Instytut Badawczy Rolnictwa Ekologicznego (FiBM) w Austrii przeprowadził badania na temat stosowania paszy z certyfikatem Donau Soja (ekologiczna, regionalna, nie modyfikowana genetycznie) w żywieniu trzody chlewnej, okazało się, że możliwe jest obniżenie emisji dwutlenku węgla nawet o 42%. 

– To ogromna różnica, w jaki sposób utrzymujemy i karmimy nasze zwierzęta – powiedziała Susanne Fromwald, dyrektor zarządzająca Donau Soja. Pasza była stosowana przez lidera produkcji wieprzowiny w Austrii firmę Gustino w marce „Strohschwein Klimafit ”. 

– Kiedy stosuje się regionalną, wolną od GMO soję z Dunaju, korzyści dla regionalnych przedsiębiorstw, środowiska i klimatu są korzystne” – wyjaśnił dyrektor zarządzający Gustino, Johan Schlederer. 
Jak wynika z badań trzoda produkująca wieprzowinę dla marki Gustino "Strohschwein Klimafit" żywiona Donau Soja wytwarza 2,5 kg CO₂ na kg produkcji wieprzowiny, podczas gdy trzoda żywiona soją importowaną produkuje 4,3 kg CO₂ na kg mięsa. Oznacza to redukcję o 1,8 kg CO₂ na kg wieprzowiny lub 42% redukcję emisji.
Firma Gustino produkując 20 tys. świń rocznie obniżyła emisję o 4 tys. ton CO_2.
Gdyby wszystkie świnie w Austrii żywiono by Donau Soja obniżenie emisji wyniosłoby nawet 1 mln ton CO₂. 

– Jako największe stowarzyszenie producentów trzody chlewnej w Austrii, jesteśmy zobowiązani do dostosowania hodowli trzody chlewnej do potrzeb rynku – podkreślił Schlederer, pełni funkcję dyrektora zarządzającego VLV i austriackiej giełdy świń. Asortyment marki Gustino istnieje na rynku od 30 lat, a teraz nastąpił czas zmian i dostosowania do wymagań środowiska i oczekiwań konsumenta. Trzoda produkowana w ramach marki ma o 60% więcej miejsca w pomieszczeniach, słomianą ściółkę, a paszę białkową stanowi Donau Soja. Certyfikatem Donau Soja gwarantuje europejskie pochodzenie, zrównoważony rozwój i wolność od inżynierii genetycznej. Co ciekawe prawie wszystkie jaja dostępne w austriackich sklepach spożywczych pochodzą od kur niosek żywionych paszą Donau Soja.

Austriacy oprócz chęci wdrożenia zrównoważonego rozwoju gospodarstw, ograniczenia emisji i poprawy dobrostanu dążą także do zwiększonej ochrony lasów deszczowych, które w ostatnich latach znikały z mapy świata w zastraszającym tempie. 

Szacuje się, że w latach 2000-2016 około 5,3 mln ha ziemi zostało wylesionych pod uprawę soi w Amazonii i Cerrado. Austriacy twierdzą, że im więcej firm i gospodarstw podąży za Gustino łatwiej będzie lokalnym konsumentom wnieść swój wkład w ochronę klimatu, nawet podczas codziennych zakupów.  

oprac. dkol na podst. topagrar.at
fot. poglądowe