było to założenie.</p>
<p>Za to wcale nie jesteśmy skupieni na rynku, który ma niesamowity potencjał – Indie. Jest on dla nas trochę bliższy niż Chiny, równie ogromny, ma małą produkcję jabłek, mało terenu zdatnego do uprawy jabłoni i – co najważniejsze, jest to rynek niezwykle ludny (1,34 mld mieszkańców; dla porównania Rosja to około 144 mln ludności!) i niezwykle bogaty. Indie są potężnie rozwijającym się krajem, to obecnie 6. albo 7. gospodarka na świecie. Jest to jeszcze rynek nie do końca uporządkowany – gros sprzedaży idzie przez bazary, nie ma tam zbyt wielu marketów, ani zaplecza przechowalniczego.</p>
<p>Dlatego uważam, że powinniśmy mieć w Indiach przynajmniej dwa biura handlowe, które by rozprowadzały polskie jabłka – takie punkty odbioru towaru. Biura te powinny być zlokalizowane w głównych miastach portowych – Jawaharlal Nehru i Bombaju (Mumbaju). W każdym z tych biur mogłoby być po jednym Polaku, który by nim zarządzał, i przykładowo po pięciu Hindusów, którzy znają swój rynek i wiedzą, gdzie w danym momencie jest zapotrzebowanie na towar. Z czasem, wiadomo, trzeba by było zainwestować w jakieś zaplecze chłodnicze, może nawet niewielki magazyn chłodniczo-sortowniczy, bo tam koszty robocizny są przecież znacznie inne. Jeżeli by np. jakieś buszle się wywróciły i trzeba by było je przebrać, to z takim zapleczem było by to możliwe. Tak zorganizowana sprzedaż szybko by się zwróciła, a te biura jeszcze by na siebie zarobiły. Wtedy moglibyśmy produkować 5–6 mln ton, a nawet więcej. A za tym mogłyby też iść inne rzeczy, produkty przetworzone. I wszystko by się sprzedało.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Skąd wziąć na to pieniądze? </strong></h2>
<p>Odpowiem pytaniem na pytanie: Na co konkretnie idą środki z Funduszu Promocji Owoców i Warzyw? Każdy sadownik na niego łoży, a to daje bardzo duże kwoty w rozrachunku rocznym – myślę, że są to dziesiątki, a może nawet setki tysięcy zł. Chciałbym zobaczyć, na co te pieniądze idą – konkretne wyliczenia. W imieniu całej braci sadowniczej postuluję, żeby te dane były rokrocznie oficjalnie upubliczniane na łamach naszych pism branżowych. Każdy z sadowników ma prawo wiedzieć, na co dokładnie są wydawane jego pieniądze.</p>
<p>Póki co uważam, że są one marnowane na jakieś wycieczki turystyczno-handlowe po Szanghaju czy innych państwach, z którymi ani nie handlujemy, ani nie będziemy handlowali, bo są to rynki poukładane.</p>
<p>W zamian proponuję za te same pieniądze założyć wspomniane dwa biura handlowe w Indiach.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>"To takie proste" – chciałoby się powiedzieć. Co stoi na przeszkodzie w realizacji tego przedsięwzięcia? Przecież to by mogło być rozwiązaniem dla wszystkich – producentów, handlowców…</strong></h2>
<p>Chodzi o to, że wielu handlowcom nie jest na rękę "zdejmowanie jabłkowej górki". Dlaczego? Nie pracują oni na marży procentowej tylko na marży groszowej. Co jest lepsze, kupować jabłka po 50 gr i mieć przykładowo 30 gr marży czy kupować po 2 zł i mieć nadal 30 gr marży? Wiadomo, lepiej kupić taniej i nie zdejmować tej nadwyżki. Tu rodzi się pytanie: Na co w takim razie te pieniądze są i czy nam zależy na zwiększeniu sprzedaży? Bo my możemy produkować 3–5 mln ton, nawet 6 mln ton, i nadal jesteśmy w stanie sprzedać to po atrakcyjnych cenach, pod warunkiem, że będziemy chcieli realnie znajdować nowe rynki zbytu.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Indie to nie jedyny perspektywiczny rynek.</strong></h2>
<p>Afryka też jest ciekawym rynkiem. Chociażby Egipt, który chłonie 600–800 tys. ton jabłek rocznie. Gdyby to przyrównać do oficjalnych danych z 2012 r., kiedy na rynek rosyjski wysyłało się od 800 tys. ton do 1 mln ton jabłek, to mamy Rosję zastąpioną Egiptem. Co prawda nie jest to tuż za miedzą, jak Federacja Rosyjska, ale też wcale nie jest tak bardzo daleko. A to jest tylko jeden kraj afrykański. Afryka jest więc bardzo obiecującym rynkiem, tylko trzeba wyłuszczyć sobie, do którego kraju chcielibyśmy sprzedawać, jakie odmiany i za ile. No i trzeba mieć zaplecze handlowe.</p>
<p>Ale nie oszukujmy się. Sadzimy dobre, nowoczesne odmiany, mamy dobrze wydajne sady, nowoczesne sortownie i możemy my, sadownicy, zrobić dobry towar. Pytanie, czy mamy dobrych handlowców, którzy umieją go sprzedać? Chyba nie, skoro nasze polskie jabłka są najtańsze w Europie! Nawet Ukraina i Białoruś sprzedają drożej od nas! Czy zatem handlowcy są tacy nieudolni, że nie umieją zaoferować jabłek po wyższej cenie, czy są tacy chciwi, że całe zyski ze sprzedaży przechwytują dla siebie?</p>
<p>Ile polskich firm szuka wytrwale dalekich rynków? Ja znam tylko jedną – GPO Galster. I tu trzeba ich pochwalić, że wykonują kawał dobrej roboty, ale chyba tylko oni jedni.</p>
<p>Jak mówi się handlowcom o Afryce, to w większości przypadków tylko się uśmiechają. Bo każdy sobie wyobraża jakiegoś dzikusa, który lata z dzidą po buszu. Doskonale obrazuje to anegdota, w której firma obuwnicza wysyła handlowca do Afryki. Ten po dwóch tygodniach wraca i mówi: "Dajcie spokój, to nie jest żaden rynek. Tu jest gorąco, wszyscy chodzą boso, tu nikt butów nie kupi." Prezes po namyśle wysyła drugiego handlowca. Tamten dzwoni po dwóch dniach i mówi: "Ludzie! Dawajcie wszystko, co macie na stanie. Tu nikt butów nie nosi, będziemy pierwsi, którzy im je sprzedadzą!".</p>
<p>Tak jest z nami – jesteśmy jak ten pierwszy handlowiec – będziemy czekali, aż na te rynki wejdą Holendrzy, potem Belgowie, Francuzi, Włosi, Ukraińcy, Białorusini… Cała Europa wejdzie, a my się dopiero ockniemy i zaczniemy się pchać na rynek, który będzie już poukładany.</p>
<p>A przecież nic nam nie stoi na przeszkodzie – jak trzeba będzie zrobić jakość – sadownicy zrobią jakość, jak trzeba będzie zrobić ilość – sadownicy zrobią ilość, maszyny sortownicze mamy. Niech handlowcy wezmą się za robotę i pokażą, na co ich stać. Na razie nic nie pokazują. Galster to kropla w morzu potrzeb. Pieniądze też są – w FPOiW, tylko niech będą dysponowane tam, gdzie faktycznie to potrzebne. Bo póki co, moim zdaniem, te pieniądze są wydawane na wakacje turystyczne. Jeżeli się mylę, to proszę udokumentować, gdzie one faktycznie idą, uwowodnić, że to przynosi korzyść "zwykłemu" sadownikowi, a wtedy chętnie odwołam swoje słowa.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Skoro o promocji mowa, to chciałam na chwilę wrócić do naszych pieleszy, gdzie choć promuje się krajowe spożycie, ono wcale nie rośnie.</strong></h2>
<p>I nie urośnie. Mówi się o wzroście spożycia, ale owoców i warzyw ogółem. Wszystko wzrosło, bo ludzie szukają urozmaicenia. Kiedyś do wyboru mieliśmy jabłka kilku odmian. A teraz są: pomarańcze, mandarynki, jabłka, gruszki, liczi i inne gatunki, o których istnieniu wcześniej nie mieliśmy pojęcia. Pojawia się też coraz więcej owoców do wstępnego przetworzenia: aronia, dereń, żurawina, cytrynowiec chiński, jagoda kamczacka – to nowe gatunki, które przebojem wchodzą i będą zdobywać nowe rzesze klientów, a tym samym będą żądały swojego "kawałka tortu". Ale tego tortu do podziału w pewnym momencie zabraknie, bo nie ma u nas boomu demograficznego, tylko wręcz odwrotnie. W takiej sytuacji warto się skupić na rynkach, gdzie ten boom demograficzny jest, czyli na krajach azjatyckich i afrykańskich.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Pytanie, co mają robić producenci? Czekać, aż handlowcy "wezmą się do roboty"?</strong></h2>
<p>Sadownicy, według mnie, podchodzą nierozważnie, podnosząc stawki pracownicze. Bo to pracownicy i przewoźnicy windują stawki. Ukraińcy wiedzą, jak negocjować, przez co od kilku lat rok do roku są one podnoszone o złotówkę. Pytanie: jak długo, skoro już w tym momencie absolutnie wszystko zdrożało, a nasz towar jak był najtańszy na świecie, tak nadal jest. Mimo to nie umiemy powiedzieć: "Nie, już więcej nie zapłacę, bo po prostu mnie nie stać". Ale sądzi się, że skoro sąsiad płaci, to ja też muszę. Nic nie muszę. Bo jeśli dalej będziemy je podnosili, to wszyscy zarobią – pracownik, przetwórca, pośrednik, supermarket – tylko nie sadownik, który się napracuje i jeszcze dołoży do interesu. A teraz jeszcze na dodatek podrożały nawozy, i to mocno. Nawóz wieloskładnikowy, który kosztował 2,5 tys. zł, teraz kosztuje 3,5 tys., a wiosną prawdopodobnie dojdzie do 4 tys. Gdzie tu jest jakakolwiek opłacalność?</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>No właśnie, czy jeszcze ta opłacalność wróci?</strong></h2>
<p>W tym roku? Jabłka zdrożeją, o tym jestem przekonany, bo taniej już być nie może. W dłuższej jednak perspektywie trzeba sobie dobrze przemyśleć strategię, co sadzić. Nie wiem, czy jabłonie to dobry temat. Jeżeli się chce zostać w branży, warto się zastanowić nad owocami miękkimi. Może niekoniecznie nad borówką, bo akurat idą ogromne nowe nasadzenia tego gatunku i nie wiadomo, kim się to zbierze. Raczej bym sugerował, żeby rozważyć tunele z maliną albo z truskawką.</p>
<p>Trzeba zdecydowanie myśleć o alternatywnych uprawach, nawet o gatunkach mniej popularnych, przerobowych, które dopiero w Polsce się pojawiają. Rynek dla nich na pewno się pojawi. Może to nie będzie rynek głęboki, ale może być na tyle dobry, że jakieś zyski zapewni. Czasami łatwiej sprzedać chociażby pigwowca, którego ludzie coraz więcej przetwarzają. Ja sam co roku kupuję go około 40 kg i robię z tego sok do herbaty. Nawet jeśli przyjmiemy, że za ten pigwowiec – gatunek, który wymaga bardzo mało zabiegów i praktycznie każdy owoc jest sprzedawalny – gospodarz weźmie po 4 zł, to jest to prawie czysty zysk! Warto rozglądać się za dodatkowymi źródlami dochodu, zwłaszcza że konsumenci szukają coraz to nowych doznań smakowych, bo ile można jeść jabłek różnych odmian?</p>
<p>Jednak jeśli nie ma sukcesji w gospodarstwie, trzeba też się zastanowić, czy w ogóle warto dalej inwestować.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Mówiąc o gatunkach alternatywnych, myślę sobie: czereśnia. Ona jednak właśnie wymaga dużych inwestycji.</strong></h2>
<p>Tak, ale czereśnia jest bardzo dobrym tematem, bo jest na nią zbyt. Pamiętajmy jednak, że jeśli czereśnia, to jedynie wielkoowocowe odmiany, bo tylko takie mają szansę sprzedać się za bardzo dobre pieniądze. W tym roku kto miał czereśnie 28 mm i większe, to jechał na Bronisze i z miejsca sprzedawał je po 12–13 zł. A jak ktoś miał 22 mm, wołał 4–5 zł i czekał, i czekał, i czekał…</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>A co z gruszą? Wielu obawia się sadzenia tego gatunku ze względu na jego duże wymagania uprawowe.</strong></h2>
<p>Grusza to, moim zdaniem, gatunek przyszłościowy i rozwojowy. Prowadzenie takiego sadu i dobra ochrona gwarantują stabilny zbyt i dobre pieniądze przez lata. Pomimo że koszt założenia takiej kwatery jest dużo większy niż w przypadku jabłoni, to żywotność gruszy jest co najmniej 2–3 razy dłuższa. I nie dajmy sobie wmówić, że grusza jest trudniejsza w uprawie od jabłek. To jest mit. Na rynku mamy dostępne dobre preparaty (jeszcze!), dzięki którym możemy swobodnie sobie poradzić i z <em>Pseudomonas</em>, i z zarazą ogniową, i z miodówką. Grusza to po prostu inny gatunek – trzeba się zmierzyć z innymi problemami, wymagającymi innego podejścia.</p>
<div data-article-box=""></div><h2><strong>Konkludując: my się zmieniamy, świat się zmienia i podejście do sadownictwa też musi się zmieniać...</strong></h2>
<p>…a jak się ktoś nie chce zmieniać, to… Dinozaury też nie chciały się zmienić, i wszyscy wiemy, jak to się dla nich skończyło. Nawet jeśli produkcja nie zmieni się ilościowo, to może być tak, że pozostaną tylko ci najsilniejsi, najlepiej dostosowujący się do zmian i umiejący liczyć pieniądze. Przede wszystkim, zanim coś posadzimy, musimy się zastanowić, gdzie będziemy to sprzedawać, na jaki rynek nastawiamy swoją produkcję – krajowy czy zagraniczny? Jak zagraniczny, to na Zachód czy na Daleki Wschód? A może na rynek lokalny? Jak to ustalimy, musimy wybrać takie odmiany, aby na ten wybrany rynek się wpasować. Wtedy – odpowiadając na twoje wcześniejsze pytanie – to się może opłacić.</p>

<p>To nie będzie kurtuazyjna rozmowa. Adam Pajewski, producent owoców i doradca sadowniczy, w rozmowie z Agnieszką Okłą-Wierzbicką porusza kilka "niewygodnych" kwestii. Mówiąc o potencjale rynków afrykańskich i azjatyckich, wskazuje, jak je zdobyć i gdzie szukać na to pieniędzy.</p>
<h2><strong>Czy komory są w tym roku zapełnione?</strong></h2>
<p>Nie u wszystkich. Niektórzy spodziewając się podwyżek prądu, zastanawiali się, czy w ogóle warto przechowywać w tym roku owoce. Ponadto sadownicy tej jesieni częściej sprzedawali jabłka "z drzewa", a jeżeli chowali je do chłodni, to były to bardziej przemyślane i dobrze skalkulowane odmiany. W związku z tym owoce, które trafiły do komór, są dobrej albo bardzo dobrej jakości.</p>
<h2><strong>Czy to znaczy, że sadownicy nauczyli się, aby nie wkładać do komór wszystkiego "jak leci"?</strong></h2>
<p>Sadownicy nauczeni są przede wszystkim bardzo bolesnymi doświadczeniami po zeszłym sezonie, kiedy to w komorach było zamykane totalnie wszystko, bo każdy liczył, że wiosna znowu "zapłaci" po 4 zł/kg. Tymczasem okazało się, że handel stanął i trzeba było wszystko oddać na przemysł po 40 gr!</p>
<h2><strong>Tegoroczne ceny były rekordowo niskie… </strong></h2>
Nie można mówić o tym jako o problemie tylko tego sezonu. To efekt pewnych ...

Adam Pajewski

Agnieszka Okła-Wierzbicka

ceny jabłek

doradca sadowniczy

handle jabłkami

jabłka

rynek

sad nowoczesny

sadownictwo

wywiad

wywiad Sadu Nowoczesnego

Dlaczego polskie jabłka są najtańsze w Europie?

<p>Uprawiając odmiany czereśni o średniopóźnej i późnej porze dojrzewania owoców sadownik<strong> ekologiczny musi czynić wiele starań, by chronić owoce przed nasionnicą trześniówką</strong> – szkodnikiem powodującym ich robaczywienie. W sadzie ekologicznym nie jest to łatwe zadanie, ale możliwe.</p>
<h2>Sercówka z Wąsewa</h2>
<p>Odmiana o<strong> średniopóźnej</strong> porze dojrzewania owoców i bliżej nieznanym pochodzeniu. Niegdyś spotykana w centralnej Polsce.<br /><br /><img src="/media/uploads/czeresnia_sercowka_z_wasewa.png" width="331" height="332" alt="" /></p>
<ul>
<li>Drzewo rośnie silnie, tworzy gęstą, półwzniesioną koronę.</li>
<li>W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie, <strong>plonuje corocznie, </strong>średnio obficie.</li>
<li>Jest wytrzymałe na mróz i mało podatne na choroby.</li>
<li>Owoce<strong> średniej wielkości lub duże, o masie 7–8 g, </strong>sercowatego kształtu.</li>
<li>Skórka żółta, pokryta jasnoczerwonym rumieńcem. Miąższ kremowożółty, miękki, kwaskowy, średnio smaczny. Sok bezbarwny.</li>
<li>Pestka średniej wielkości, wydłużona.</li>
<li>Szypułka dość długa, o średniej grubości.</li>
<li><strong>Dojrzewanie owoców przypada w piątym tygodniu dojrzewania czereśni, zwykle w pierwszych dniach lipca.</strong></li>
<li>Owoce są<strong> mało podatne na pękanie w czasie deszczu.</strong></li>
<li>Odmiana ta jest łatwa w uprawie, a owoce mogą być wykorzystywane zarówno jako deserowe, jak również – przetwórcze.</li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h2>Gubińska Czarna</h2>
<p>(syn.: Komorowska, Gubener Schwarze Knorpelkirsche, Noir de Guben) Odmiana prawdopodobnie niemiecka, o nieznanym rodowodzie.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/czeresnia_gubanska_czarna.png" width="364" height="269" alt="" /></p>
<ul>
<li>Drzewo szczepione na czereśni ptasiej rośnie średnio silnie. Tworzy małą, kulistą koronę, zwykle bez przewodnika.</li>
<li><strong> Późno wchodzi w okres owocowania</strong>. Plonuje regularnie, ale niezbyt obficie.</li>
<li>Jest <strong>średnio wytrzymałe na mróz</strong> i mało podatne na choroby.</li>
<li>Owoce są średniej wielkości, niekiedy drobne, o przeciętnej masie 6,0–6,5 g, kuliste, dość twarde (chrząstka).</li>
<li>Skórka początkowo ciemnoczerwona, a w pełnej dojrzałości czarna. Miąższ ciemnoczerwony, jędrny, soczysty, słodki, smaczny. Sok ciemnoczerwony.</li>
<li>Pestka średniej wielkości, kulista. Szypułka krótka, dość gruba, jasnozielona.</li>
<li>D<strong>ojrzewanie przypada na przełom piątego i szóstego tygodnia dojrzewania czereśni</strong>. Mimo, że owoce są jędrne, to <strong>rzadko pękają podczas deszczu.</strong></li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h2>Czarna z Turwi</h2>
<p>(syn.: Czarna Późna z Turwi) Odmiana nieznanego pochodzenia, niegdyś popularna w ogrodach przydomowych.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/czeresnia_czarna_z_turwu.png" width="354" height="269" alt="" /></p>
<ul>
<li>Drzewo, szczepione na czereśni ptasiej, rośnie silnie. Tworzy dość rzadką, kulistą koronę.</li>
<li>W okre<strong>s owocowania wchodzi średnio wcześnie. </strong></li>
<li>Plonuje dość regularnie, obficie.</li>
<li>Jest wytrzymałe na mróz i niepodatne na choroby.</li>
<li>Owoce średniej wielkości, o masie 6–8 g, sercowate. Skórka ciemnoczerwona, lśniąca.</li>
<li>Miąższ ciemnoczerwony, chrząstkowaty, soczysty, dość trudno odchodzący od pestki, smaczny.</li>
<li>Pestka średniej wielkości, jajowata.</li>
<li>Szypułka średniej długości i grubości.</li>
<li>Owoce zbiera się na przełomie szóstego i siódmego tygodnia dojrzewania czereśni. Ich zaletą jest <strong>mała podatność na pękanie w czasie deszczu.</strong></li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h2>Schneidera Późna</h2>
<p>(syn.: Kozerska, Kasztany, Kasztanioki) Stara odmiana niemiecka, o bliżej nieznanym rodowodzie, do niedawna powszechnie uprawiana w Polsce. Jej zaletą są atrakcyjne i bardzo smaczne owoce, będące wzorcem dla dobrego smaku czereśni.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/czeresnia_schneidera_pozna.png" width="362" height="253" alt="" /></p>
<ul>
<li>Drzewo szczepione na czereśni ptasiej rośnie bardzo silnie. Tworzy ogromną, szerokostożkowatą, luźną koronę.</li>
<li>W okres <strong>owocowania wchodzi średnio wcześnie</strong>, plonuje dość regularnie, ale niezbyt obficie.</li>
<li>Jest średnio wrażliwe na mróz, <strong>mało podatne na raka bakteryjnego oraz na choroby grzybowe czereśni. </strong></li>
<li>Owoce są duże, o masie 8–9 g, szeroko sercowatego kształtu. Skórka wiśniowobrązowa, a w pełnej dojrzałości – brązowoczarna, lśniąca. Miąższ jasnoczerwony, jędrny (chrząstka), słodko-winny, bardzo smaczny.</li>
<li>Pestka średniej wielkości, wydłużona. Szypułka dość długa, wiotka.</li>
<li><strong>Dojrzewanie owoców</strong> przypada na koniec szóstego tygodnia dojrzewania czereśni.</li>
<li>Schneidera Późna jest odmianą wybitnie deserową, choć owoce są przydatne również na kompoty.</li>
<li>W czasie opadów deszczu dojrzewające owoce są umiarkowanie podatne na pękanie.</li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h2>Buttnera Czerwona</h2>
<p>(syn.: Poznańska, Büttners Rote Knorpelkirsche, Altenburger Melonenkirsche) Odmiana niemiecka, o nieznanym bliżej rodowodzie. Jeszcze do niedawna była powszechnie uprawiana w Polsce, zarówno w ogrodach przydomowych, jak i w sadach towarowych. Jest dobrze dostosowana do warunków klimatyczno-glebowych Polski, ale najczęściej jej drzewa były uprawiane w Polsce Centralnej i w okolicach Poznania.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/czeresnia_buttnera_czerwona.png" width="364" height="248" alt="" /></p>
<ul>
<li>Drzewo szczepione na czereśni ptasiej rośnie silnie lub bardzo silnie, tworząc szerokostożkowatą koronę, która w wieku starszym staje się coraz bardziej rozłożysta.</li>
<li>W okres<strong> owocowania wchodzi wcześnie i plonuje corocznie, obficie.</strong></li>
<li>Jest wytrzymałe na mróz i mało podatne na choroby. Obecnie drzewa tej odmiany warto sadzić na karłowych podkładkach.</li>
<li>Owoce są średniej wielkości lub duże, o masie 7–8 g, szerokosercowate.</li>
<li>Skórka jasnożółta, lśniąca, pokryta czerwonym rumieńcem. Miąższ jasnożółty, chrząstkowaty, w pełnej dojrzałości bardzo słodki, aromatyczny, bardzo smaczny. Sok bezbarwny.</li>
<li>Pestka średniej wielkości, owalna. Szypułka średnio długa i dość gruba.</li>
<li><strong>Odmiana późna i plenna, </strong>jej owoce dojrzewają na przełomie szóstego i siódmego tygodnia dojrzewania czereśni.</li>
<li>W czasie opadów deszczu, niestety, pękają.</li>
</ul>
<br /><img src="/media/uploads/termin_dojrzewania_owocow.png" width="580" height="236" alt="" /><br /><br /><div data-article-box=""></div>Dr hab. Elżbieta Rozpara, prof. IO Instytut Ogrodnictwa – PIB w Skierniewicach<br />fot. tyt. envato.elemnets

Najlepsze plony jabłek w historii

Największy producent jabłek w Brazylii, Santa Catarina, rozpoczyna zbiory. Zapowiadają najlepsze jakościowo zbiory w historii ze względu na bardzo dobre warunki pogodowe.

Ponad 600 tys. ton