Drobna plamistość drzew pestkowych – biologia i objawy
Drobna plamistość liści drzew pestkowych wywoływana jest przez grzyba Blumeriella jaapii. Zarodniki zimują na opadłych w sadzie liściach, porażonych w poprzednim sezonie. Wiosną powstają na nich zarodniki workowe, które wraz z deszczem i wiatrem przenoszą się na drzewa. W ten sposób następuje infekcja pierwotna, która atakuje najniżej położne liście. Na zainfekowanych liściach rozwijają się zarodniki konidialne, bardziej lotne, i to one które odpowiadają za infekcje wtórną. W ten sposób choroba rozprzestrzenia się w obrębie korony drzewa, a następnie drzew oraz sadów sąsiednich.
Objawy infekcji grzyba najczęściej ograniczają się do liści, rzadko można znaleźć je na szypułkach. Na koniec maja, na wierzchniej stronie porażonych liści można zaobserwować drobne plamki, z czasem zmieniające kolor z bladozielonych w brunatne. Najczęściej skupiające się przy brzegach blaszki liściowej. Tam gdzie pojawią się plamy, na spodniej stronie liścia, pojawiają się małe zgrubienia, będące skupiskami zarodników konidialnych. Wraz z postępem choroby, ilość plamek na liściach przybywa, a infekcja obejmuje kolejne liście. Ostatecznie liście żółkną i opadają. W najgorszym przypadku może dojść do całkowitego opadu liści z drzewa jeszcze przed zbiorami.
Drobna plamistość drzew pestkowych atakuje przede wszystkim wiśnie, lecz zdarza się również w sadach czereśniowych. Bezpośrednie efekty choroby to ogołocenie drzew z liści. W wyniku, którego zanika powierzchnia fotosyntetyczna, a drzewo nie jest w stanie wzrastać ani wykarmić zalążków. Owoce tracą wartość handlową. Drobna plamistość pośrednio przyczynia się również do występowania uszkodzeń mrozowych oraz chorób kory i drewna. W skrajnych przypadkach prowadzi do zamierania roślin.