Nowe wymagania rynkowe dotyczące bezpieczeństwa i jakości mleka, a także szeregu przyczyn demograficznych i ekonomicznych (spadek populacji ludności wiejskiej, koszty utrzymywania) doprowadziły do znacznego zmniejszenia pogłowia krów na Ukrainie w ostatnich latach.

W przedsiębiorstwach rolnych Ukrainy utrzymuje się 423,7 tys. krów. W porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku to o 0,2% więcej niż przed rokiem, ale o 9,4% mniej niż w 2018 roku. W sumie 10 regionach Ukrainy zwiększyło się pogłowie bydła. Największy wzrost odnotowano w trzech zachodnich obwodach: zakarpackim (+16,7%), tarnopolskim (+9,1%) i czerniowieckim (+9,1%). To jest swego rodzaju stabilizacja liczby pogłowia przemysłowego, rozwinęła się dzięki cenach mleka oraz regulacji państwowej.

Wymiana tendencjami wzrostu i spadku pogłowia między regionami

Natomiast gospodarstwa przemysłowe, które były uważane za tradycyjne ośrodki hodowli bydła, nieco zmniejszyły pogłowie krów, jednocześnie utrzymując swoje pozycje liderów krajowych m.in. Połtawa – 54,4 tys. krów (-0,7%), Czerkasy – 42,7 tys. krów (-1,4%), oraz Czernihów – 39,2 tys. krów (-0,7%).

Trend spadku zachowuje się w następnych latach

W gospodarstwach prywatnych naszego wschodniego sąsiada utrzymuje się 1,12 mln krów. To o 8,9% mniej niż przed rokiem. W ciągu ostatnich pięciu lat pogłowie w rodzinnych gospodarstwach zmniejszyło się o ponad ¼. Jak uważa analityk Stowarzyszenia Producentów Mleka Yana Linetskaya, taki trend utrzyma się w nadchodzących latach. Najwięcej krów pozbyły się gospodarstwa zaporoskie (23,4 tys. szt.; o 27,3% mniej niż sprzed roku), dniepropietrowskie (41 tys. szt.; -23,4%) i sumskie (29,2 tys. szt.; -21,7%).

Przyszły rozwój ukraińskiego mleczarstwa

Linetskaya wspomniała również o Dairy Report 2021, według którego Międzynarodowa Sieć Porównywania Gospodarstw (IFCN) prognozuje, że najszybciej rosnącym segmentem hodowli bydła mlecznego na Ukrainie do 2030 roku będą gospodarstwa mleczne liczące ponad 1000 krów. Wielkość utrzymywania krów w takich gospodarstwach wyniesie ponad 20% (w 2021 roku: poniżej 5% pogłowia).

Takie tendencje do powiększania, uprzemysłowienia i poprawy zdolności produkcyjnych, z uwzględnieniem ochrony środowiska gospodarstw mleczarskich na Ukrainie, pokrywają się ze światowymi trendami nie tylko w kontekście walki o optymalizację kosztów produkcji mleka, jako surowca w warunkach rosnących cen energii, ale także biorąc pod uwagę wymagania dot. emisji dwutlenku węgla.

oprac. mk