Do grupy szpecieli żerujących pod skórką liści tworząc wgłębienia, pęcherzyki czy plamki należy szpeciel śliwowiec, guzkowiec śliwowy, szpeciel gruszy, szpeciel malinowiec i szpeciel pilśniowiec. Do szkodników żerujących na zewnątrz liści (przeważnie po spodniej stronie) powodując ich srebrzenie, rdzewienie czy marmurkowe przebarwienia, należy pordzewiacz śliwowy, jabłoniowy, wiśni, czereśni, brzoskwini czy wzdymacz gruszowy.
Szpeciel groźny dla śliw, moreli i brzoskwiń
W uprawach śliw występuje szpeciel śliwowiec, bardzo niebezpieczny dla plantacji śliw. Na dolnej stronie liści widoczne są narośla w kolorze zielonkawym, które z czasem zmieniają barwę na czerwoną, na górnej natomiast pojawiają się wydęte znamiona. W tych wyroślach znajdują się roztocza. Charakterystycznym objawem żerowania tego szkodnika jest to, że wyrośla skupiają się wzdłuż nerwu głównego oraz na obrzeżach liści. Ciało szpeciela jest białe, wydłużone o długości ok. 0,2 mm. Szkodniki opuszczają swoje zimowe kryjówki wychodząc na młode liście, potem przenoszą się na kwiaty i zawiązki owoców. Metodą na ograniczenie występowania jest zrywanie zaatakowanych liści i niszczenie. Pordzewiacz śliwowy to kolejny szkodnik występujący na plantacjach śliw, ale nie tylko. Szkodnik żeruje również na morelach i brzoskwiniach. Jest to roztocz w kolorze słomkowym, o kształcie wrzecionowatym, długości 0,17 mm. W ciągu roku występuje do 5 pokoleń. Objawy jego żerowania zauważymy w postaci żółtych, rdzawych plam na spodniej stronie liści. Pod wpływem żerowania liście się marszczą a nerwy stają się grube, co powoduje skracanie międzywęźli oraz zahamowanie rozwoju rośliny. Guzowiec śliwowy to kolejny roztocz, który atakuje śliwy, lecz głównie ofiarą padają pędy, na których tworzą się galasy w miejscach przyrostów, na skutek czego przyrosty zamierają. Guzowiec ma białawe ciało, o robakowatym kształcie i długości ok. 0,16 mm.
