W zasadzie nawożenie słonecznika jest podobne do rzepaku, choć słonecznik nie ma tak dużego zapotrzebowania na azot, jak rzepak. Słonecznik pobiera za to bardzo dużo potasu – na 3 t/ha plonu potrzeba ok. 220 K2O, a przy plonie 4 t/ha pobiera ok. 300 kg/ha K2O.

Jaką postać potasu zastosować w nawożeniu słonecznika?

Słonecznik magazynuje potas w roślinie, głównie w łodydze i u podstawy koszyczka. Przy niskiej zasobności gleby w ten składnik konieczne jest wysokie nawożenie potasem. Można je zrealizować w postaci soli potasowej 40% (60%) w lecie/jesienią lub zastosować siarczan potasu z magnezem przed siewem, lub potas podać w nawożeniu zlokalizowanym.

Słonecznik bardzo dobrze reaguje na nawożenie zlokalizowane pod korzeń, np. dwufosforanem amonu, który stymuluje wzrost systemu korzeniowego i przyspiesza początkowy rozwój roślin. W zasadzie 1/3 całej dawki fosforu można podać pod korzeń, a pozostałe 2/3 przed siewem.

Ile azotu pod słonecznik?

W przypadku azotu na początku rozwoju rośliny potrzebują nieznacznych ilości azotu azotanowego do wzrostu.

• Na glebach późno ogrzewających się (5°C na głębokości 0–10 cm dopiero od końca marca) przed siewem powinniśmy dostarczyć ok. 30 kg/ha azotu w tej formie,
• przy normalnym ogrzaniu gleby (> 5°C na 0–10 cm od połowy marca) ok. 15 kg/ha N-NO3,
• a przy wczesnym ogrzaniu gleby (> 5°C na 0–10 cm od końca lutego) można zrezygnować ze stosowania nawozów zawierających formę azotanową, zwłaszcza po długiej wegetacji jesiennej, suchej i łagodnej zimie.

Przy plonie 3 t/ha słonecznika zapotrzebowanie na azot (potrzeby pokarmowe) wynosi ok. 170 kg/ha N, a przy 4 t/ha jest to ok. 240 kg/ha N. Od tego należy odjąć ilość azotu dostępną z gleby (Nmin) oraz ilość azotu, która uwolni się w okresie wegetacji z materii organicznej (Nmob). W zależności od rodzaju gleby dawka azotu (potrzeby nawozowe) będą wynosić od 70–80 kg/ha N na słabszych stanowiskach, do 30–40 kg/ha N na lepszych glebach.
Cały azot powinien zostać dostarczony przed siewem słonecznika.