Niezależnie od gatunku, glebę pod nasadzenia głęboko spulchniamy, minimum na głębokość dwóch szpadli, i zasilamy dołki przefermentowanym kompostem bądź obornikiem zmieszanym z ziemią. Krzewy owocowe sadzimy około 5–10 cm głębiej, niż rosły w szkółce, gdyż wypuszczają dużo korzeni przybyszowych u nasady pędu. Posadzone zbyt głęboko, tworzą dużo odrostów.

Które odmiany porzeczki najlepiej posadzić w ogrodzie?

Porzeczki są wytrzymałe, a ich uprawa jest bardzo łatwa. Odmiany krzewiaste możemy sadzić wszędzie, nawet na trawniku. Ważne, by miały słoneczne stanowisko, które wpływa na dobre i obfite owocowanie. Ważne jest również, by nie były ograniczane przez inne rośliny. Wśród odmian porzeczki białej warta uwagi jest stara odmiana Biała z Juterborg o łagodnym słodko-kwaśnym smaku. Jest odmianą wczesną, a jej owoce dojrzewają w połowie lipca. Wcześnie wchodzi w owocowanie.

Drugą wczesną odmianą o podobnym czasie dojrzewania owoców jest Zitava. Rodzi duże owoce w długich gronach. Nie ma dużych wymagań – rośnie na każdej glebie. Werdavia to odmiana o średniej porze dojrzewania, a owoce pozostawione dłużej na krzaku stają się bardzo słodkie.

Blanka jest porzeczką dojrzewającą na przełomie lipca i sierpnia. W drugiej połowie sierpnia owoce stają się bardzo słodkie, doskonałe do jedzenia prosto z krzaka. Odmiana tworzy długie grona obficie obsypane owocami.

Wśród odmian porzeczki czerwonej na uwagę zasługuje Detvan, którą charakteryzują duże owoce zebrane w długie grona. Dojrzewają w połowie lipca. Podobną odmianą jest Jonkhher van Tets. Junifer rodzi również duże owoce na długich gronach. Odmiana dojrzewa tydzień później niż wymienione wcześniej.

Wyjątkowo smacznymi owocami odznacza się Rovada, która obficie owocuje, ale jest w większym stopniu niż pozostałe podatna na antraknozę. Obficie owocującą jest również należąca do odmian późnych Rossetta. Jej owoce zebrane są w długie grona, a po dojrzeniu nie osypują się. Niestety odmiana jest podatna na wielkopąkowca. To szkodnik przede wszystkim porzeczki czarnej.