Projekt rozporządzenia o rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej był wielokrotnie omawiany na spotkaniach przez branżowe związki, ale również przez samych rolników. Wiele osób twierdzi, że małe rolnicze rzeźnie rozwiążą kłopoty rolników. Ale.. Przeciwnych temu rozporządzeniu także było wiele osób. Główne wątpliwości dotyczyły późniejszego wprowadzania na rynek mięsa o niepewnej jakości oraz tego, że przepisy będą nieszczelne. Przepisy o możliwości otwierania rzeźni rolniczych wchodzą w życie 18 lutego br. 
 
Jak informuje Ministerstwo Rolnictwa ułatwienia te dotyczą konstrukcji, rozplanowania i wyposażenia pomieszczeń rzeźni rolniczych i stanowią krajowe środki dostosowujące do przepisów unijnych. 

Uproszczenia te dotyczą przykładowo:

• liczby pomieszczeń w rzeźni rolniczej i czynności, jakie mogą być wykonywane w tych pomieszczeniach (rzeźnia rolnicza będzie mogła składać się z co najmniej jednego pomieszczenia),
• sposobu i miejsca przechowywania mięsa pakowanego i niepakowanego,
• szatni lub miejsc zmiany odzieży i obuwia dla pracowników rzeźni,
• systemu urządzeń do odkażania narzędzi.

– W tego typu zakładach podmioty będą mogły poddawać ubojowi zwierzęta utrzymywane we własnym gospodarstwie, jak również zwierzęta innych podmiotów utrzymywane w gospodarstwach położonych w tym samym powiecie, w którym usytuowana jest rzeźnia, lub w powiatach sąsiednich. Możliwe będzie również dokonywanie rozbioru mięsa pozyskanego z ubitych w tych rzeźniach zwierząt – informuje Ministerstwo Rolnictwa. Należy pamiętać, że liczba zwierząt poddawanych ubojowi w rzeźni rolniczej w danym dniu będzie limitowana, przy czym limity te będą mogły być podwyższone pod pewnymi warunkami i za zgodą PLW.

Podmioty prowadzące rzeźnie rolnicze, poza wymogami ww. rozporządzenia, będą zobowiązane do spełnienia pozostałych wymagań określonych dla rzeźni w innych przepisach prawa krajowego lub unijnego, dotyczących, np. kryteriów mikrobiologicznych dla mięsa, łańcucha chłodniczego, czy kwalifikacji osób dokonujących uboju.

Rolnicy będą mogli sprzedawać mięso w ramach rolniczego handlu detalicznego, czy też działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej.

Treść Rozporządzenia MRiRW z dnia 20 grudnia 2019 r. znajduje się poniżej: 

2.  Wymagania weterynaryjne, o których mowa w ust. 1, dotyczą rzeźni rolniczych:

1) w których:

a) poddaje się ubojowi zwierzęta gospodarskie kopytne, drób, zajęczaki lub zwierzęta dzikie utrzymywane w warunkach fermowych, których posiadaczem jest podmiot prowadzący tę rzeźnię lub inny podmiot utrzymujący takie zwierzęta w gospodarstwie położonym na obszarze tego samego powiatu, w którym jest zlokalizowana ta rzeźnia, lub na obszarach powiatów sąsiadujących z powiatem, w którym zlokalizowana jest ta rzeźnia, lub
b) dokonuje się rozbioru mięsa pozyskanego z tych zwierząt;

2) do których nie wprowadza się zwierząt pochodzących ze stad lub gospodarstw, których status epizootyczny w odniesieniu do chorób zakaźnych zwierząt uznany zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jest niższy od statusu epizootycznego gospodarstwa, na terenie którego znajduje się rzeźnia rolnicza, lub od statusu epizootycznego stad zwierząt utrzymywanych w tym gospodarstwie;

3) w których łączna liczba zwierząt poddawanych ubojowi wynosi dziennie nie więcej niż – w przypadku:
a) drobiu albo zajęczaków – 50 sztuk,
b) ptaków bezgrzebieniowych – 1 sztukę,
c) świń o wadze:
– równej lub powyżej 15 kilogramów – 6 sztuk,
– poniżej 15 kilogramów – 10 sztuk,
d) owiec albo kóz o wadze:
– równej lub powyżej 15 kilogramów – 6 sztuk,
– poniżej 15 kilogramów – 10 sztuk,
e) bydła albo koni:
– w wieku równym lub powyżej 3 miesięcy – 1 sztukę,
– w wieku poniżej 3 miesięcy – 2 sztuki,
f) kopytnych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych – 3 sztuki.
3.  W przypadku uboju zwierząt, o których mowa w ust. 2 pkt 3, łączna liczba zwierząt poddawanych ubojowi w rzeźni rolniczej nie może przekroczyć dziennie 50 sztuk zwierząt, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a, oraz 15 sztuk zwierząt, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b-f.

4.  Powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia przez podmiot rzeźni rolniczej, na wniosek tego podmiotu, może wyrazić zgodę na przekroczenie dziennego limitu zwierząt poddawanych ubojowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, pod warunkiem zachowania rocznego limitu zwierząt poddawanych ubojowi, który wynosi w przypadku:
1) drobiu albo zajęczaków – 18 250 sztuk;
2) ptaków bezgrzebieniowych – 365 sztuk;
3) świń o wadze:
a) równej lub powyżej 15 kilogramów – 2190 sztuk,
b) poniżej 15 kilogramów – 3650 sztuk;
4) owiec albo kóz o wadze:
a) równej lub powyżej 15 kilogramów – 2190 sztuk,
b) poniżej 15 kilogramów – 3650 sztuk;

5) bydła albo koni:
a) w wieku równym lub powyżej 3 miesięcy – 365 sztuk,
b) w wieku poniżej 3 miesięcy – 730 sztuk;
6) kopytnych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych – 1095 sztuk.


§  2.  Podmiot prowadzący rzeźnię rolniczą zapewnia, że:

1) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319), zwanym dalej “rozporządzeniem nr 852/2004”, w załączniku II w rozdziale I w ust. 3 albo
2) w rzeźni rolniczej jest dostępna co najmniej jedna toaleta spłukiwana wodą, podłączona do sprawnego systemu kanalizacyjnego:
a) której drzwi wejściowe nie otwierają się bezpośrednio do pomieszczenia, w którym odbywa się ubój zwierząt lub znajduje się mięso, lub
b) zlokalizowana w pobliżu pomieszczenia, w którym dokonuje się uboju zwierząt lub rozbioru mięsa;
3) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 852/2004 w załączniku II w rozdziale I w ust. 9 albo
4) w pobliżu pomieszczenia, w którym dokonuje się uboju zwierząt lub rozbioru mięsa, znajduje się osobne miejsce do zmiany odzieży własnej na odzież roboczą i ochronną, zmiany obuwia oraz oddzielnego przechowywania odzieży własnej przez osoby wykonujące czynności związane z ubojem zwierząt i produkcją mięsa, przy czym lokalizacja tego miejsca wyklucza możliwość zanieczyszczenia mięsa;
5) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 852/2004 w załączniku II w rozdziale I w ust. 10 albo
6) w rzeźni rolniczej znajduje się wyodrębnione, zamykane miejsce lub zamykany pojemnik na sprzęt i środki do czyszczenia i odkażania;
7) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14), zwanym dalej “rozporządzeniem nr 853/2004”, w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 1 w lit. a i c albo w sekcji II w rozdziale II w ust. 1 albo
8) ubój zwierząt odbywa się bezpośrednio po ich doprowadzeniu lub przetransportowaniu do tej rzeźni – w przypadku gdy w tej rzeźni są poddawane ubojowi wyłącznie zwierzęta utrzymywane w gospodarstwie, w którym zlokalizowana jest ta rzeźnia;
9) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 1 w lit. b albo

10) rzeźnia rolnicza:
a) jest wyposażona w pomieszczenia zamykane na klucz lub w zagrody dla zwierząt chorych na chorobę zakaźną zwierząt lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt albo zakażonych lub podejrzanych o zakażenie taką chorobą – w przypadku gdy w rzeźni tej są poddawane ubojowi zwierzęta, których posiadaczami są inne podmioty niż podmiot prowadzący tę rzeźnię, przy czym nie jest konieczne, aby pomieszczenia te i zagrody były wyposażone w oddzielny system odprowadzania ścieków, o ile organizacja uboju oraz system ten wyklucza możliwość zakażenia zdrowych zwierząt oczekujących na ubój lub zanieczyszczenie mięsa, albo

b) nie jest wyposażona w pomieszczenia zamykane na klucz lub w zagrody dla zwierząt chorych na chorobę zakaźną zwierząt lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt albo zakażonych lub podejrzanych o zakażenie taką chorobą – w przypadku gdy w rzeźni tej są poddawane ubojowi wyłącznie zwierzęta utrzymywane w gospodarstwie, w którym zlokalizowana jest ta rzeźnia, i zwierzęta te są doprowadzane lub transportowane bezpośrednio z gospodarstwa do tej rzeźni;

11) rzeźnia rolnicza spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 2 w lit. a-c albo w sekcji II w rozdziale II w ust. 2 lit. a-c albo

12) rzeźnia rolnicza składa się z co najmniej jednego pomieszczenia, przy czym to samo pomieszczenie może być wykorzystywane do przeprowadzania:

a) opróżniania i czyszczenia żołądków i jelit lub w przypadku poddanych ubojowi drobiu, zajęczaków oraz ptaków bezgrzebieniowych – wytrzewiania i dalszej obróbki, łącznie z dodawaniem przypraw korzennych do całych tusz, pod warunkiem że czynności te są wykonywane w innym czasie niż pozostałe czynności przeprowadzane w tym pomieszczeniu, w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie mięsa, oraz po ich zakończeniu przeprowadza się odpowiednie czyszczenie i odkażenie miejsc, w których były wykonywane, lub w razie potrzeby całego pomieszczenia,