r e k l a m a

Partnerzy portalu

r e k l a m a

Program Ochrony Roślin Sadowniczych Przygotowany przez Zakład Ochrony Roślin Instytutu Ogrodnictwa - Państwowego Instytutu Badawczego w Skierniewicach Program Ochrony Roślin Sadowniczych na 2022 rok zawiera uaktualnione informacje potrzebne do prowadzenia skutecznej ochrony sadów i jagodników przed chorobami i szkodnikami. Tak jak w poprzednich latach obejmuje wykazy środków ochrony roślin z opisem zwalczanych agrofagów, terminów stosowania oraz okresów karencji, a także szczegółowe zalecenia ochrony poszczególnych gatunków roślin sadowniczych przed chorobami i szkodnikami. Ponadto zamieszczono tabele z podziałem fungicydów i insektycydów pod względem mechanizmów działania oraz wartości NDP (najwyższa dopuszczalna pozostałość) substancji czynnych zarejestrowanych w kraju pestycydów. W Programie uwzględniono także środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania na podstawie zezwoleń Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi - według stanu na dzień 10.12.2021 roku. Pragniemy podkreślić, że stosowanie środków niezarejestrowanych - czyli takich, które nie zostały poddane obowiązującym badaniom skuteczności, fitotoksyczności, bezpieczeństwa dla konsumentów i środowiska, pozostałości w owocach itp., jest niezgodne z prawem i etyką zawodową. Przed sadownictwem, a szczególnie przed ochroną roślin sadowniczych, pojawiły się nowe wyzwania wynikające z założeń Europejskiego Zielonego Lądu. Najogólniej mówiąc Europejski Zielony Lad, to najnowsza strategia rozwoju gospodarczego Unii Europejskiej, której głównym celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2059 r. Będzie to wymagało transformacji społeczno-gospodarczej we wszystkich państwach europejskich i dotyczyło różnych gałęzi gospodarki, w tym także rolnictwa i ogrodnictwa. W ramach Zielonego Ładu, w maju 2020 roku Unia Europejskiego przyjęła nową strategię rolną zatytułowaną „Od pola do stołu. Unijny system żywnościowy ma na celu zapewnienie wszystkim Europejczykom (ponad 400 min obywateli) świeżą i bezpieczną żywność. Jest to bardzo ważny sektor gospodarki UE, jednak mający znaczny wpływ na środowisko. Według sprawozdania Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) około jedna trzecia światowej emisji gazów cieplarnianych pochodzi z systemów żywnościowych. Jednym z założeń planu „Od pola do stołu, mającym w efekcie zmniejszyć negatywny wpływ rolnictwa na środowisko, jest m.in. zmniejszenie do 2030 roku zużycia pestycydów chemicznych o 50%, nawozów sztucznych o 20%, zwiększenie skali rolnictwa ekologicznego do 25% wszystkich upraw oraz zachowanie różnorodności biologicznej. Powyższe założenia, a zwłaszcza ograniczenie zużycia pestycydów o 50%, są bardzo dużym wyzwaniem dla ochrony roślin. Na pewno rolnicy powinni poświęcić więcej uwagi niechemicznym metodom ochrony roślin, a po środki chemiczne sięgać dopiero w drugiej kolejności. Warto zapoznać się z założeniami integrowanej ochrony roślin, w której metody niechemiczne mają pierwszeństwo. Instytut Ogrodnictwa - PIB od kilku lat, w ramach realizacji zadań w Programach Wieloletnich dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przygotowuje Metodyki Integrowanej Ochrony Roślin dla każdej uprawy sadowniczej, w których opisane są szczegółowo zasady i metody wspomagające chemiczną ochronę roślin. Metodyki te są dostępne na stronie internetowej Inhort. Istotnym elementem ochrony powinny stać się biologiczne metody ochrony roślin, które wykorzystują makroorganizmy w przypadku ochrony przed szkodnikami oraz mikroorganizmy, substancje pochodzenia naturalnego i środki biotechniczne w przypadku wszystkich agrofagów. Ważnym elementem pozwalającym na redukcję stosowania środków ochrony jest prognozowanie pojawu szkodników oraz wystąpienia zagrożenia infekcją przez patogeny. Doskonałym przykładem może być prawidłowa sygnalizacja rozwoju i zwalczania parcha jabłoni oparta na analizie dojrzałości zarodników w sadzie wczesną wiosną, terminy ich wysiewów i warunki pogodowe - pozwala ona zmniejszyć liczbę zabiegów przeciw parchowi jabłoni nawet o 4-5 w sezonie. Zwalczanie szkodników na podstawie progów zagrożenia również pozwala na redukcję stosowania środków ochrony. Tabele z progami zagrożenia dla najważniejszych szkodników upraw sadowniczych zamieszczone są w Programie. Nie bez znaczenia jest również prawidłowa technika stosowania środków ochrony roślin, jako podstawy - z jednej strony wysokiej skuteczności zabiegów, a z drugiej ograniczenia ich liczby. ZWALCZANIE CHORÓB W aktualnym Programie uwzględniono wszystkie zarejestrowane środki biologiczne, biotechniczne oraz biostymulatory i włączono je do szczegółowych zaleceń ochrony roślin sadowniczych. Uważamy jednak, że środki niechemiczne nie mogą być traktowane jako alternatywa dla środków chemicznych, ale jako cenne uzupełnienie programów ochrony. Wynika to z nieco niższej skuteczności środków niechemicznych w uprawach sadowniczych niż np. w uprawie roślin pod osłonami. Jest to spowodowane specyfiką upraw sadowniczych. Po pierwsze, są to w większości uprawy połowę, zależne od warunków środowiskowych, na które nie mamy bezpośredniego wpływu. Tym samym warunki pogodowe (np. temperatura, opady, silne nasłonecznienie, w tym promieniowanie UV) wpływają na rozwój i skuteczność działania mikroorganizmów stanowiących składniki czynne biopestycydów. Po drugie, sady i jagodniki, to uprawy wieloletnie, przez kilka-kilkanaście lat utrzymywane na tym samym terenie. To sprawia, że źródło chorób może się tam znajdować przez wiele lat. Trudno jest je wyeliminować przy pomocy innych zabiegów (agrotechnicznych, płodozmianu), co jest możliwe na przykład w uprawie warzyw. Ponadto rośliny sadownicze są uprawiane na dużym terenie, z reguły są skupione w rejonach sadowniczych, co zwiększa zagrożenie ze strony chorób wynikające z możliwości przeniesienia patogenów z sąsiednich upraw. Istotna jest również bardzo duża szkodliwość niektórych chorób, dobrze rozwijających się w naszych warunkach klimatycznych i wymuszająca wykonanie kilku, a nawet kilkudziesięciu zabiegów ochrony (np. przeciwko parchowi jabłoni, opadzinie liści porzeczek). Stosując środki niechemiczne, należy zwrócić uwagę na kilka zaleceń. Preparaty biologiczne zawierające grzyby i bakterie, ze względu na sposób interakcji z patogenem, nie działają tak szybko, jak środki chemiczne i dlatego powinny być używane przed spodziewaną infekcją, przy niższym zagrożeniu chorobowym i częściej niż środki chemiczne (o ile pozwala na to etykieta). Stosowane przemiennie ze środkami chemicznymi mogą stanowić cenne uzupełnienie programów ochrony przed chorobami oraz zmniejszyć poziom pozostałości pestycydów w owocach. Środki zwiększające odporność roślin na choroby również należy stosować w miarę wcześnie przed spodziewaną infekcją i wielokrotnie w sezonie, dokładnie pokrywając rośliny cieczą roboczą. Środki te zawierają naturalne polisacharydy (laminary- na, COS-OGA), które naniesione na powierzchnię liści są odbierane przez roślinę jako atak patogena. To skutkuje pobudzaniem naturalnych mechanizmów odpornościowych (wytwarzanie białek odpornościowych i fitoaleksyn, lignifikacja ścian komórkowych). Roślina „musi mieć czas”, aby zsyntetyzować wymienione substancje, toksyczne dla patogena. Dlatego te środki powinny być stosowane często (5-8 razy w zależności od środka i uprawy), a zabiegi rozpoczynane od początku sezonu wegetacyjnego. Opis pochodzi z Komentarza do Programu Ochrony Spis treści Komentarz do Programu Ochrony Roślin Sadowniczych przed chorobami i szkodnikami Klucz do określania faz rozwojowych roślin sadowniczych w skali BBCH CHOROBY Wykaz środków grzybobójczych i bakteriobójczych dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków do dezynfekcji gleby Wykaz środków zarejestrowanych do zwalczania chorób w sadach Wykaz środków zarejestrowanych do zwalczania chorób w jagodnikach (uprawy połowę) Podział fungicydów pod względem mechanizmu działania na grzyby oraz ryzyko powstania odporności Karencje oraz toksyczność dla pszczół środków grzybobójczych i bakteriobójczych Selektywność środków grzybobójczych i bakteriobójczych dla fauny pożytecznej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków grzybobójczych w owocach obowiązujące w Unii Europejskiej, Euroazjatyckiej Unii Celnej i Federacji Rosyjskiej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków grzybobójczych w jabłkach obowiązujące w Unii Europejskiej, USA, Kanadzie, Chinach, Wietnamie, Indiach i Indonezji Szczegółowe zalecenia ochrony: Jabłoń, Grusza, Śliwa, Wiśnia, Czereśnia , Brzoskwinia, Morela, Truskawka, Malina, Porzeczka czarna, Porzeczka czerwona i biała, Borówka wysoka, Agrest, Winorośl, Orzech włoski, Leszczyna SZKODNIKI Wykaz zoocydów dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków zabezpieczających rośliny przed zwierzyną łowną dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków gryzoniobójczych dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Inne substancje i metody stosowane w ochronie sadów przed szkodnikami Wykaz środków ochrony roślin zarejestrowanych do zwalczania poszczególnych szkodników lub ich grup w sadach Wykaz środków ochrony roślin zarejestrowanych do zwalczania poszczególnych szkodników lub ich grup w jagodnikach Grupy chemiczne środków ochrony roślin do zwalczania szkodników Rotacja akarycydów Rotacja aficydów Karencje oraz prewencje dla pszczół obowiązujące po zastosowaniu środków owadobójczych roztoczobójczych i gryzoniobójczych Selektywność zoocydówdla fauny pożytecznej Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników jabłoni Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników gruszy Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników śliwy Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników wiśni i czereśni Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników truskawki Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników porzeczki Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników maliny Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków ochrony roślin w owocach obowiązujące w Unii Europejskiej, Euroazjatyckiej Unii Celnej i Federacji Rosyjskiej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków ochrony roślin w jabłkach obowiązujące w Unii Europejskiej, USA, Kanadzie, Chinach, Wietnamie, Indiach i Indonezji Szczegółowe zalecenia ochrony: Jabłoń Program ochrony jabłoni oraz innych drzew i krzewów owocowych przed zwierzyną łowną i gryzoniami Ocena zagrożenia jabłoni i wiśni przez nornika polnego oraz zalecenia zwalczania Grusza, Śliwa, Wiśnia i czereśnia, Brzoskwinia i morela, Orzech włoski, Leszczyna, Truskawka, Malina, Porzeczka czarna, Porzeczka czerwona i biała, Agrest, Aronia, Borówka wysoka, Winorośl CHWASTY Komentarz do Programu Ochrony Roślin Sadowniczych przed chwastami Wykaz środków chwastobójczych dopuszczonych do stosowania w roślinach sadowniczych Środki wspomagające działanie preparatów ochrony roślin Grupy chemiczne środków chwastobójczych Uwagi do stosowania środków chwastobójczych w sadach i jagodnikach Niszczenie chwastów wieloletnich przed założeniem sadu lub plantacji roślin jagodowych Zwalczanie chwastów w sadach Niszczenie perzu i silnego zadarnienia Zwalczanie chwastów na plantacjach krzewów jagodowych Zwalczanie chwastów na plantacjach truskawki Karencje oraz prewencje dla pszczół obowiązujące po zastosowaniu środków chwastobójczych Wrażliwość chwastów na herbicydy BIOREGULATORY Bioregulatory i inne środki chemiczne stosowane w uprawie roślin sadowniczych Zalecenia stosowania bioregulatorów Autorzy: zespół Autorów Państwowego Instytutu Badawczego w Skierniewicach Liczba stron: 288 Format: A4 Okładka: Miękka Wydawnictwo: Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o. ISBN 978-83-7940-025-6SPRAWDŹ OFERTĘ

r e k l a m a

Rynek

Opłacalność produkcji jabłek w latach 2018 i 2019. Ocena na tle innych sezonów

Aktualności

W sklepach jabłka droższe prawie o 50 proc.

Tagi

jabłka eksport jabłek polskie jabłka produkcja jabłek eksport polskich jabłek konsumpcja jabłek zbiory jabłek rynek jabłek ceny jabłek Opłacalność produkcji jabłek 2019 Opłacalność produkcji jabłek 2018 Opłacalność produkcji jabłek

Strona główna>Rynek>Opłacalność produkcji jabłek w latach 2018 i 2019

Opłacalność produkcji jabłek w latach 2018 i 2019

08.12.2020autor: Kamila Szałaj

Z wielu powodów prezentacja danych ekonomicznych dotyczących produkcji jabłek w badanych przeze mnie gospodarstwach w latach 2018 i 2019, nie była wcześniej możliwa. Ale publikacja tych danych obecnie ma jednak swoje zalety. Zakończyły się oto zbiory jabłek w roku 2020. Brak jeszcze ostatecznych szacunków GUS dotyczących zbiorów w Polsce. Wiadomo jednak, że i w tym roku mieliśmy wiosną przymrozki, podobnie jak to było w roku 2019. Można zatem założyć, że poziom zbiorów także będzie podobny. Jeśli tak, to charakterystyka ekonomiczna obu sezonów może mieć także wiele punktów wspólnych.

Można nawet powiedzieć, że ta hipoteza już znalazła potwierdzenie. Łatwo się o tym przekonać, analizując ostatnie dwa wiersze tabeli 2. Charakteryzują one tendencje cenowe na rynku jabłek we wrześniu i październiku roku 2020, w stosunku do roku 2019. I oto okazuje się, że poziom cen w (najbardziej reprezentatywnym) hurcie pierwotnym, we wrześniu różni się tylko o 11%, zaś w październiku nie różni się wcale. Jeszcze mniejsze różnice obserwujemy w hurcie wtórnym (rynki hurtowe), zaś bardzo podobne odnoszą się do cen skupu jabłek przemysłowych. Przedmiotowa tabela obejmuje 4 lata, można zatem stwierdzić, że sytuacje takie bardzo rzadko mają miejsce.

Interesująca jest także sytuacja, gdy chodzi o poziom zbiorów jabłek w całej UE w latach 2018–2020. Wieloletnie obserwacje tego wskaźnika pozwalają mi stwierdzić, że mamy tu do czynienia z rodzajem odwrotnej proporcjonalności. Jeśli zbiory jabłek w UE wynoszą 9–11 mln ton, to można się spodziewać przyzwoitych cen jabłek nie tylko w Europie, ale i w Polsce. Wyższe zbiory oznaczają zwykle ekonomiczne kłopoty sadowników. Oczywiście, kłopoty są tym większe im wyższe są zbiory. Dobrym tego przykładem był rok 2018. Zbiory w UE wyniosły wtedy ponad 13,2 mln ton, zaś ceny jabłek w Polsce okazały się na tyle niskie, że z punktu widzenia sadownika, ekonomiczna ocena sezonu 2018/2019 musiała być negatywna.

Charakteryzując i analizując wiele sezonów handlowych udało mi się stwierdzić, że jeżeli zbiorom w UE na poziomie 9–11 mln ton towarzyszą krajowe w wysokości około 3 mln ton, to poziom cen pozwala na pozytywną ocenę sezonu z punktu widzenia sadownika. Tak właśnie było w sezonie 2019/2020 (3,08 mln ton). Jeśli natomiast zbiory w Polsce wynoszą 4 mln ton (2018 r.), a w UE przekraczają 13,2 mln ton, to można oczekiwać bardzo trudnego sezonu.

r e k l a m a

Cały artykuł dr. Grzegorza Klimka przeczytasz w grudniowym numerze miesięcznika "Sad Nowoczesny". Sprawdź naszą ofertę!

przeczytaj inne artykuły tego autora

Masz pytania?

Zadaj pytanie redakcji

r e k l a m a

Przeczytaj także

Opłacalność produkcji jabłek w latach 2018 i 2019. Ocena na tle innych sezonów

Badania opłacalności produkcji owoców prowadzę od 2004 r. Dzięki temu dysponuję dość bogatą bazą danych, dotyczących tego zagadnienia. Jedną z zalet tej sytuacji jest ta, że dzięki temu w każdym następnym roku badań można dokonać dość głębokiej oceny kolejnego sezonu opartej na danych porównawczych.

czytaj więcej

Aktualności

W sklepach jabłka droższe prawie o 50 proc.

Od stycznia do października jabłka w sklepach zdrożały o ponad 46 proc. w porównaniu do analogicznego okresy w 2019 roku - wynika z analizy przeprowadzonej przez Hiper-Com Poland i Grupę BLIX.

czytaj więcej

Na Broniszach inflacji nie widać. Szokująco tanie śliwki i kiepskie ceny jabłek dobijają sadowników

Na Rynku Hurtowym w Broniszach nie widać inflacji. Śliwki kosztują 75 gr/kg, a jabłka tyle samo co rok temu. Droższe są tylko te owoce, których brakuje przez pogodę. Niestety, koszty nawozów i prądu nie grają tu żadnej roli i nie przekładają się na cenę towaru. Po ile obecnie rolnicy sprzedają swoje owoce na Broniszach?

czytaj więcej

Najważniejsze tematy

r e k l a m a