Mimo często słabszego zawiązania nie można pominąć zagrożeń ze strony agrofagów. Może to skutkować jeszcze większymi stratami w plonie handlowym. Wszystkie zabiegi należy wykonywać bezwzględnie po wcześniejszym przeprowadzeniu lustracji.

Szkodniki

Mimo warunków niesprzyjających do rozwoju szkodników te pojawiają się kolejno po sobie. W pierwszej kolejności uwidoczniły się objawy obecności mszycy przytuliowo-wiśniowej (Myzus cerasi). Jej kolonie bardzo szybko zasiedlają młode liście, prowadząc do ich zwijania się. Jeśli ich liczebność nie zostanie szybko ograniczona, mszyce zaczną spadziować, zanieczyszczając powierzchnię nie tylko liści, lecz także samych owoców. Jednym ze skutecznych są produkty zawierające acetamipryd. Zabieg należy wykonać w momencie pojawienia się pierwszych kolonii.

Kolejnym szkodnikiem, coraz powszechniej występującym, jest ogrodnica niszczylistka (Phyllopertha horticola). Ten z pozoru niegroźny chrząszcz bardzo chętnie zasiedla sady czereśniowe. Dorosłe żerują na liściach, ale nie gardzą także młodymi zawiązkami, prowadząc często do ich całkowitego zniszczenia.