Renta rodzinna rolnicza jest świadczeniem kompensacyjnym, stanowiącym rekompensatę dochodu utraconego w związku ze śmiercią bliskiej osoby. Renta ta jest świadczeniem pochodnym świadczenia, jakie przysługiwało lub przysługiwałoby zmarłemu.
Najwięcej wątpliwości przy przyznawaniu i wypłacie rent rodzinnych przez KRUS dotyczy rent rodzinnych, przysługujących dzieciom po ukończeniu 16. roku życia. Przedstawiamy zasady postępowania w tych sprawach, ujednolicone przez KRUS. Ułatwi to świadczeniobiorcom ocenę prawidłowości decyzji wydawanych w tym zakresie przez KRUS.
Obowiązujące przepisy
Zgodnie z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (DzU z 2023 r. poz. 208 ze zm.), renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny zmarłego:
- emeryta lub rencisty mającego ustalone prawo do emerytury rolniczej albo renty rolniczej z ubezpieczenia,
- ubezpieczonego, który w chwili śmierci spełniał warunki do uzyskania emerytury rolniczej lub renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy. Przyjmuje się, że był on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.
Do renty rodzinnej są uprawnieni członkowie rodziny zmarłego:
- dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione,
- przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka,
- małżonek (wdowa, wdowiec), rodzice – jeżeli spełniają warunki do uzyskania takiej renty w myśl przepisów emerytalnych.
W myśl art. 68 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2022 r. poz. 504 ze zm.) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:
- do ukończenia 16 lat,
- do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16. rok życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25. roku życia, albo
- bez względu na wiek, jeżeli stały się niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.