Rodzaje mszyc spotykane w uprawie pod osłonami?
W uprawie pod osłonami najczęściej występuje mszyca brzoskwiniowa (Myzus persicae), ziemniaczana (Aulacorthum solani), smugowa (Macrosiphum euphorbiae) i ogórkowa (Apis gossypii). Ubarwienie ich ciała jest zmienne, od jasnozielonego po zbliżone do różowego. Trudność w odróżnieniu gatunku mszycy potęguje fakt, że ich kolonie mogą się wzajemnie przenikać. W ochronie biologicznej tak naprawdę nie ma to większego znaczenia, ponieważ pożyteczne organizmy zwalczają jednocześnie większość gatunków mszyc. W obiektach ogrzewanych cykl rozwojowy mszyc może trwać cały rok. Średnio przy wilgotności powietrza 70–75% i temperaturze 22–24°C w ciągu miesiąca może rozwinąć się średnio do 4 pokoleń.
Jakie uszkodzenia powodują mszyce?
Mszyce są polifagami, czyli organizmami wielożernymi. Należą do szkodników osłabiających rośliny poprzez wysysanie przez nie soków ze wszystkich części nadziemnych. Można je spotkać na liściach, kwiatach i owocach. Preferują jednak wierzchołki roślin i młode liście, zwłaszcza po ich spodniej stronie. Efektem żerowania mszyc jest zrzucanie kwiatów i zawiązków oraz stopniowe zamieranie całych roślin począwszy od chlorozy liści.
Dodatkowym problemem jest osadzanie się na liściach i owocach spadzi wydzielanej przez te szkodniki. Mogą na niej rozwijać się grzyby sadzakowe, które z kolei obniżają wartość handlową plonów w wyniku wzmożonej presji innych patogenów i mniejszej atrakcyjności wizualnej. Części roślin zainfekowane przez grzyby sadzakowe nie mogą w pełni przeprowadzać procesu fotosyntezy i transpiracji.