- Czym są mikotoksyny i jak powstają
- Jak wpływają na organizm
- Jak przeciwdziałać mikotoksynom
Mikotoksyny to toksyczne substancje chemiczne wytwarzane przez pewne rodzaje pleśni i grzybów rozwijających się zwłaszcza na zbożach. Mikotoksyny są produktami wtórnego metabolizmu grzybów strzępkowych należących do rodzajów Aspergillus, Penicillinum i Fusarium. Należy pamiętać, że nie wszystkie pleśnie są toksyczne, dlatego nie zawsze zapleśniałe zboże zawiera mikotoksyny i odwrotnie – brak pleśni nie oznacza, że zboże jest od nich wolne. Ze względu na efekty toksyczne i odporność na wysoką temperaturę obecność toksyn grzybiczych w zbożu i paszach stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt, a także ludzi.
Jak dochodzi do skażenia pasz mikotoksynami?
Zanieczyszczenie pasz mikotoksynami w dużym stopniu zależy od warunków środowiska, które umożliwiają wzrost pleśni. Zboża mogą ulec zanieczyszczeniu w każdym momencie – począwszy od rozwoju rośliny na polu, poprzez zbiór, jak też w trakcie obróbki, przechowywania i transportu. Uprawy mogą być atakowane przez więcej niż jeden grzyb, a ponieważ jeden gatunek może produkować więcej niż jedną mikotoksynę, rośliny mogą być zanieczyszczone przez wiele toksyn jednocześnie. Współwystępowanie wielu mikotoksyn w paszach może powodować więcej działań niepożądanych niż pojedyncza mikotoksyna z powodu interakcji i nakładania się efektów. Połączone działanie dwóch lub więcej mikotoksyn jest znacznie silniejsze niż niekorzystne efekty każdej mikotoksyny osobno.
Wpływ na organizm
U prosiąt pochodzących od loch żywionych paszą z mikotoksynami obserwowano martwicę ogona, mniejszą masę ciała i gorszą żywotność – nawet 5–7% stanowiły sztuki martwo urodzone. Aflatoksyna wykazuje działanie rakotwórcze. Mikotoksyna ta obniża również odporność organizmu i sprawia, że świnie są bardziej podatne na choroby. Może być powodem zespołu stłuszczenia wątroby i zapalenia nerek. Lochy są najbardziej wrażliwe na działanie zearalenonu (ZEN), który wytwarzany jest przez pewne gatunki grzybów z rodzaju Fusarium w warunkach niskich temperatur i dużej wilgotności w okresie wegetacji i zbioru zbóż. Mikotoksyna ta jest naturalnym estrogenem powodującym problemy hormonalne, zwłaszcza u świń. Może doprowadzać do poronień oraz zaburzeń rozrodu. Wywołuje objawy w postaci obrzęku i zaczerwienienia sromu, fałszywej rui i ciąży urojonej.
Deoksyniwalenol (DON) należy do grupy trichotecenów. Niemal zawsze wytwarzany jest na roślinach przed zbiorem. Produkcja tej toksyny związana jest z warunkami klimatycznymi, dlatego też może być różna w zależności od regionu i roku. Deoksyniwalenol jest odpowiedzialny za hamowanie biosyntezy białka, aktywności enzymów, zaburzenia przepuszczalności błon cytoplazmatycznych i podziałów komórkowych. Zmniejsza odporność organizmu, pobranie paszy i przyrosty masy ciała. W wysokich dawkach powoduje martwicę i uszkodzenia wątroby oraz nerek. U świń nasilone działania tej mikotoksyny wzmagane jest obecnością fumonizyn i zearalenonu.
- Mikotoksyny nie tylko zmniejszają przyrosty masy ciała świń, ale obniżają także odporność organizmu na różnego typu infekcje
Fumonizyny (FUM) to grupa mikotoksyn występujących często w kukurydzy, nierzadko razem z innymi toksynami. Fumonizyny wpływają na syntezę tłuszczów w komórkach nerwowych. Ich działanie może objawiać się utratą apetytu, uszkodzeniem systemu nerwowego i wątroby, zmianami chorobowymi i obrzękiem w płucach. Inne szkodliwe działanie fumonizyn to zwiększona podatność na choroby wirusowe i bakteryjne (np. wywoływane przez Escherichia coli i pierwotniaki), wpływ na układ odpornościowy i ogólnie zmniejszona wydajność jelit (spadek przyrostów, zaburzona mikroflora jelit, zaburzenie działania kosmków jelitowych, które może mieć konsekwencje przy wchłanianiu składników pokarmowych). Chociaż fumonizyny są o wiele mniej toksyczne aniżeli aflatoksyny, to jednak występują często w o wiele większych ilościach. Nieomal wszędzie tam, gdzie rośnie kukurydza.
Najczęściej więcej niż jedna
Duże stężenia DON i FUM są zagrożeniem dla zdrowia świń. Efekty przewlekłej ekspozycji nawet na niskie dawki mikotoksyn są także problemem i powodują poważne zaburzenia w produkcyjności w dłuższym okresie. Ochratoksyna (OTA) zmniejsza przyrosty i pogarsza współczynnik wykorzystania paszy. Poza tym obserwowano docieranie tej toksyny do nerek, krwi i osocza nawet przy małych stężeniach. U świń karmionych paszą porażoną grzybami powodowała martwicę kanalików nerkowych oraz tkanki podstawowej nefronu. U większości zwierząt OTA oddziałuje również na system odpornościowy. Zaobserwowano także wrodzone wady rozwojowe oraz upośledzenie systemu rozrodczego.
Firma Biomin opublikowała najnowszy raport dotyczący występowania mikotoksyn w paszach i materiałach paszowych zebranych na terenie Polski w okresie od sierpnia 2018 roku do kwietnia 2019 roku. Wynika z niego, iż 80% prób było zanieczyszczonych fumonizynami, a maksymalny poziom wynosił 1239 ppb; 79% prób zawierało deoksyniwalenol, a jego maksymalny poziom wyniósł nawet 16889 ppb. Ponadto tylko w 10% próbek występowała zaledwie 1 mikotoksyna, a 85% było skażonych różnymi mikotoksynami.