Skimmia japońska w polskim klimacie osiąga 150 centymetrów
Skimmia japońska (Skimmia japonica) ma typowo krzaczasty, najczęściej jajowaty lub płaskokulisty pokrój i w swojej ojczyźnie dorasta nawet do wysokości 7 m. Występuje naturalnie na Dalekim Wschodzie: w Japonii, Korei, Chinach.
Niestety, w naszym chłodnym klimacie nie osiąga tak imponujących rozmiarów, rośnie znacznie wolniej i dorasta maksymalnie do 150cm wysokości. Jej skórzaste, zimozielone liście są zebrane w okółki na końcach pędów. Są pojedyncze, lancetowate lub jajowate, całobrzegie, o długości 6-21cm i szerokości 2-5 cm (w polskim klimacie – mniejsze, najczęściej około 8x3cm). Blaszki liściowe są ciemnozielone na wierzchniej stronie, na spodniej jaśniejsze, matowe. W szczególnie ostre i surowe zimy mogą przemarzać, wówczas bieleją i opadają.
Największą ozdobą skimii są drobne, ale liczne, kremowobiałe, lekko pachnące kwiaty, zebrane na szczycie pędów w groniaste kwiatostany. Kwiaty są dekoracyjne nie tylko w czasie pełnego rozkwitu (kwiecień-maj), ale również w fazie pąków, które tworzą się na pędach już zimą i mają czerwonoróżowy kolor - zebrane w wiechy wyglądają z daleka jak drobniutkie owocki, dodając w ten sposób roślinie uroku.