– W warunkach długiej i ciepłej jesieni regulacja rzepaku jest trudna i trzeba się do niej dobrze przyłożyć. W tym terminie zastosować możemy różne regulatory działające różnie na hormony roślinne – mówił prof. Schönberger drugiego dnia naszych seminariów. W przypadku giberelin możemy zastosować wczesne lub późne inhibitory tych hormonów. Do pierwzej grupy zaliczymy np. chlorek chloromekwatu, mepikwat, metkonazol, tebukonazol czy paklobutrazol. Ich zastosowanie powoduje m.in. skrócenie łodygi,wzmocnienie (pogrubienie) ścian pędu, dominacja wierzchołkowa,wspieranie pędów bocznych, opóźnienie kwitnienia i doświetlenie podstawowych pąków. Późne natomiast inhibitory giberelin to trineksapak etylu, który oprócz wyżej wymienionych działań wspiera też rozwój korzeni bocznych czy redukuje późniejsze pąki.

Wcześnie siany zagrożony

– Jeśli do 25 września rzepak osiągnie fazę 6 liści to podczas długiej jesieni z pewnością zacznie strzelać w pęd. Trzeba temu zapobiec, bo nadmiernie wyciągnięty stożek wzrostu niechybnie przemarznie – mówił ekspert. Dlatego też już w fazie 2–4 liści można zastosować regulatory, np. mepikwat+metkonazol i 75 g/ha tebukonazolu. Kolejne skracanie wczesnej plantacji przeprowadzamy w fazie 6 liści mieszaniną mepikwat+metkonazol, tebukonazolu, dodatkowej dawki metkonazolu i boskalidu+metkonazolu. I wreszcie w fazie 10 liści ostatni zabieg na wybujałą plantację mieszaniną paklobutrazolu i difenokonazolu. Taka strategia skutecznie ograniczy nadmierny rozwój roślin w przypadku długiej jesieni i wczesnego siewu rzepaku.

Choinka czy świecznik?

Tak potocznie określa się 2 typy odmian rzepaku. Każda z nich bez regulacji faworyzuje niejako pęd główny. Regulacja łanu natomiast, prowadząca do zmniejszania dominacji pędu głównego, prowadzi do lepszego doświetlenia pędów bocznych i tym samym lepszego wiązania na nich nasion. Efekt ten jest lepszy u odmian typu choinka.
Co potrafi rzepak? Pęd główny może zawiązać 60 łuszczyn, a dolne pędy do 40. Dlatego też warto zadbać też o pędy boczne, które mogą mieć znaczny udział w plonie. Można tak oczywiście założyć, jeśli rośliny mają wystarczającą ilość wody do rozwoju. Jeśli deszcze pojawiają się rzadziej to warto rozważyć rzadsze siewy rzepaku. Wtedy pojedyncze rośliny słabiej konkurują pomiędzy sobą o wodę.

Skracanie wiosną

Cała strategia skracania rzepaku to także zabiegi wiosenne. tu również wykorzystujemy te same substancje co jesienią. Warto pamiętać, że ważna jest temperatura podczas zabiegu. W temp. poniżej 12 st. C słabiej regulująco zadziała tebukonazol, a lepiej np. mieszanina mepikwatu i metkonazolu. Z kolei tebukonazol dobrze działa na ograniczanie chorób. Trineksapak nie ma działania grzybobójczego i fungistatycznego, ale dobrze wzmacnia tkanki. W zależności od terminu zastosowania może opóźnić kwitnienie lub ograniczyć rozwój późno zawiązanych łuszczyn.

Więcej o regulacji rzepaku przeczytasz już wkrótce na naszych łamach.

jd