Ministrowie rolnictwa 26 krajów Unii Europejskiej (Irlandii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Cypru, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Niemiec, Grecji, Węgier, Włoch, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Malty, Holandii, Polski, Portugalii, Rumunii, Słowacji , Słowenii, Hiszpanii i Szwecji), wspieranych przez Chorwację podkreślili kluczową rolę rolników i sektora rolno-spożywczego w utrzymaniu bezpieczeństwa żywnościowego i zaopatrzenia w żywność w Europie w czasie kryzysu, a także utrzymania podstawowych ram Wspólnej Polityki Rolnej oraz konieczności utrzymania silnej WPR w przyszłości.

Ministrowie z niepokojem odnotowali Negatywne efekty rynkowe kryzysu COVID-19 w sektorze rolno-spożywczym, które w perspektywie średnio i długoterminowym mogą się jeszcze bardziej pogłębić. Z tego powodu uważają, że obecnie nadal istnieje potrzeba pilnego uruchomienia dodatkowych środków w ramach WPR.

Ministrowie rolnictwa wezwali Komisję Europejską do podjęcia następujących działań:

•    uruchomienia dopłat do prywatnego przechowywania, w celu wsparcia tych sektorów, które doświadczyły znaczących zawirowań rynkowych i cenowych, a także nadzwyczajnych dopłat dla rolników w najbardziej dotkniętych sektorach na mocy art. 219 i 221 rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków.

•    stałego przeglądu i monitorowania wszystkich sektorów rolnych przy jednoczesnej gotowości do wprowadzenia dalszych środków w razie potrzeby;

•    wprowadzenia mechanizmów elastyczności w obu filarach Wspólnej Polityki Rolnej w odniesieniu do wcześniejszych terminów płatności, wyższych niż już zapowiedziane stawek zaliczek, uruchomienia szczególnych środków w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich oraz wdrożenia kontroli na miejscu i kontroli administracyjnych, bez obniżania skuteczności systemu kontroli;

•    dalszej, zdecydowanej i skoordynowanej reakcji Europy, która pokaże wszystkim obywatelom kluczową rolę, jaką europejscy rolnicy i szeroko pojęty sektor rolno-spożywczy odgrywają w walce z COVID-19, a także siłę WPR we wspieraniu bezpieczeństwa żywnościowego, ochrony środowiska i energicznie rozwijających się obszarów wiejskich zarówno w tym krytycznym momencie, jak i w przyszłości.

•    przygotowania europejskich gospodarstw rolnych do radzenia sobie z kryzysem COVID-19, a także z innymi obecnymi i przyszłymi wyzwaniami, w tym ze zmianami klimatu i utratą różnorodności biologicznej.

wk
Fot. Pixabay