- Czym jest ubój na pastwisku i jakimi metodami wykonuje się go w Niemczech
- Jak bezstresowy ubój wpływa na jakość mięsna
- Jakie są zalety uboju pastwiskowego
Ważna kwestia uboju zwierząt na pastwisku
Co prawda 18 lutego br. weszło w życie rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie rzeźni rolniczych, które m.in. wprowadza ułatwienia w zakresie wymagań weterynaryjnych odnoszących się do rzeźni o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw i tym samym spełniona została jedna z rekomendacji Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Rasy Zachowawczej Polska Czerwona, w typie mięsnym. Niemniej Związek, w wysłanym do ministerstwa piśmie zwraca również uwagę na jakże ważną kwestię uboju zwierząt na pastwisku.
Czytamy w nim:
"Mając na uwadze doświadczenie członków naszego związku i odbytych kilka wizyt oboczych do Austrii oraz Niemiec, w tym jedną wspólnie z Głównym Lekarzem Weterynarii – dr. Bogdanem Konopką, pragniemy przedstawić naszą rekomendację ws. rzeźni rolniczych. Ze względu na dynamicznie zwiększającą się w Europie Zachodniej świadomość i popyt konsumentów na mięso z uboju bezstresowego oraz wyraźnie zauważalny trend w poprawie dobrostanu zwierząt, koniecznym wydaje się wprowadzenie w Polsce tzw. rzeźni rolniczych, biorąc pod uwagę rodzaj hodowli oraz rasę zwierząt, które ostatecznie determinują sposób uboju.
Największe problemy podczas uboju zwierząt
Największym problemem w tradycyjnych rzeźniach jest sam proces uboju, a dla hodowców transport żywych zwierząt ze względu na coraz większe odległości i trudności w logistyce transportu.
Na terenie Niemiec poznaliśmy kilka niezależnych od siebie sposobów uboju. Wspólna nazwa to ubój na pastwisku. Wszystkie, łączy brak transportu żywych zwierząt do rzeźni oraz bezpieczeństwo ludzi biorących udział w procesie ogłuszania i wykrwawiania. Środki transportu są określane jako satelita rzeźni stacjonarnej. Każdy z tych systemów został wypracowany pod kątem konkretnej hodowli i rasy zwierząt. Jednak systemy i techniki ulegają dynamicznym zmianom oraz modyfikacjom. Główny problem, jaki pojawiał się w małych ubojniach w Niemczech to transport zwierząt do tych ubojni. Hodowcy wraz z naukowcami przy zrozumieniu polityków wyszli naprzeciw temu problemowi i rozwiązują w ten sposób, że sam ubój zwierzęcia tzn. ogłuszanie i wykrwawianie następuje bezpośrednio na pastwisku lub w pobliżu, bądź na terenie gospodarstwa, a następnie zwierzę jest po ogłuszeniu i wykrwawieniu transportowane za pomocą specjalnie skonstruowanych przyczep lub urządzeń podczepianych pod ciągnik rolniczy w celu transportu do rzeźni stacjonarnej i obróbki.
Ostateczną decyzję o sposobie uboju wydaje powiatowy lekarz weterynarii w konsultacji z hodowcą,w zależności od rodzaju hodowli i rasy zwierząt.
Trzy metody uboju bydła w gospodarstwie
Znane nam są co najmniej 3 możliwości różnego sposobu uboju:
- Bydło mające kontakt z człowiekiem każdego dnia np.: bydło mleczne, gdzie zwierzęta są przyzwyczajone do obecności człowieka i wtedy ubój odbywa się bez żadnych wcześniejszych przygotowań za pomocą radicala na terenie gospodarstwa. Rozwiązanie Die Landforscher
- Zwierzęta, które mają kontakt z hodowcą, ale muszą być przyzwyczajone do wejścia do poskromu ubojowego w pobliżu gospodarstwa. Rozwiązanie Schlachtung mit Achtung
- Zwierzęta, które przebywają prawie cały rok na pastwisku i mają mały kontakt z hodowcą (rasy płochliwe) ubijane są w Niemczech z broni palnej ze względu na brak możliwości zastosowania powyższych metod. Rozwiązanie – Die mobile Schlachtbox.