Bardzo rzadko się o nim mówi i równie rzadko go uprawia. Korzenie chrzanu przeważnie wykopuje się na nieużytkach, łąkach, czyli pozyskuje od roślin rosnących w stanie dzikim. Warto uprawiać go w ogrodzie, ponieważ wówczas korzenie będą zdrowe i dorodne.
Najlepsze efekty w uprawie chrzanu uzyskamy na glebie głęboko uprawionej, próchniczej, a także próchniczo-gliniastej. Chrzan wymaga wilgotnego podłoża, ale nie znosi stanowisk podmokłych. Na stanowisku o zwięzłej strukturze gleby jego smak staje się zbyt ostry, gryzący, a na stanowisku kwaśnym miąższ korzeni ciemnieje. Chrzan nie ma specjalnych wymagań klimatycznych, nie wykazuje wrażliwości na mrozy i nieźle rośnie na stanowisku lekko zacienionym. Udaje się najlepiej w drugim roku po oborniku, a dobrym przedplonem dla niego jest groch i fasola. Należy unikać stanowisk po kapustowatych.
Chrzan ma wysokie wymagania co do nawożenia azotem i potasem. Dobierając nawozy, należy uwzględnić przede wszystkim te siarczanowe, które korzystnie wpływają na smak warzywa. Nawozy potasowe i fosforowe podajemy tuż przed sadzeniem, a pogłównie podajemy azot w lipcu i sierpniu.