Odpowiedź: W myśl przepisu art. 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). W omawianym przypadku w małżeństwie najprawdopodobniej obowiązuje ustrój wspólności ustawowej, co oznacza, że co do zasady majątek nabyty w trakcie trwania małżeństwa wchodził w skład majątku wspólnego małżonków. Kodeks rodzinny i opiekuńczy regulujący również stosunki majątkowe małżeńskie przewiduje jednak kilka wyjątków od tej zasady, wskazując w art. 33, które z przedmiotów i praw nabytych w trakcie małżeństwa wchodzą w skład majątku osobistego małżonków. Wśród nich wymieniono składniki majątkowe nabyte między innymi w drodze darowizny, spadku, a także przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego – o ile co innego nie wynika z przepisów szczególnych lub umowy czy woli spadkodawcy.

Jeżeli zatem córka Czytelnika otrzymała gospodarstwo w drodze darowizny, a umowa notarialna jasno stwierdzała, że nabycie następuje do jej majątku osobistego, zgodnie z przepisem art. 33 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, weszło ono w skład majątku osobistego. To oznacza, że nie będzie podlegać rozliczeniu ani w czasie małżeństwa, ani po rozwodzie. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że dochody z tego gospodarstwa, jak również z gospodarstwa drugiego małżonka, osiągnięte w czasie trwania wspólności ustawowej stanowią majątek wspólny małżonków i winny zostać między nimi rozliczone. To samo dotyczy kosztów ich utrzymania i ewentualnych nakładów, jeśli zostały pokryte z majątku wspólnego.

adw. Mikołaj Pomin