Atrakcyjne ceny utrzymane do następnych żniw?

To niełatwa prognoza. Podobnie, jak odpowiedź na pytanie: jak poprowadzić uprawę roślin ozimych: zbóż i rzepaku, aby osiągnąć optymalny plon oraz jego znakomitą jakość przy rozsądnym poziomie kosztów? Niezwykle pomocnym narzędziem w optymalizacji kosztów nawożenia azotowego oraz stosowania regulatorów wzrostu są fotografie multispektralne. Wykonywane są one z satelit znajdujących się kilkaset kilometrów nad ziemią, które poruszają się po regularnych orbitach. Satelity te wyposażone są w dedykowane dla potrzeb rolnictwa zestawy wieloobiektywowych kamer, rejestrujące bieżący obraz roślin i gleby w różnych zakresach fal świetlnych.

Mapy aplikacyjne nawet czwartej dawki nawożenia

Na podstawie obrazów z wielu obiektywów powstają mapy satelitarne poszczególnych upraw rolniczych, które są przedstawiane najczęściej za pomocą indeksu wegetacyjnego roślin NDVI. Mapy satelitarne, pochodzące z satelit Sentinel 2 zarządzanych przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA), uzyskują rozdzielczość terenową wynoszącą 10 metrów. W dniu przelotu satelity nad danym obszarem, rolnicy już po kilku godzinach otrzymują gotową mapę intensywności wegetacji swoich upraw na poszczególnych polach.

Uzyskane obrazy można w bardzo prosty i sprawny sposób zamienić na precyzyjne mapy aplikacyjne nawozów azotowych stosowanych pogłównie podczas intensywnej wegetacji roślin. Nawożenie azotowe zbóż, szczególnie pszenicy: w drugiej dawce nawożenia (faza BBCH 30-32), trzeciej (faza BBCH 37-39), a nawet czwartej (na kłos: faza BBCH 51-55) można różnicować wewnątrz poszczególnych pól według map satelitarnych.

Korzyści z nawożenia pod warunki siedliskowe

Stosując zróżnicowane nawożenie azotowe, dopasowane do warunków siedliskowych, wymagań odmianowych, przebiegu pogody (głównie wilgotności gleby) oraz oczekiwanego plonu, rolnicy są w stanie dostarczyć optymalną ilość azotu roślinom na danej części pola. Właściwie dopasowana dawka azotu, zastosowana terminowo, pomoże m.in. zapobiec wyleganiu zbóż, poprawić jakość ziarna (zwiększyć zawartość białka), wykorzystać azot oraz możliwie zwiększyć plony przy jednoczesnym zredukowaniu nakładów finansowych.

Takie optymalne nawożenie azotem to też działanie prośrodowiskowe. Dzięki wykorzystaniu naturalnego potencjału plonowania poszczególnych części pola i unikaniu nadmiernego nawożenia azotowego, dostarczony składnik będzie wykorzystany, a nie wypłukany z powierzchniowej warstwy gleby, pogłębiając w ten sposób proces eutrofizacji Bałtyku.

Jak łatwo przygotować mapki aplikacyjne?

Korzystając z modułu CLAAS CROP VIEW w aplikacji 365FarmNet, rolnicy mogą sprawnie i samodzielnie przygotować precyzyjne mapy aplikacyjne nawozów azotowych dla swoich upraw zbóż i innych roślin. Mapy te mogą dotyczyć zarówno zastosowania formy stałej nawozów azotowych – do rozsiewaczy nawozów, a także formy płynnej, np. RSM – do opryskiwaczy polowych.

W przypadku opryskiwaczy, podobne mapy aplikacyjne w oparciu o indeksy wegetacyjne NDVI można przygotować do zastosowania zmiennej dawki regulatorów wzrostu a nawet fungicydów. Przygotowana mapa aplikacyjna jest w formacie *.shp lub *.isoxml. Za pomocą pamięci przenośnej USB (pendrive) można ją przenieść do terminali maszyn: rozsiewaczy lub opryskiwaczy posiadających funkcje zmiennego dawkowania (VRA). Dzięki mapom aplikacyjnym, rolnicy mogą precyzyjnie i w odpowiednich dawkach nawozić swoje uprawy zbóż i rzepaku, w trosce o optymalny plon najwyższej jakości i z nadzieją na uzyskanie za niego możliwie najwyższej ceny podczas sprzedaży.


dr inż Jerzy Koronczok