Poniżej zebraliśmy kilka ciekawych informacji ze światowego handlu zbożem o ostatnich kilkunastu dni.


Statek z ukraińskim zbożem osiadł na mieliźnie w Kanale Sueskim

Statek towarowy MV Glory przewożący ponad 65 tys. ton kukurydzy z Ukrainy do Chin 9. stycznia osiadł na mieliźnie w Kanale Sueskim. Do zdarzenia doszło w pobliżu miasta Al-Kantara w prowincji Kanału Sueskiego Ismailia. Niektóre media twierdziły, że statek stał poprzek kanału i utknął na mieliźnie.

Natomiast egipski portal ShoroukNews powołując się na egipskiego generała porucznika Osama Rabie, wyjaśnił okoliczności danego wypadku. Według niego statek utknął w Kanale Sueskim z powodu awarii technicznej, do której doszło rano o godzinie 04:30. Firma obsługująca kanał poinformowała, że trzy holowniki kanałowe próbowały przesunąć statek. Usunięcie awarii trwało przez 3,5 godziny ze względu na niesprzyjające warunki pogodowe.

Według danych MarineTraffic statek MV Glory jest już na Morzu Czerwonym w pobliżu miasta Port Sudan. Punktem końcowym trasy jest Singapur, gdzie ma dotrzeć 27. stycznia br.

Przypomnijmy, że to nie jedyny wypadek, gdy statek utknął w Kanale Sueskim – kontenerowiec Ever Given o długości 400 metrów zablokował ten szlak morski na kilka dni. Przeczytasz więcej o tym przypadku klikając tutaj.

Rosja opóźnia kontrolę statków w "Korytarzu zbożowym"

Rosyjscy inspektorzy we Wspólnym Centrum Koordynacyjnym dalej spowalniają kontrolę statków, tym samym sztucznie zwiększając kolejki i zmniejszając zyski ukraińskich rolników i handlowców.

Na dzień 15 stycznia kolejka w Bosforze wyniosła 109 statków, z których tylko 22 było załadowanych zbożem. Tydzień temu w kolejce było 95 statków. Dla porównania należy wspomnieć, że gdy w połowie listopada 2022 roku Rosja ogłosiła wycofanie się z umowy zbożowej – przedstawiciele Turcji, Ukrainy i ONZ w ciągu trzech dni obsłużyli wszystkie statki z kolejki czekające na załadunek czy rozładunek. Od początku 2023 roku średnia liczba kontrolowanych statków wynosi średnio 2,5 dziennie. Dla porównania w grudniu 2022 roku ten wskaźnik był na poziomie średnio 3,5 statku dziennie.

Jak uważa minister polityki rolnej Ukrainy Mykoła Solski, w ciągu jednego dnia przestoju statku z ładunkiem około 25 tys. ton produktów rolnych handlowcy tracą ok. 20 tysięcy dolarów. Średni czas oczekiwania na załadunek wynosi od 2 do 5 tygodni. I to przede wszystkim na tych przestojach tracą ukraińscy rolnicy – kilkadziesiąt dolarów za każdą tonę zbóż.  Jeśli statek czeka miesiąc w kolejce, to ze względu na koszt dodatkowego frachtu rolnicy mają spadek ceny eksportowej o 25 dolarów za 1 tonę.

Ogólnie od początku nowego roku do 18 stycznia br. z ukraińskich portów morskich wypłynęło 48 statków z łącznym ładunkiem wynoszącym 1,78 mln ton, w tym 1 mln ton kukurydzy i 326 tysięcy ton pszenicy.

Egipt podniesie ceny skupu pszenicy o 40%!

Rząd Egiptu podnosi lokalną cenę skupu pszenicy do około 42,23 dolarów (1250 funtów egipskich) za ardeb (150 kg). Nowa cena zostanie zastosowana w odniesieniu do zbiorów, które rozpoczną się w kwietniu 2023 roku. Poinformował o tym premiera Mustafa Madbuli w telewizji państwowej.

Nowa cena jest o ponad 40% wyższa od cen zakupu w poprzednim sezonie, która była na poziomie 865-885 funtów egipskich, i o 25% wyższa niż pierwotna cena, która była ustalona jeszcze w sierpniu. Taki wzrost cen spowodowany jest dewaluacją egipskiej waluty oraz rekordowo wysoką inflacją w Egipcie.

Egipskie władze poinformowały też, że planują zakup 4 milionów ton ukraińskiej pszenicy uprawnej w nadchodzącym sezonie.

Prognoza francuskiego eksportu pszenicy podwyższona ze względu na popyt w Afryce Północnej

Początek eksportowej kampanii FranceAgriMer w nowym roku jest dość dynamiczny – drugi miesiąc z rzędu podnosi prognozę eksportu francuskiej pszenicy miękkiej poza UE w tym sezonie. Szczególnie ożywiony eksport oczekiwany jest w lipcu-październiku 2023 roku. Przyczyną takich szacunków jest silny popyt na ziarno z Afryki Północnej.

Według szacunków Francuzi, jako najwięksi producenci pszenicy w UE, dostarczą do Afryki Północnej10,6 mln ton w nowym sezonie wobec wcześniej prognozowanych 10,3 mln ton. To oznaczać będzie 21-procentowy wzrost w porównaniu do poprzedniego sezonu.

- Oczywiste jest, że popyt ze strony Maghrebu, zwłaszcza w Maroku, jest nadal znaczny – powiedział Paul Le Bidot, wiceprezes działu zbożowego FranceAgriMer.

Paul Le Bidot zaznaczył, że konkurencyjność francuskiej pszenicy na rynkach Afryki Północnej była wspierana przez rosnące koszty ubezpieczenia dostaw zboża z Rosji, nadal największego eksportera pszenicy na świecie.

Import pszenicy do Wielkiej Brytanii opóźniony w stosunku do tempa ubiegłego sezonu

Import pszenicy przez Wielką Brytanię spadł w listopadzie i jednocześnie jest daleko w tyle za zeszłorocznym wskaźnikiem – wynika z danych celnych.

Listopadowy import pszenicy przez Zjednoczone Królestwo wyniósł ponad 67,8 tysięcy ton. Największy udział w eksporcie na Wyspy Brytyjskie ma Kanada (26,3 tysięcy ton), gdyż dostawy zagraniczne w październiku były na poziomie ponad 128,2 tysięcy ton. To oznacza prawie 2-krotny spadek.

Łączny brytyjski import pszenicy od początku sezonu 2022/23 wyniósł 552,3 tysięcy ton wobec 867 tysięcy ton w tym samym okresie rok temu. Jak wynika z podanych danych, Kanada stała największym dostawcą pszenicy do Wielkiej Brytanii w 2022/23 z liczbą ponad 190,6 tysięcy ton.

Tymczasem eksport pszenicy z Wielkiej Brytanii w listopadzie wzrósł do 112,9 tysięcy ton porównując do z 72,2 tysięcy ton w październiku. Największym nabywcą brytyjskiej pszenicy w listopadzie stała się Algieria importując 31,5 tysięcy ton.

Łączny brytyjski eksport pszenicy od początku sezonu 2022/23 wyniósł 432,15 tys. ton stanowiąc ponad 2,5-krotny wzrost dostaw na rynki zagraniczne w porównaniu do wskaźników z ubiegłego roku w analogicznym okresie. Największym importerem w całym sezonie 2022/23 jest Hiszpania , która zakupiła ponad 201,7 tysięcy ton.

Nikt nie chce krymskiego zboża

Na końcu 2022 roku Rosja chwaliła się rekordowymi zbiorami zbóż, które wyniosły ponad 150 mln ton, jednocześnie zapowiadając wzrost powierzchni zasiewów w 2023 roku. Tymczasem krymscy rolnicy nie mają gdzie sprzedać swoich zbiorów i proszą Kreml o pomoc w dostawie zbiorów z półwyspu do innych regionów Rosji – informuje Kommersant.

Rosyjskie Stowarzyszenie Przemysłowców i Przedsiębiorców wysłało na Kreml list z prośbą o pomoc z dostawami zboża i roślin oleistych z Półwyspu Krymskiego do Noworosyjsku oraz innych regionów kraju. Taka potrzeba pojawiła się po eksplozji ciężarówki na Moście Krymskim w październiku 2022 roku i wynikających z tego komplikacji z transportem samochodowym.

Jak stwierdzono w liście, po wybuchu ciężarówki Cieśnina Kerczeńska, czyli przeprawa promowa, wykorzystywana jest do przewozu niezbędnych, łatwo psujących się towarów, a korytarz lądowy przez okupowane terytoria południowe Ukrainy – do potrzeb wojskowych. Z tego powodu gospodarstwa krymskie nie mogą sprzedać swoich plonów, co może prowadzić do braku środków obrotowych, a w konsekwencji do zakłócenia wiosennych zasiewów w 2023 roku.

Jak zaznaczył w liście wiceprezes stowarzyszenia Paweł Lebiediew (były minister obrony Ukrainy), Krym nie ma zakładów do przetwarzania nasion oleistych, a ceny skupu pszenicy znacznie spadły w stosunku do cen w Noworosyjsku – odpowiednio 11 tys. rubli/t (ok. 703 zł/t) wobec 14 tys. rubli/t (895 zł/t). Ponadto w 2022 roku zbiory zbóż w tym regionie wzrosły o 33% wynosząc 2 mln ton w porównaniu do ubiegłego roku, a zbiory nasion oleistych osiągnęły 200 tys. ton (+37%).

Ministerstwo Rolnictwo Rosji szybko zareagowało na list krymskich rolników i przedsiębiorców:

- W tej chwili wdrażany jest zestaw środków w celu zapewnienia nieprzerwanego eksportu zboża i nasion z Republiki Krymu. W szczególności zorganizowano dodatkowe trasy kolejowe, aby skrócić czas dostawy i obniżyć jej koszty - czytamy w liście rosyjskiego resortu rolnictwa.

Egipska Rada Zbożowa organizowała pierwszy przetarg na kukurydzę

Egipski rząd zbożowy przeprowadził swój pierwszy w historii przetarg na kukurydzę, który odbył się 19 stycznia br. Celem przetargu jest uzupełnienie wyczerpanych zapasów zboża paszowego w kraju.

General Authority for Supply Commodities (GASC) potwierdził informację, że kukurydza będzie wykorzystywana na cele paszowe, lecz zaznaczył, że na razie nie jest jasne, w jaki sposób ziarno będzie dystrybuowane w Egipcie. Z danych wynika, że w ostatnich trzech miesiącach 2022 roku import kukurydzy do Egiptu spadł wynosząc 924 tysięcy ton wobec dotychczasowego 1 mln ton miesięcznie. Taki niedobór ziarna doprowadził do zmniejszenia liczby drobiu utrzymywanego w kraju oraz zwiększenie obaw dot. wzrostu cen.

Tymczasem, jak czytamy w publikacji Hellenic Shipping News, egipscy prywatni gracze  mieli trudności z przyjmowaniem dostaw kukurydzy od września 2022 roku. Dostawcy mieli trudności z zapłatą, ponieważ rząd zaostrzył ograniczenia dotyczące obrotu obcymi walutami. 

- Nie ma napływu dolarów. Dostawcy sprzedają wolumeny do Egiptu nie otrzymując pieniędzy – stwierdził Emad Khanna, właściciel Prime Grains Group, która sprzedaje pszenicę, kukurydzę i śrutę słonecznikową.

W tymże dniu, 19 stycznia, Egipska Państwowa Agencja zakupów żywności (GASC) zakupiła podczas przetargu 50 tysięcy ton kukurydzy paszowej z Rumunii. W przetargu zwyciężyła firma Ameropa. Cena zakupu wyniosła 339 dolarów/t.

Brazylia depcze po piętach Stanom Zjednoczonym, które mogą stracić pozycję lidera na światowym rynku kukurydzy

Stany Zjednoczone mogą stracić swoją pozycję wiodącego eksportera kukurydzy ustępując go Brazylii. Zwykle eksport kukurydzy w USA zaczyna rosnąć w styczniu, gdy dostawy soi się zmniejszają. Natomiast w tym roku ten trend wzrostowy jeszcze nie nastąpił, co jest spowodowane głównie słabą sprzedażą zagraniczną.

Jednym z głównych czynników przyczyniających się do tego spadku jest brak Chin jako głównego nabywcy, który w ciągu ostatnich dwóch lat zawyżał import kukurydzy z USA mimo wysokich cen (zazwyczaj ograniczających popyt). Na początku stycznia sprzedaż kukurydzy z USA do Chin w bieżącym sezonie była o prawie 70% niższa niż w tym samym okresie w poprzednich dwóch latach.

Jednak dane z Brazylii sugerują, że chiński popyt na kukurydzę nie słabnie – w zeszłym miesiącu Brazylia wysłała ponad 1 milion ton kukurydzy do Chin, i jest na dobrej drodze do powtórzenia tego scenariusza w tym miesiącu.

To jest negatywne dla amerykańskich eksporterów, ale pozytywne dla światowego rynku kukurydzy, ponieważ pokazuje zamiary Chin co do dalszego importu zboża.

Oczekuje się, że eksport kukurydzy w Brazylii spowolni w nadchodzących miesiącach, potencjalnie otwierając Chinom możliwość przejścia na rynek amerykański. Jednak chińscy nabywcy nie zabezpieczyli żadnych znaczących ilości kukurydzy z USA od kwietnia 2022 roku.

Stany Zjednoczone nadal pozostają największym eksporterem kukurydzy, natomiast ich panowanie jest zagrożone z powodu ekspansji brazylijskiego przemysłu kukurydzianego, a inne kraje mogą pójść w ślady Chin i preferować brazylijską kukurydzę.

Mniejsze uprawy kukurydzy w USA w 2022 i niski potencjał eksportowy również przyczyniły się do spadku eksportu kukurydzy z kraju. Stany Zjednoczone mogą potrzebować większych cięć w swoich szacunkach eksportowych, jeśli sprzedaż będzie nadal powolna.

mkh na podst. Ministerstwo Polityki Rolnej i Żywnościowej Ukrainy, Reuters, RadioSvoboda, ShoroukNews, Marinetraffic, Graintrade, Hellenic Shipping News, Kommersant, Ministerstwo Rolnictwa Federacji Rosyjskiej, Interfax, S&P Global Commodity Insights, Nasdaq