<p><strong>W Polsce co roku zbiera się około 30 tysięcy ton gotowego produktu,</strong> który w większości pochodzi z upraw, ale również sięga się po dziko rosnące rośliny. Zyskuje na tym polska kuchnia, która jest urozmaicona. Gospodynie często sięgają po zioła, czy to świeże, czy suszone.</p>
<p></p>
<p>- Chcemy od zapomnienia ocalić te dawne przepisy, ten smak dzieciństwa, żeby to było zapamiętane – przyznaje Joanna Sosińska z KGW Jagna w Tłuchowie.</p>
<h2>Mniszek lekarski</h2>
<p>W maju najbardziej popularny był mlecz, czyli mniszek lekarski. <strong>Kwiaty mniszka są cennym surowcem, z którego można robić syrop.</strong> Dzięki coraz większej popularności zielarstwa <strong>rośnie liczna gospodarstw zajmujących się profesjonalną uprawą ziół.</strong></p>
<p></p>
<p>Uprawa ziół do najprostszych nie należy. <strong>Ważne są zasady i ich trzeba się trzymać:</strong></p>
<ul>
<li>ziemia musi być odchwaszczona;</li>
<li>pH najlepiej blisko obojętnego.</li>
</ul>
<p></p>
<p>Zacząć uprawę <strong>najlepiej od mniejszej powierzchni, zapewnić sobie stałego odbiorcę i z czasem rozpoznać rynek.</strong></p>
<p></p>
<p>W Polsce<strong> uprawianych jest 70 odmian ziół</strong>, na powierzchni około kilkudziesięciu tysięcy hektarów.</p>
<p></p>
<p>tvpinfobydgoszcz.tvp.pl<br />fot: envatoelements</p>

<p>dziennikarz PWR Online, redaktor portali internetowych Grupy PWR</p>

authoress

Patrycja Bernat

Warzywa i owoce miekkie

czy uprawa zioł jest opłacalna

mniszek lekarski

powierzchnia uprawy zioł w polsce

uprawa zioł

ziołolecznictwo

Uprawa ziół w Polsce – rośnie zainteresowanie

<h3>Uprawy są prowadzone głównie bez pługa <o:p></o:p></h3>
<p>Arkadiusz Drabko od szesnastu lat prowadzi rodzinne gospodarstwo w miejscowości Plebania Wola w pow. parczewskim. Składają się na nie grunty własne oraz dzierżawione od Agencji Nieruchomości Rolnych i rolników indywidualnych.<o:p></o:p></p>
<p>- Gospodarstwo zajmuje obecnie ok. 300 ha – mówi Arkadiusz Drabko. To głównie średnie i lekkie w uprawie mozaikowate gleby bonitacji IV a i b oraz III b o wysokiej zawartości fosforu, potasu i magnezu oraz naturalnie kwaśnym odczynie (6,4-6,9). <strong>Dlatego jednym z podstawowych działań jest utrzymywanie lekko kwaśnego pH. To kluczowa sprawa, zwłaszcza na lekkich glebach.</strong> <o:p></o:p></p>
<p>– Ponieważ badania zasobności gleby wykazują wysoką zawartość magnezu, nie stosujemy wapna magnezowego lecz węglanowe - kredę lub wapno defekacyjne. 2t/ha co dwa lata w zupełności wystarcza – podkreśla plantator.<o:p></o:p></p>
<p>Uprawy polowe prowadzone są na wysokim intensywnym poziomie, od siedmiu lat głównie w technologii bezpłużnej. <strong>Uprawa wgłębna odbywa się z wykorzystaniem pługów dłutowych. Gleba jest dzięki temu spulchniona, napowietrzona, ale nie zostaje obrócona.</strong><o:p></o:p></p>
<p>– Zdarza się jednak, że używamy pługa na stanowiskach po kukurydzy. Szczególnie w sytuacjach, gdy resztek pożniwnych pozostaje na tyle dużo, że nie jesteśmy w stanie przemieszać ich w górnej warstwie gleby – wyjaśnia pan Arkadiusz. Są wówczas rozdrabniane i przeorywane. <strong>– Używamy też preparatów bakteryjnych przyspieszających rozkład słomy kukurydzianej.</strong><o:p></o:p></p>
<p>W zasobach gospodarstwa znajduje się suszarnia wyposażona w piec opalany biomasą. – Dlatego każdego roku z 10-15 ha zabieramy sprasowaną słomę – mówi plantator. – Dbamy, żeby następowała rotacja i co roku było to inne stanowisko. Oczywiście w miejsce wywiezionej słomy wchodzą nawozy organiczne. <o:p></o:p></p>
<div data-article-box=""></div><h3>Rzepak od samego początku w gospodarstwie<o:p></o:p></h3>
<p>Podstawowe uprawy to pszenica ozima, rzepak ozimy i kukurydza. Strukturę zasiewów uzupełniają rośliny motylkowate grubonasienne ozime oraz produkcja materiału siewnego. – Od kilku lat z dobrymi efektami siejemy groch ozimy – mówi pan Arkadiusz. – Ta uprawa zaczyna się popularyzować, na glebach średnich i lekkich pozwala wyprzedzić suszę. A po grochu jesteśmy jeszcze w stanie wysiać grykę, w niektóre lata udaje się ją zebrać.<o:p></o:p></p>
<p>Uprawa rzepaku jest prowadzona w gospodarstwie od samego początku. Najczęściej pojawiają się w uprawie odmiany z hodowli Pioneer, Rapool, Dekalb i Limagrain. <strong>W gospodarstwie co roku prowadzone są liczne doświadczenia sprawdzające plonowanie w warunkach miejscowych różnych odmian rzepaku (zwykle kilkudziesięciu), także kukurydzy oraz soi.</strong> <o:p></o:p></p>
<p>W bieżącym sezonie na polach produkcyjnych rzepaku pojawiło się sporo nowości. - To dlatego, że bardzo dobrze sprawdziły się w doświadczeniach w ubiegłym roku – wyjaśnia plantator. I wymienia odmiany PT 297, PT 298, PT 299, PT 302, PT 303. – Te odmiany z Pioneera są nieco późniejsze, co pozwala rozłożyć w czasie żniwa – tłumaczy. W sezonie 2021/22 na polach gospodarstwa pojawiły też m.in. rzepaki odmian Temptation, Mercedes i Atora. <strong>Wszystkie odmiany na polach produkcyjnych to mieszańce.</strong><o:p></o:p></p>
<p>– Lepiej sprawdzają się w przypadku opóźnionego siewu, niesprzyjającego przebiegu pogody i dają wyższe plony – stwierdza Arkadiusz Drabko. – Odmiany populacyjne wysiewamy tylko w doświadczeniach.<o:p></o:p></p>
<div data-article-box=""></div><h3>Udane doświadczenia z nawozami naturalnymi<o:p></o:p></h3>
<p>W gospodarstwie co roku prowadzone są liczne doświadczenia. Te z ostatnich lat dotyczyły m.in. różnych sposobów siewu rzepaku w bardzo wysuszoną glebę, co miało istotne znaczenie przy siewach w 2019 r.           <o:p></o:p></p>
<p>– Sprawdzamy też skuteczność nowych środków ochrony roślin w porównani do już używanych w intensywnej uprawie zbóż i rzepaku – mówi pan Arkadiusz. – Przeprowadzamy doświadczenia z nawozami dolistnymi i biostymulatorami.<o:p></o:p></p>
<p>Doświadczenia dotyczą też użycia różnych nawozów i ich wpływu na plonowanie w korelacji z kosztami ponoszonymi na różne poziomy nawożenia. <strong>Bardzo ciekawe wyniki dają doświadczenia sprawdzające nawozy naturalne pochodzące z ferm hodowlanych, pieczarkarni i biogazowni (frakcje mokre i odwodnione).</strong> <o:p></o:p></p>
<p>Efektem tych doświadczeń oraz ścisłej współpracy z doradcami z firm chemizacyjnych i nasiennych są wysokie plony uzyskiwane w gospodarstwie (25-35% wyższe niż średnie plony uzyskiwane w gminie). – Dla przykładu średnie plonowanie z rzepaku z wielolecia wynosi w moim gospodarstwie między 4 a 4,6 t/ha – potwierdza plantator.<o:p></o:p></p>
<p>Niebagatelny wpływ na te doskonałe wyniki ma szerokie stosowanie w gospodarstwie nawozów organicznych. Nic dziwnego. Ich używanie ma pozytywny wpływ na odpowiednią pojemność wodną gleby. W jej kształtowaniu istotną rolę odgrywa właśnie nawożenie organiczne (oraz wapnowanie), które wpływa pozytywnie na właściwości fizyczne gleby.<o:p></o:p></p>
<p>Właściwa struktura gleby zapewnia optymalne dla prawidłowego wzrostu roślin stosunki wodnopowietrzne. W warunkach prawidłowej struktury roślina może dobrze przygotować się do przyszłych warunków stresowych. <o:p></o:p></p>
<p>Pozytywnie sprawdzane w doświadczeniach nawozy trafiają na plantacje produkcyjne. <strong>– Stosujemy oborniki pochodzące spod różnych zwierząt hodowlanych, pomioty kurze i indycze, a także coraz bardziej popularne podłoża pieczarkowe. Wykorzystujemy także frakcje mokre i odwodnione z biogazowni – wylicza plantator.</strong><o:p></o:p></p>
<p>W czasach gdy nawozy azotowe osiągają horrendalne ceny, szerokie stosowanie nawozów organicznych nabiera podwójnej wartości. – Jednak żeby nawóz organiczny pochodzenia zwierzęcego dał oczekiwany efekt powinien być rozrzucany na stanowisku jesienią, od razu talerzowany, tak aby uniknąć odparowywania amoniaku. I wbrew pozorom nie jest to aż tak tanie, bo trzeba wziąć pod uwagę koszt rozrzucenia nawozu. <strong>Są to nieporównywalne ilości z nawozami sztucznymi. Tu trzeba dostarczyć na hektar 30-40 t, w zależności od zasobności gleby w azot. </strong>Ale wciąż są to koszty konkurencyjne wobec nawozów sztucznych.<o:p></o:p></p>
<p>Z kolei podłoże po pieczarkowe ma niską zawartość azotu, jednak ma inny walor. – To masa organiczna, która wiąże i magazynuje wodę jak gąbka, zachowując się w tym aspekcie podobnie do próchnicy – wyjaśnia Arkadiusz Drabko. – Aby to nawożenie to było skuteczne, potrzeba dostarczyć ok. 50t/ha podłoża po pieczarkowego. Niestety, także ono w ostatnim czasie drożeje i jest coraz trudniej dostępne. <o:p></o:p></p>
<p>Żyzność gleby poprawia się też po rozrzuceniu na polu dużych ilości biomasy takiej jak wytłoki z jabłek. – To bardzo dobrze widać, gdy przychodzę upały poprzedzone dłuższym okresem bez deszczu – stwierdza plantator. – Wprowadzanie dużej ilości biomasy jest zawsze korzystne dla gleby, zwłaszcza na stanowiskach słabszych. Rozluźnia ją i spulchnia. <o:p></o:p></p>
<div data-article-box=""></div><h3>Zmienne dawkowanie nawozów przy wykorzystaniu GPS<o:p></o:p></h3>
<p>Gospodarstwo współpracuje m.in. z firmą Thorus Agro. – Ostatnie 20-30 lat w rolnictwie to bardzo intensywna produkcja roślinna opierająca się na technologiach, które degradują gleby – mówi Paweł Saba. <strong>- Ciężki sprzęt, agresywne środki chemiczne, przenawożenie, deficyt materii organicznej i zakwaszenie to główne przyczyny ograniczenia plonotwórczej efektywności gleb.</strong> <o:p></o:p></p>
<p>Paweł Saba wskazuje, że w gospodarstwie Arkadiusza Drabki dzięki użyciu dostępnych nawozów organicznych (pochodzenia roślinnego, mineralnego i roślinnego) odbywa się proces przywracania gleby do jej pierwotnej struktury.  – To gospodarstwo jest jednym z pierwszych, gdzie wdrożyliśmy zaawansowaną technologię zmiennego dawkowania nawozów przy wykorzystaniu GPS – mówi. Skanerem elektromagnetycznym określiliśmy strefy zmienności glebowej, dzięki czemu zwiększyliśmy efektywność nawożenia. Jednocześnie warto zaznaczyć, że stosowanie nawozów użyźniających przyczynia się do homogenizacji gleby czyli ograniczenia zmienności glebowej.<br />   <o:p></o:p></p>
<p>Krzysztof Janisławski  <o:p></o:p></p>
<p>Fot. Krzysztof Janisławski<o:p></o:p></p>
<p></p>

<h3>Uprawy są prowadzone głównie bez pługa</h3>
<p>Arkadiusz Drabko od szesnastu lat prowadzi rodzinne gospodarstwo w miejscowości Plebania Wola w pow. parczewskim. Składają się na nie grunty własne oraz dzierżawione od Agencji Nieruchomości Rolnych i rolników indywidualnych.</p>
<p>- Gospodarstwo zajmuje obecnie ok. 300 ha – mówi Arkadiusz Drabko. To głównie średnie i lekkie w uprawie mozaikowate gleby bonitacji IV a i b oraz III b o wysokiej zawartości fosforu, potasu i magnezu oraz naturalnie kwaśnym odczynie (6,4-6,9). <strong>Dlatego jednym z podstawowych działań jest utrzymywanie lekko kwaśnego pH. To kluczowa sprawa, zwłaszcza na lekkich glebach.</strong></p>
<p>– Ponieważ badania zasobności gleby wykazują wysoką zawartość magnezu, nie stosujemy wapna magnezowego lecz węglanowe - kredę lub wapno defekacyjne. 2t/ha co dwa lata w zupełności wystarcza – podkreśla plantator.</p>
<p>Uprawy polowe prowadzone są na wysokim intensywnym poziomie, od siedmiu lat głównie w technologii bezpłużnej. <strong>Uprawa wgłębna odbywa się z wykorzystaniem pługów dłutowych. Gleba jest dzięki temu spulchniona, napowietrzona, ale nie zostaje obrócona.</strong></p>
<p>– Zdarza się jednak, że używamy pługa na stanowiskach po kukurydzy. Szczególnie w sytuacjach, gdy resztek pożniwnych pozostaje na tyle dużo, że nie jesteśmy w stanie przemieszać ich w górnej warstwie gleby – wyjaśnia pan Arkadiusz. Są wówczas rozdrabniane i przeorywane. <strong>– Używamy też preparatów bakteryjnych przyspieszających rozkład słomy kukurydzianej.</strong></p>

dziennikarz "Tygodnika Poradnika Rolniczego", korespondent z Lublina

author

Krzysztof Janisławski

Tygodnik Poradnik Rolniczy

bez pługa

biomasa

lubelskie

nawożenie obornikiem

nawozy organiczne

podłoża pieczarkowe

uprawa rzepaku

Rolnik spod Parczewa wie jak wykorzystać nawozy organiczne dla poprawy żyzności gleby

<h2>Kilka słów o Agrosimexie</h2>
<p>Firma Agrosimex wprowadza <strong>na polski rynek innowacyjne rozwiązania z zakresu środków ochrony roślin, nawozów, nasion, nawodnienia, dzięki którym polscy plantatorzy mają szeroki dostęp do nowych technologii.</strong> W 2021 r. obchodziła 30-lecie działalności. Aktualnie zatrudnia ok. 280 pracowników. W ciągłej sprzedaży ma ok. 7000 produktów. Można je nabyć w 27 sklepach detalicznych i 8 oddziałach hurtowych. <strong>Są 3 zespoły doradcze, które tworzą specjaliści ds. sadownictwa, warzywnictwa i upraw rolnych</strong>. Przychody ze sprzedaży dynamicznie rosną – w 2021 r. wyniosły ok. 1159 mln zł. Grono klientów firmy stale się powiększa, a to za sprawą wielu działań. <strong>W tym roku firma uruchomiła Projekt Truskawka, którego głównym celem jest pokazanie wpływu rozwiązań proponowanych przez Agrosimex na uzyskanie owoców wysokiej jakości.</strong> Doświadczenia prowadzone są w gospodarstwie<strong> w okolicy Grójca na plantacji z odmianą Marmolada.</strong> W najbliższej przyszłości Agrosimex jako cele strategiczne działalności wskazuje m.in. <strong>wzmacnianie pozycji w sektorach upraw rolnych, warzywniczych i ziemniaka, a także rozwój rozwiązań ekologicznych i proekologicznych we wszystkich obszarach swej działalności.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/agrosiemx_rosahumus.png" width="910" height="333" alt="" /><br /></strong></p>
<div data-article-box=""></div><h2>Niezastąpiony Rosahumus</h2>
<p>Firma Agrosimex od 2005 r. oferuje polskim ogrodnikom Rosahumus, produkowany przez<strong> Humintech.</strong></p>
<p><o:p></o:p></p>
<p> – Decyzję o wprowadzeniu tego nawozu podjąłem <strong>w momencie rozpoczęcia jego badań rejestracyjnych</strong> – powiedział Krzysztof Zachaj, dyrektor działu nawozów. – Został on przebadany i sprawdzony w wielu uprawach. Potwierdzają to wyniki doświadczeń. <strong>Kwasy humusowe swoją bioaktywnością przewyższają pięciokrotnie kwasy humusowe z innych źródeł materii organicznej.</strong> Wpływają na:</p>
<ul>
<li>żyzność gleb poprzez zwiększenie sorpcji;</li>
<li>zawartości tlenu i dużej pojemności wodnej;</li>
<li>a dodatkowo poprawiają strukturę gleb i stosunki wodno-powietrzne.</li>
<li>Na glebach ciężkich i zlewnych zapewniają lepsze ich przewietrzanie i retencję wody.<o:p></o:p></li>
</ul>
<p><strong><img src="/media/uploads/rosahumus_kopalnia.png" width="686" height="333" alt="" /><br />Rosahumus</strong> jest nawozem organiczno-mineralnym,<strong> zawierającym 85% kwasów humusowych, potas i żelazo</strong>. Otrzymuje się go w procesie alkalicznej ekstrakcji leonardytów – kopaliny, będącej formą pośrednią między torfem a węglem brunatnym. <strong>Złoża leonardytów powstały w piątym okresie ery paleozoicznej w karbonie z rozkładu resztek roślinnych obumarłych bez dostępu powietrza.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/rosahumus_jak_powstaje.png" width="690" height="275" alt="" /><br /></strong></p>
<div data-article-box=""></div><h2>Jak powstaje Rosahumus?</h2>
<p>Rosahumus produkowany jest w Niemczech przez firmę Humintech. Zakład produkcyjny o powierzchni 40 tys. m2 położony jest w Grevenbroich pod Düsseldorfem w pobliżu kopalni odkrywkowej Garzweiler. <strong>Dawniej eksploatowano tam węgiel (była to największa kopalnia odkrywkowa), obecnie w jednej z warstw znajdują się duże złoża leonardytu.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/rosahumus_powstawanie.png" width="803" height="262" alt="" /><br /></strong></p>
<div data-article-box=""></div><h2>Nowości wiążące azot atmosferyczny</h2>
<p>Podczas konferencji prasowej Krzysztof Zachaj znaczną część swojego wystąpienia poświęcił preparatowi <strong>Rhizosum N plus. </strong>Służy on do <strong>poprawy właściwości gleby w uprawach rolnych, warzywniczych, sadowniczych</strong>. Zawiera bakterie <strong><em>Azotobacter salinestris</em>.</strong> Mają one wyjątkową zdolność wiązania azotu atmosferycznego N2 , niedostępnego dla roślin i przekształcenia go w amoniak NH3 , który służy im do budowy aminokwasów i białek. <strong>Bakterie te zasiedlają ryzosferę oraz liście, co sprawia, że asymilowany azot jest bardzo szybko i łatwo dostępny. </strong>Skuteczność produktu opiera się na bardzo szybkim działaniu bakterii od momentu aplikacji. Mają wysoką tolerancję na węglan wapnia i szeroki zakres działania – pH od 5 do 9. <strong>Bakterie zawarte w preparacie są aktywne w szerokim zakresie temperatury od 4 do 35ºC.</strong> Stymulują rozwój roślin poprzez syntezę hormonów wzrostu. Produkt zapewnia dobre zaopatrzenie roślin w azot, nawet w niekorzystnych warunkach (susza, zimno). Zalecana dawka 25–50 kg/ha aplikowana 1–2 razy w sezonie. <strong>Nadaje się do rolnictwa ekologicznego.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/rosahumus_produkt_handlowy.png" width="692" height="436" alt="" /><br /></strong><br />Marta Szyperek fot. Szyperek<strong><br /><br /></strong></p>

85% kwasy humusowe

agrosiemex

Azotobacter salinestris

dieta bogata w żelazo

Grevenbroich w Niemczech

Humintech GmbH

kwasy humsowe z leonardytu

kwasy humusowe

leonardyt

poats

Rhizosum N plus.

Rosahumus

skład rosahumus

Potas, żelazo i 85% kwasów humusowych - Jak powstaje Rosahumus?

<p>Podłoże uprawowe powinno przede wszystkim<strong> stwarzać dobre warunki do rozwoju systemu korzeniowego roślin,</strong> tj.</p>
<ul>
<li>charakteryzować się odpowiednimi właściwościami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi</li>
<li>oraz być biodegradowalne,</li>
<li>stosunkowo tanie i dostępne. <o:p></o:p></li>
</ul>
<p><strong>Do bezglebowej uprawy truskawki</strong> najczęściej wykorzystywany jest <strong>torf i włókno kokosowe. </strong>Oba podłoża mają wady i zalety.</p>
<ul>
<li><strong>Torf</strong> to znane i cenione od lat podłoże, często wykorzystywane w ogrodnictwie. Jednak postępująca w ostatnich latach eksploatacja naturalnych złóż torfu wymusiła podjęcie badań nad możliwością wykorzystania innych materiałów, które częściowo lub nawet całkowicie będą mogły zastąpić torf w bezglebowych systemach uprawy.</li>
<li><strong>Włókno kokosowe</strong> dzięki bardzo dobrym właściwościom fizycznym, znalazło szerokie zastosowanie w ogrodnictwie jako podłoże jednorodne oraz jako składnik innych podłoży. Podstawową wadą podłoży na bazie włókna kokosowego jest cena oraz w przypadku używania podłoży niezbuforowanych możliwość wzrostu zasolenia (EC) w trakcie uprawy. Jest to istotne w uprawie truskawek, ponieważ są one bardzo wrażliwe na nadmierne EC.</li>
</ul>
<img src="/media/uploads/uprawa_truskwek.jpg" width="1000" height="750" alt="" /><br />
<div data-article-box=""></div><h2>1,5 mln ton rocznie</h2>
<p>Uwzględniając<strong> cenę, dostępność i ochronę środowiska</strong>, warto zwrócić uwagę na możliwości wykorzystania materiałów odpadowych, powstających po uprawie grzybów. Polska jest obecnie największym <strong>producentem pieczarek w Europie i największym eksporterem tych grzybów na świecie.</strong> Na mniejszą skalę w Polsce uprawia się również <strong>boczniaka i twardziaka jadalnego, zwanego shiitake. </strong>Produktem ubocznym tej działalności są znaczne ilości podłoża pouprawowego,<strong> szacowane na około 1,5 mln ton rocznie.</strong> Zgodnie z rozporządzeniem ministra klimatu z 2 stycznia 2020 roku, dotyczącym<strong> katalogu odpadów</strong>, podłoże po uprawie pieczarki zaliczane jest do grupy odpadów z rolnictwa, ogrodnictwa, akwakultury, rybołówstwa, leśnictwa i przetwórstwa spożywczego, pod numerem katalogowym 02 01 99, określanych jako „inne niewymienione odpady”. <strong>Jednocześnie brak zaleceń dotyczących właściwego składowania zużytego podłoża.</strong><o:p></o:p></p>
<p>Każde z podłoży po uprawie grzybów ma inne właściwości, związane przede wszystkim z materiałami użytymi do jego przygotowania oraz z gatunkiem uprawianego grzyba. Wszystkie podłoża są natomiast bogatym źródłem materii organicznej i składników mineralnych.</p>
<div data-article-box=""></div><h2>Bez kompostowania</h2>
<p>Ze względu na duży potencjał najlepszym sposobem utylizacji tych materiałów jest ich rolnicze wykorzystanie. Podłoże po uprawie grzybów wykorzystuje się zazwyczaj po 3–24 miesiącach składowania lub kompostowania. W tym czasie następuje zmiana właściwości chemicznych (spadek pH i EC oraz zawartości składników mineralnych). Jednak kompostowanie jest procesem dość kłopotliwym. Jest też czaso- i pracochłonne. Ponadto może być niekorzystne dla środowiska, ponieważ podczas kompostowania uwalniana jest znaczna ilość składników odżywczych i soli. Mogą się one przedostać do wód gruntowych i gleby, prowadząc do ich skażenia. Z kolei stosowanie świeżego podłoża po uprawie grzybów nie jest zalecane, przede wszystkim ze względu na niekorzystne dla roślin pH i wysokie EC.<o:p></o:p></p>
<p>Bardzo liczne badania dowodzą, że <strong>podłoża po uprawie grzybów mogą być z powodzeniem stosowane do nawożenia roślin i rekultywacji gleb oraz jako składnik podłoży uprawowych.</strong> Niekiedy wykorzystuje się je także jako paszę lub materiał opałowy. Niewiele jest natomiast badań nad efektywnym wykorzystaniem świeżych (niekompostowanych) podłoży pogrzybowych.<br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/jola_3.jpg" width="1000" height="690" alt="" /><br /><o:p></o:p></p>
<p>W Katedrze Warzywnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu przeprowadzono kilkuletnie badania, które miały na celu określenie przydatności świeżego podłoża po trzech najczęściej uprawianych w Polsce gatunkach grzybów, tj.<strong> pieczarki dwuzarodnikowej, boczniaka ostrygowatego i twardziaka jadalnego (shiitake) do uprawy bezglebowej truskawki w nieogrzewanym tunelu foliowym oraz zbadanie wpływu tych podłoży na wzrost i rozwój oraz parametry owoców truskawki.</strong> Podłoża pogrzybowe zmieszano z substratem torfowym w kilku proporcjach. Podłoże kontrolne stanowił substrat torfowy. Wykres 1. przedstawia wartości pH i EC niektórych podłoży wykorzystanych w badaniach.<o:p></o:p></p>
<p>Badania dowiodły, że <strong>świeże podłoża po uprawie grzybów mogą z powodzeniem częściowo zastąpić torf w uprawie bezglebowej truskawki</strong> (wykres 2.).</p>
<ul>
<li>Wszystkie podłoża użyte w badaniach zapewniły wyniki lepsze lub porównywalne z torfem w dawkach nieprzekraczających 50% (objętości).</li>
<li>Stwierdzono, że podłoże popieczarkowe może być potencjalnym zamiennikiem torfu w ilości 10–25%.</li>
<li>Natomiast podłoże po uprawie shiitake w ilości 15% i 25%.</li>
<li>W przypadku podłoża po uprawie boczniaka nie powinno się stosować większych ilości niż 25%.<o:p></o:p></li>
</ul>
<p>Wykorzystanie świeżych podłoży pogrzybowych może pomóc obniżyć koszty uprawy oraz przezwyciężyć problemy związane z ich utylizacją, a także przyczynić się do ochrony środowiska.</p>
<p>dr Jolanta Lisiecka, dr Raghavendra Prasad; Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu</p>

Uprawa ziół w Polsce – rośnie zainteresowanie

Uprawa ziół jest opłacalna, ale wymaga ogromnych pokładów cierpliwości i zaangażowania.

Mniszek lekarski